Negotiorum gestio, prawo cywilne, prawo cywilne część II, Zobowiązania


PROWADZENIE CUDZYCH SPRAW BEZ ZLECENIA (art. 752-757):

Definicja:

Negotiorum gestio jest, obok deliktu i bezpodstawnego wzbogacenia, klasycznym zobowiązaniem ustawowym (pozaumowne źródło zobowiązania). Zobowiązanie powstaje ex lege, gdy nastąpi fakt dobrowolnego prowadzenia cudzej sprawy mimo braku tytułu prawnego do jej prowadzenia - rodzi to określone prawa i obowiązki po obu stronach zobowiązania.

Zdarzeniem rodzącym konsekwencje prawne jest tu działanie (a nie czynność prawna), które może polegać na dokonaniu czynności prawnych jak i faktycznych (pojedynczych lub całych zespołów np. aktów zarządu).

Strony:

W RP prowadzenie cudzych spraw bez zgody zainteresowanego jest w zasadzie bezprawne, zainteresowanemu przysługują tym samym roszczenia:

Jednak prawo RP przewiduje wyjątki od tej reguły, które wyłączają tym samym bezprawność działania - są to przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia.

PRZESŁANKI PRAWIDŁOWEGO PROWADZENIA CUDZYCH SPRAW (powstania zobowiązania):

  1. działający ma prowadzić cudzą sprawę - według kryteriów obiektywnych ma ona należeć do sfery interesów innej osoby, a gestor musi mieć świadomość tego faktu i wolę prowadzenia cudzej sprawy; może to być równocześnie sprawa cudza i własna (np. spadkobierca załatwiający sprawy spadkowe także innych współspadkobierców).

Nie można zatem stosować przepisów o negotiorum gestio gdy gestor prowadził cudzą sprawę, mylnie sądząc iż prowadzi własną, w tym wypadku przysługuje mu:

Gdyby gestor prowadził sprawę cudzą chcąc uzyskać korzyść dla siebie, działałby bezprawnie i w sposób zawiniony - wtedy będzie ponosił odpowiedzialność ex delicto lub z bezpodstawnego wzbogacenia.

Jest to niewłaściwe prowadzenie cudzych spraw, jednakże biorąc za cel ochronę poszkodowanego, nie ma przeszkód by stosować przepisy o negotiorum gestio. Dochodzi tym samym do zbiegu odpowiedzialności z negotiorum gestio, z tytułu czynów niedozwolonych, i z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia. Osobie poszkodowanej przysługuje wybór z którego roszczenia skorzystać;

  1. bez odpowiedniej kompetencji prawnej wynikającej z jakiegokolwiek stosunku prawnego (nie chodzi wyłącznie o brak zlecenia - także innych stosunków uzasadniających ingerencję w cudze sprawy);

  2. powinien działać z korzyścią dla osoby, której sprawę prowadzi (chodzi tu nie tylko o korzyści majątkowe, ale i niemajątkowe - ochronę dóbr osobistych), nie wystarczą dobre intencje - działanie musi doprowadzić do korzystnej sytuacji dla zainteresowanego i korzyść ta ma być zamierzona.

Szpunar - jeżeli istnieją jedynie subiektywne wyobrażenia gestora, że działa z korzyścią, to nie może żądać zwrotu wydatków ani nakładów, bo gestor nie mając tytułu ponosi ryzyko bezskuteczności i niekorzystności działania

Wyjątek to art. 757 - jeżeli gestor w celu odwrócenia niebezpieczeństwa grożącego drugiemu ratuje jego dobro może żądać zwrotu uzasadnionych wydatków, choćby jego działanie nie odniosło skutku i jest odpowiedzialny tylko za winę umyślną lub rażące niedbalstwo;

  1. gestor obowiązany jest działać zgodnie z prawdopodobną wolą osoby, której sprawę prowadzi.

Jeżeli wola zainteresowanego jest wyrażona to wtedy gestor musi się jej podporządkować - jeśli się nie podporządkuje to popełni czyn niedozwolony (negotiorum gestio volumptuaria), chyba że wola sprzeciwia się ustawie lub zasadom współżycia społecznego (art. 754);

  1. ma w miarę możności powiadomić osobę i stosownie do okoliczności: