47. Pedologia- nauka o dziecku, czy alternatywa wobec tradycyjnej pedagogiki (J. Joteyko)
Pedologia- nauka o dziecku obejmująca cały okres rozwoju człowieka od urodzenia aż do dojrzałości
Zadania pedologii:
Badanie dzieci rozwijających się prawidłowo. Charakteryzowanie różnych faz ewolucji psychicznej. Zobrazowanie dokładnie każdego okresu życia: niemowlęctwo, wiek przedszkolny, wiek szkolny, wiek młodzieńczy.
Badania dzieci nienormalnych, upośledzonych umysłowo i wyjątkowo uzdolnionych.
Zboczenia indywidualne, typy umysłowości
Różnice indywidualne zależnie od wpływów dziedziczności i otoczenia. Porównanie dzieci wiejskich i miejskich. Dzieci różnych ras i narodowości.
Określić i wyjaśnić wpływ różnych metod i środków wychowania i nauczania, ich skuteczność i wartość rzeczywistą w stosunku do celu, który pragniemy osiągnąć z ich pomocą. Badania tej kategorii stanowią podstawę pedagogiki doświadczalnej.
Dla pedagogiki nauka o dziecku ma znaczenie podstawowe. Tylko ugruntowana znajomość dziecka wskazuje, które z celów i zadań wychowania mogą być osiągnięte w każdej fazie jego rozwoju, oraz jakie metody i sposoby działania są dla tej epoki najwłaściwsze i najskuteczniejsze. Świadomość tego to pierwszy postulat wszelkiego wychowania racjonalnego, zgodnie z naturą dziecka .
Pedologia, określając normalny przebieg rozwoju, wskazuje nam z góry czego możemy się spodziewać od dziecka w danym wieku, pomaga nakreślić racjonalny program nauczania dla danej szkoły czy klasy. Wskazuje również liczne od przyjętej przez nas normy odstępstwa, przekonywujące o różnicach indywidualnych.
Nauka o dziecku czerpie swój materiał w największym stopniu z psychologii.
Dr Józefa Joteyko (1866-1928) - wybitny psycholog i pedagog. Przez wiele lat była kierowniczką prac doświadczalnych w Belgii. Była propagatorką pedologii na arenie międzynarodowej.
W rozprawach z 1908 roku La pédologie oraz Le mouvement pédologique, nazwała pedologię „studium psychologicznym dziecka” i zaliczyła ją do „nauk stosowanych”. Zalecała również, aby pedologią zajmowali się nie tylko nauczyciele-wychowawcy,
lecz również lekarze. Efektem starań Józefy Joteyko był też międzynarodowy
kongres pedologiczny, jaki odbył się w 1911 roku.
Jeżeli badania nad dziećmi mają wejść na drogę ściśle naukową, wymagają one innego niż dotychczas przygotowania nauczycieli, bez których pomocy cel ten nie może być osiągnięty. Stąd też z przekształcaniem się pedagogiki idzie prąd ku reformie kształcenia nauczycieli, ku wprowadzeniu psychologii eksperymentalnej i studiów nad dziećmi do programu seminariów nauczycielskich i kursów pedagogicznych.