![]() | Pobierz cały dokument portret.kochankow.matura.matura.polski.motywy.doc Rozmiar 54 KB |
Szanowna komisjo! Pozwolą państwo, że swój wywód rozpocznę od zacytowania słów Jana Pawła II.
„Człowiek szuka miłości, bo w głębi serca wie, że tylko miłość może uczynić go szczęśliwym.”
Te proste, ale jakże trafne słowa uzmysławiają nam, że miłość jest uczuciem, którego człowiek zawsze będzie poszukiwał i do którego ciągle będzie dążył. Dla kochanków nie liczy się nic innego, poza nią, jest ona pokarmem duchowym, bez którego nie mogliby żyć.
Z całą pewnością miłość jest najsilniejszym uczuciem, do jakiego zdolny jest człowiek.
To ona popycha nas do działania, niejednokrotnie stanowiąc naszą największą motywację. Dla miłości jesteśmy w stanie wiele poświęcić, na wiele z pozoru niemożliwych rzeczy się zdobyć.
Kreacje kochanków odnajdujemy na przestrzeni wszystkich epok począwszy od Antyku,
a skończywszy na literaturze współczesnej. Każda z epok inaczej interpretowała to uczucie łączące dwoje ludzi, jednak nigdy nie było ono lekceważone lub pomijane. Warto przypomniec sobie „Mitologię” by zauważyć, że już tam miłość kobiety i mężczyzny była bardzo ważnym wątkiem. Na przykład mit o Orfeuszu i Eurydyce, który wprowadza do kultury motyw miłości silniejszej niż śmierć. Z kolei portret średniowiecznych kochanków Tristana i Izoldy, ukazuje nam łączącą ich miłość pełną wyrzeczeń, która łamała wszelkie bariery, zasady moralne, czy religijne nakazy.
Jednak motywem, który często powracał w literaturze każdej epoki jest nieszczęśliwa miłość dwojga ludzi. Para nieznajdująca szczęścia w otaczającym ich świecie, stanowi wymarzony temat utworu literackiego. W pogoni za tym ulotnym szczęściem, jakim jest miłość bohaterowie wielu dzieł literackich kończyli najczęściej swój żywot aktem samobójczym bądź pągrążali się w głębokiej rozpaczy. Wychodząc z tego założenia postawiłam tezę, iż zawód, cierpienie i ból towarzyszące nieszczęśliwej miłości dwojga ludzi lub nieszczęśliwie ulokowanej miłości jest częstym i popularnym tematem wielu znanych dzieł literatury.
Argumenty potwierdzające moją tezę odnalazłam między innymi w dramacie Williama Szekspira „Romeo i Julia”. Autor stworzył parę kochanków wszechczasów. Pomiędzy Romeem i Julią nawiązuje się czyste i nierozerwalne uczucie, które zostaje zniszczone przez vendettę skłóconych rodów - Kapuletich i Montekich. Nieszczęścia, jakie spadają na tą parę młodych kochanków wydają się być niezasłużone, a cierpienie towarzyszące miłości, ukazane, jako niesprawiedliwe. Czyste, niewinne i płomienne uczucie pary kochanków przekształca się w siłę niszczącą. Oboje wyrzekają się swoich rodów i przysięgają sobie wieczną miłość:
„Romeo! Czemuż ty jesteś Romeo!
Wyrzec się swego rodu, rzuć tę nazwę!
![]() | Pobierz cały dokument portret.kochankow.matura.matura.polski.motywy.doc rozmiar 54 KB |