Czym jest chirologia?
U innych żywych stworzeń nieznajomość siebie jest naturą; u człowieka jest występkiem.
Boecjusz
Do jednej z wielu nauk o ludzkiej naturze możemy zaliczyć chirologię. To z jej pomocą można nie tylko ujawnić wady człowieka, ale również drogi ich eliminacji. Jest kluczem do poznania charakteru człowieka, ukrytych talentów i energii, które dzięki poznaniu samego siebie możemy wykorzystać w swoim życiu.
Mało jest wśród nas takich, jeśli w ogóle są, którzy oglądając się za siebie, na swoją przeszłość nie uznają, że zaprzepaścili miesiące, lata, a niekiedy dużą część życia przez pomyłki rodziców, jak i swoje własne.
“Poznaj samego siebie” to dewiza przyświecająca tej pracy, gdyż poznając siebie możemy wreszcie zacząć świadomie kierować swoim życiem.
Czy dłoń może “mówić”? Na pewno tak, proszę przypomnieć sobie to powiedzenie: “Widać jak na dłoni”. Powiedzenie takie wzięło się z podświadomego przekonania, że na dłoni widać to, czego możemy dowiedzieć się o człowieku, o jego predyspozycjach, talentach i charakterze. Dłoń jest portretem psychologicznym postaci. Nieraz poznajemy kogoś kto usiłuje być miły, życzliwy, grzeczny, ale wystarczy spojrzeć na jego dłoń i budzi się w nas nieufność, ostrożność oraz swego rodzaju dystans. Sprawiły to jego dłonie, a właściwie kształt tego dłoni. Bywa też odwrotnie. Gdy spojrzymy na dłoń, która przykuwa naszą uwagę jako zjawisko wręcz estetyczne, gotowi jesteśmy twierdzić, że takie ręce może mieć człowiek dobry, szlachetny i uczciwy.
Sława francuskiej chirologii, madame Transaline powiedziała:
Chirologia jest najbardziej rozwiniętą nauką, która objaśnia cechy charakteru człowieka. Wiedza chirologiczna opiera się na odczytaniu wszystkich znaków znajdujących się na zewnątrz i wewnątrz dłoni. Byłoby wielkim błędem objaśniać znaczenie poszczególnych linii i wzgórz na dłoni, nie uwzględniając ich układu chirologicznego. Linie, wzgórza, znaki i figury oraz ich kształt i wyrazistość należy oceniać w relacji wzajemnej i tylko w takiej, gdyż tworzą one całość obrazu.
Dłoń człowieka ujawnia cechy osobowości, nawyki, predyspozycje i wreszcie jego los. Chirolog badający dłoń nigdy nie wróży, lecz robi to, co robi grafolog lub psychoanalityk.
Fakt, że każda dłoń jest inna i ma odmienne, niepowtarzalne cechy charakterystyczne jest podstawą do tworzenia takich dziedzin wiedzy jak daktyloskopia. W niektórych krajach, a także w niektórych stanach USA pobiera się odciski całej dłoni. Linie papilarne służą do identyfikacji człowieka, natomiast odciski całych dłoni, z liniami i znakami stanowią wizytówkę charakterologiczną.
Chirologię dzielimy na trzy główne działy:
1. chirografię - zajmującą się opisem linii i znaków, wyciąganiem wniosków na podstawie doświadczeń,
2. chirognomię - naukę o typach rąk, palców, wzgórz, wklęsłości na śródręczu,
3. chiromancję - naukę ustalania przeszłości, teraźniejszości i przyszłości na podstawie linii dłoni, opierającą się na rezultatach, osiągnięciach chirografii i chirognomii w rozpoznaniu fizycznych i psychicznych cech każdego człowieka.
Chirologia to nauka dająca możliwość na podstawie kształtu ręki, dłoni, palców, wzgórz, linii dokładnie określić czas przeszły, teraźniejszy i przyszły los każdego człowieka, uwzględniając fakt, że każdy człowiek ma wolną wolę oraz zdolność do wyboru własnej drogi. Każdy bowiem posiada zarówno cechy pozytywne, jak i negatywne, które może kontrolować i rozwijać według własnego sumienia.
Poznając je najpierw u siebie, a następnie u innych, ma w ręku klucz do poznania tajemnic życia.
Kilka uwag o kształcie dłoni
By świadomie poznać i umiejętnie posługiwać się nauką chirologii należy koniecznie wcześniej zapoznać się ogólnie z liniami dłoni. Zaś patrząc na nie, nie tracić z oczu całego kształtu ręki.
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na kształt i rozmiary ręki. Jeżeli rozmiary odpowiadają proporcją innym częściom ciała, to znaczy, że właściciel takiej ręki jest człowiekiem zrównoważonym, stałym. Jeśli natomiast są bardzo nieproporcjonalne w stosunku do reszty ciała, to oznacza charakter niestały z dziwnymi przyzwyczajeniami i skłonnościami. Należy zawsze uwzględnić fakt, że mężczyzna ma większą rękę od kobiety.
Ręka duża - oznacza człowieka dobrodusznego, serdecznego, wspaniałomyślnego.
Duża, sucha, długa, koścista z tępymi końcami palców wskazuje u mężczyzny na dowcipność, u kobiety natomiast może oznaczać skąpstwo, zamknięcie w sobie, skrytość. Kobiety z takimi rękami często pozostają samotne, swoją osobowością przypominają mężczyznę.
Duża, pełna i gruba mówi o skłonnościach do melancholii, o braku obrotności w życiu.
Duża i pełna ręka wskazuje na typ delikatnego, miłosiernego człowieka.
Średnia i chuda wskazuje ścisły umysł, szczególnie jeśli ma skłonności do pocenia się.
Średnia, pełna i gruba ręka to oznaka ograniczenia umysłowego.
Mała ręka wskazuje zazwyczaj na człowieka dumnego, często rozmyślającego, szczególnie o sobie, zirytowanego.
Mała, chuda, spocona ręka mówi o typie energicznego, bystrego i dobrodusznego człowieka, uczciwego i sprawiedliwego, z wiecznym uśmiechem na twarzy i pewną wrodzoną naiwnością, samouwielbieniem.
Mała ręka o niewielkiej potliwości z krótkimi paznokciami i pierwszym członem palców wskazuje na człowieka chytrego, podejrzliwego, złego, chętnego do kłótni, u kobiet oznacza to skąpstwo, mściwość, złość, i nienawiść do ludzi.
Szczupła, twarda i sucha dłoń oznacza nieśmiałego, nerwowego, niespokojnego i zakompleksionego człowieka.
Bardzo gruba, pełna i miękka dłoń oznacza wrażliwą osobowość.
Miękka i sucha ręka to oznaka lenistwa, potrzeby komfortu i wygodnictwa.
Kolor dłoni
Kolor dłoni jest ważniejszy niż kolor odwrotnej strony ręki, gdyż dłoń znajduje się pod bezpośrednią kontrolą nerwów. Zdaniem uczonych, na ręce jest o wiele więcej nerwów niż na jakiejś innej części ciała, a na dłoni o wiele więcej niż na innej części ręki, dlatego też jej kolor jest tak ważny.
Prawie każda ręka ma swój kolor:
Blady, niemal biały kolor dłoni świadczy o niewielu zainteresowaniach człowieka oprócz własnej osoby, innymi słowy o egoizmie.
Dłoń żółta - jej właściciel bywa chorowity, melancholijny i nietowarzyski.
Dłoń o delikatnym różowym kolorze mówi o sangwinistycznym temperamencie, człowiek ją posiadający wierzy w siebie, jest wesoły.
Dłoń bardzo czerwona to świadectwo zdrowego fizycznego i psychicznego samopoczucia, mówi o irytacji i namiętności.
W tym artykule nie mam zamiaru wprowadzać czytelnika w tajniki chirologii, bowiem jest to niemożliwe biorąc pod uwagę możliwości techniczne. Chcę tylko zwrócić uwagę Państwa na pewne podstawowe aspekty chirologii. Chcę Was zachęcić do prostych obserwacji i do wyciągania z nich wniosków. Zwrócić uwagę na to, że:
- każda dłoń jest inna i niepowtarzalna,
- jak duży i jakiego kształtu jest kciuk,
- jak przy położeniu dłoni ustawiają się palce.
Sądzę, że te trzy elementy dobrze zinterpretowane mogą dać czytelnikowi pewien impuls do głębszego zainteresowania się chirologią. Są więc zasadnicze typy dłoni takie jak np. dłoń Wenus - miękka, delikatna, kremowo-różowa z delikatnymi dołeczkami zamiast kostek nadgarstka. Dłoń taka charakteryzuje kobietę ciepłą, delikatną, lekko zainteresowaną sobą i swoim pięknem. Jest i dłoń Marsa lekko czerwonawa, kwadratowa, silna, którą charakteryzuje silny męski charakter, wojowniczy, nieco agresywny, pobudliwy, zawsze aktywny.
Kształt kciuka informuje nas o sile woli człowieka. Duży kciuk - silna wola, jego odchylenie od pozostałych palców świadczy o możliwościach narzucania swojej woli otoczeniu. Na przykład skrzywienie palca wskazującego do środkowego informuje o niepokojach nerwowych, które odbijają się na życiu psychicznym i na harmonii wewnętrznej.
Pomocna dłoń - jak pomagać korzystając z chirologii?
Chirologia jako gałąź wiedzy psychotronicznej cieszy się w ostatnim czasie sporym zainteresowaniem. Choć na jej temat istnieje jeszcze moim zbyt wiele mitów i złych opinii oraz plotek branych z “drugiej ręki". Chirologia kojarzy się wieki postronnym ludziom najczęściej z jarmarczną wróżbą, z Cyganką, która “prawdę Ci powie”. Te wieloletnie, stereotypowe osądy przyczyniły się w znacznym stopniu do złych ocen na temat chirologii. Jednakże z drugiej strony często mówimy “widać jak na dłoni” i to też jest prawdą.
Naprawdę na dłoni wiele widać, tylko niewielu umie to odczytać. W obecnym okresie ponownie wracamy na stare przetarte ścieżki, choć trochę zapomniane. Coraz więcej ludzi zwraca się ku niekonwencjonalnym sposobom na życie, takim jak wegetarianizm, akupunktura, homeopatia itp. Coraz częściej zwracamy się w kierunku poznawania nowych tajemnic kosmosu przez zdecydowany w dzisiejszych czasach rozwój astrologii, która doskonaląc się zdecydowanie mocno weszła do tradycyjnych gałęzi wiedzy, a przede wszystkim do psychologii i psychoanalizy. Moim zdaniem warto upowszechniać formy zdobywania wiedzy o człowieku, jego osobowości, życiu wewnętrznym oraz możliwościach realizowania się.
To prawda, że każdy rodzi się w określonym momencie, czyli z określonym kosmogramem, to znaczy z pewnym “plecakiem” określonych emocjonalno-umysłowo-fizycznych tendencji. Zasadniczą sprawą jest dziś dojść do złączenia świata przyrody, w tym człowieka w jedność z kosmosem.
Te aspekty dostrzegają niektórzy psychologowie humanistyczni, którzy pozbyli się przestarzałych uprzedzeń i materialistycznych myśli. Wiedzą oni, że różne rodzaje badań wymagają stosowania różnych podejść.
Słabość współczesnej nauki szukającej coraz większej głębi w detalach bierze się stąd, że odkrycia nie są porządkowane w całościowy obraz. O tym jaki wkład ma astrologia w psychologii możemy się dowiedzieć z książki S. Arroyo Astrologia i psychologia. W książce tej jest podany sposób stosowania astrologii w sztuce poradnictwa psychologicznego.
