PRACOWNIA FIZYCZNA AKADEMII PODLASKIEJ W SIEDLCACH
			Grupa
Imię i nazwisko, kierunek studiów
48 b Nr ćwiczenia	28.04.2003 Data wykonania	Ocena zaliczenia	Podpis

Pomiar długości fali przy pomocy doświadczenia Younga

L.p.	n	*	*
1.	0	1,145	13,10
2.	5	1,800	12,95
3.	10	2,440	12,97
4.	15	3,090	12,90
5.	20	3,725	13,06
6.	25	4,410
		Średnia	12,996

Gdzie:

n- liczba działek skali wzorcowej od 0 do kreski, dla której wykonano pomiar *

Wyznaczamy współczynnik skalowania *

* =

gdzie d₀=0,01 mm

*₁=
=
=13,1

*₂=
=
=12,95

*₃=
=
=12,97

*₄=
=
=12,90

*₅=
=
=13,06

Obliczamy odstęp między kolejnymi prążkami ze wzoru:

X=

gdzie x_k - odległość między k ciemnymi prążkami

k=6 X₆=12,7

Zatem X=
=2,117 [mm]

Wyznaczamy odległość między krawędziami szczelin ze wzoru:

a=

*₁=0,480

*₂=1,745

*₃=5,755

*₄=7,880

a=
=0,61 [mm]

Wyznaczamy długość fali ze wzoru:

*=

gdzie D=114,8 cm=1148 mm

*=
=0,001125 [mm]

Przeprowadzamy rachunek błędów:

**=

**=

gdzie *X=0,1 mm

a₁=
=0,6053

a₂=
=0,6124

a₃=
=0,6114

a₄=
=0,6147

a₅=
=0,6072

a_śr=0,61

*a=

=0,00485

*D=2 mm

Zatem

**=
= 0,000053+0,000009+0,000002=0,000064

Wobec tego:

*= (0,001125 * 0,000064 ) mm

Wnioski:

Gdy na wąską szczelinę rzucimy wiązkę promieni światła jednobarwnego to na ekranie nie zobaczymy obrazu szczeliny tylko pasek jasny, tym szerszy im szczelina jest większa, o brzegach zaciemniających się stopniowo, a po obu jego stronach prążki równoległe na przemian jasne i ciemne, zwane prążkami dyfrakcyjnymi. Dokładność pomiaru długości fali λ metodą Young'a jest niewielka.

---