Zajmując się właśnie pomocą psychologiczną przed paroma laty zainteresowałem się chirologią. Postanowiłem wykorzystać jej możliwości w pracy z ludźmi. Bowiem posiada ona wiele zalet i daje duże możliwości poznawcze, zwłaszcza przy poznawaniu osobowości człowieka, jego emocji i sposobów reagowania. Chirologia ma również swoje zalety nawet w porównaniu z astrologią, które coraz częściej wykorzystuje się w psychoterapiach.
Pozostawmy na boku cały rys historyczny oraz początki chirologii i przejdźmy do współczesnych aspektów. Powszechnie wiadomo, że każdy człowiek posiana swój kod genetyczny, czyli klucz do każdego z nas. Klucz ten odpowiada naszemu biologicznemu dziedzictwu przekazanemu przez rodziców i rodziców. Ma on swoje odbicie w określonej topografii ręki, która kształtuje się w okresie życia płodowego. Już po upływie ośmiu tygodni embrion ma rozpoznawalne kształty ludzkie i na jego dłoniach zarysowuje się “linia życia” oraz “linia głowy”. Między siódmym a dziewiątym miesiącem na dłoniach płodu rysują się wyraźnie wszystkie linie i wzgórza, których zarys informuje o cechach wyróżniających go od innych ludzi. Na podstawie interpretacji tych linii można wnioskować czy dziecko będzie spokojne czy nerwowe, czy będzie miało skłonności do zaziębień czy nie. Można będzie wnioskować o tym jak dbać o jego zdrowie i w miarę upływu miesięcy i lat można obserwować rozwój linii i wzgórz czyli “mapy” dłoni wnioskując o prawidłowym rozwoju dziecka.
W życiu dorosłym dłoń również się zmienia tak jak zmieniają się warunki życia człowieka, jednakże pewne stałe predyspozycje zostają.
W tym artykule nie mam zamiaru wprowadzać czytelnika w tajniki chirologii, bowiem jest to niemożliwe, biorąc pod uwagę możliwości techniczne. Chcę tylko zwrócić uwagę Państwa na pewne podstawowe aspekty chirologii. Chcę Was zachęcić do prostych obserwacji i do wyciągania z nich wniosków. Zwrócić uwagę na to, że:
- każda dłoń jest inna i niepowtarzalna,
- jak duży i jakiego kształtu jest kciuk,
- jak przy położeniu dłoni ustawiają się palce.
Sądzę, że te trzy elementy dobrze zinterpretowane mogą dać czytelnikowi pewien impuls do głębszego zainteresowania się chirologia. Są więc zasadnicze typy dłoni, takie jak np. dłoń Wenus - miękka, delikatna, kremoworóżowa z delikatnymi dołeczkami zamiast kostek nadgarstka. Dłoń taka charakteryzuje kobietę ciepłą, delikatną, lekko zainteresowaną sobą i swoim pięknem. Jest i dłoń Marsa - lekko czerwonawa, kwadratowa, silna, która charakteryzuje silny męski charakter, wojowniczy, nieco agresywny, pobudliwy, zawsze aktywny.
Kształt kciuka informuje nas o sile woli człowieka. Duży kciuk - silna wola, jego odchylenie od pozostałych palców świadczy o możliwościach narzucania swojej woli otoczeniu. Na przykład skrzywienie palca wskazującego środkowego informuje o niepokojach nerwowych, które odbijają się na życiu psychicznym i na harmonii wewnętrznej.
Wszystkich, których zdołałem zainteresować kieruję do dostępnych obecnie książek. Tytuły tych książek podaję na końcu artykułu, bowiem jego rozmiary nie pozwalają na pełne omówienie możliwości interpretacji dłoni.
Wiem, że dobra interpretacja dłoni daje duże możliwości w działaniach pomocowych i doradztwie, a także w terapii i psychologii.
Chirologia posiada pewne zalety nawet w odniesieniu do astrologii, a mianowicie:
pozwala na szybką i dokładną ocenę osobowości człowieka oraz na aktualną ocenę stanu psychofizycznego pacjenta, daje możliwość wyciągania wniosków bez emocjonalnego zaangażowania pacjenta.
Zalety chirologii w działaniach pomocowych i doradztwie są moim zdaniem następujące:
- szybkie i w miarę dokładne określenie cech pacjenta oraz wskazanie potencjalnych możliwości w pozytywnym realizowaniu siebie,
- zastąpienie tradycyjnych metod polegających na udzielaniu odpowiedzi w ankietach i innych kwestionariuszach,
- pozwala na lepsze oceny niż ankieta, bowiem człowiek wypełniający ankietę może udzielić nieprawdziwych informacji będąc pod wpływem stresu.
Biorąc pod uwagę powyższe czynniki, chirologia może być dla terapeuty tym, czym dla lekarza badania specjalistyczne, takie jak prześwietlenie czy USG.
Jednakże pojawia się raz po raz pytanie: wierzyć czy nie wierzyć chirologii? To pytanie nie ma i nie może mieć jednoznacznej odpowiedzi.
Tak jak w rachunku prawdopodobieństwa można określić z jakim prawdopodobieństwem dane zjawisko zachodzi, tak w chirologii można określić tylko z pewnym prawdopodobieństwem osobowość człowieka. W odczycie dłoni tak jak w odczycie kosmogramu mówimy o intuicji, która oznacza tyle co dokładny “ogląd”. “Ogląd” taki powinien opierać się na posiadaniu odpowiedniej wiedzy i szerokim doświadczeniu. Intuicji nie zdobywa się z dnia na dzień, jednak ciągła praca i oglądanie wielu dłoni wprowadza do podświadomości informacje, które w pewnym momencie będą intuicyjnie wypowiadane z mniejszym użyciem logiki. Będzie tworzył się jakiś rezultat, który później potwierdza fakty, dowody lub inne przeżycia psychiczne.
Czym więc jest prawdziwy odczyt dłoni, czy:
pomocą dla psychologa i psychoanalityka,
- pomocą dla lekarza,
- może wejrzeniem w tajniki duszy człowieka,
- może wróżebną magią,
- a może ciekawą zabawą?
Myślę, że w tej sprawie każdy odpowie sobie sam.
Autor: Anna Chałubińska
|
Ręce są wizytówką człowieka, zwierciadłem jego osobowości. Kształt dłoni, przebieg linii, układ wzgórków to indywidualne cechy. Dziedzina wiedzy, zajmująca się odczytywaniem znaków z dłoni, zwana jest chirologią. Posiada ona tradycję sięgającą kilku tysiącleci. Potrzeba naprawdę wielu lat nauki i praktyki, aby nauczyć się sztuki czytania z dłoni, by wyczytać z dłoni charakter człowieka, czy określić jego predyspozycje. Jednak niektóre tajemnice naszych rąk jesteśmy w stanie odkryć, wykorzystując nawet podstawową wiedzę na ten temat. Na naszych dłoniach warto zwrócić szczególną uwagę na główne linie i wzgórki. Budowa dłoni, a cechy charakteryzujące człowieka Dłoń płaska - człowiek ugruntowany w swoich przekonaniach, z reguły nieustępliwy, chyba że zostaną mu podane logiczne argumenty poparte faktami. Dłoń wklęsła - brak pewności siebie w konfrontacji ze środowiskiem, w którym człowiek żyje i pracuje. Duża dłoń - człowiek chętnie wykonujący prace precyzyjne. Bardzo wyważony w słowach, niemniej zawsze można na nim polegać. Mała dłoń - człowiek zaangażowany w tzw. duże sprawy, ma wygórowane ambicje i wysoko mierzy. Szeroka dłoń - człowiek pracowity, praca jest dla niego podstawowym systemem wartości. Smukła dłoń - człowiek, który robi tylko to co lubi i co musi. Nie można liczyć na to, że wykona jakąkolwiek czynność za kogoś innego. Dłoń umięśniona - należy do człowieka posiadającego duży zasób energii. Brak mu wyczucia i taktu, co może mu utrudniać osiąganie celów życiowych. Dłoń pulchna - należy do człowieka bardzo wrażliwego, delikatnego, szukającego pomocy u innych. Dłoń koścista - należy do człowieka oschłego, któremu brakuje wyrozumiałości w stosunku do bliźnich, nie ufa nikomu. Podejrzliwy.
Skóra dłoni w dotyku Gładka - oznacza wrażliwość, delikatność, czułość. Wilgotna - znerwicowanie, nieumiejętność radzenia sobie ze stresem, niemożność rozładowania wewnętrznych napięć. Pomarszczona - oschłość, mała wrażliwość na drugiego człowieka. Sucha - szorstkość, opryskliwość, niekiedy grubiaństwo.
Kolor skóry dłoni Różowy - człowiek zrównoważony, pogodny, zadowolony z życia, cieszący się dobrym zdrowiem. Czerwony - silna, trudna do opanowania emocjonalność powodująca wiele sytuacji konfliktowych. Żółty - zazdrość, fałsz, obłuda. Może świadczyć również o zaburzeniach w funkcjonowaniu wątroby i przewodów żółciowych. Złotawy - (przypominający delikatną opaleniznę) świadczy o energii życiowej, samodzielności oraz zaradności człowieka. Blada - człowiek podatny na wpływy otoczenia, bezradny, niekiedy uciekający w świat fantazji. Biała - dłoń bardzo odporna na zmiany atmosferyczne, szczególnie na zimno. Człowiek bardzo wyrozumiały dla słabości bliźnich. Ziemista - bezwzględność, upór. Sina - człowiek zgorzkniały, zawzięty, zamknięty na innych, mściwy.
|
Co mówią linie na dłoniach
Linie na dłoniach mogą świadczyć m.in. o zdrowiu, o naszych pozytywnych i negatywnych cechach charakteru, o uzdolnieniach, karierze, szczęściu, niepowodzeniach. Zawierają mnóstwo informacji.
Mamy kilka głównych linii zarysowujących się dosyć wyraźnie na dłoniach. Są to: linia Życia, linia Głowy, linia Serca, linia Przeznaczenia (Losu), linia Zdrowia, linia Małżeństwa oraz linia zwana też Pierścieniem Wenus (Wenery).
Linia Życia świadczy o energii życiowej i przebiegu życia, a nie o jego długości. Długa linia charakterystyczna jest dla osób mających dużą intuicję, osób emocjonalnych, naturalnych, świadczy też o równowadze i stabilizacji.
Linia Głowy (rozumu) wskazuje przede wszystkim na stan pamięci. Wyraźna i głęboka oznacza doskonałą pamięć.
Linia Serca i stopień jej rozgałęzienia mówi o wrażliwości emocjonalnej człowieka, o uczuciach. Linia bez rozgałęzień wskazywać może na okrucieństwo. Zbyt duże rozgałęzienie może świadczyć o kochliwości, pobudliwości.
Linia Przeznaczenia pokazuje stan równowagi wewnętrznej, wskazuje na odporność psychiczną osoby.
Linia Zdrowia świadczy o funkcjonowaniu przewodu pokarmowego i wątroby.
Linia Małżeństwa wskazuje na stabilność człowieka. Jedna linia to wysoki stopień stałości. Jeśli tych linii jest więcej, może to świadczyć o niestałości w partnerstwie.
Pierścień Wenus (Wenery) to symbol wpływów kosmicznych. Jego obecność wskazuje na jakieś niezwykłe zdolności człowieka.
Trzy wyraźne linie na przegubie tzw. bransoletki oznaczają zdrowie, bogactwo i szczęście. Jeśli te linie splatają się ze sobą, może to oznaczać życie wypełnione ciężką pracą.