NAvi, 23 stycznia 2003, Wrocław

Thumbelina

Calineczka

Kobieta

Czarownica

Ropucha

Syn

Rybka 1

Rybka 2

Chrząszcz

Inny Chrząszcz 1

Inny Chrząszcz 2

Mysz Polna

Jaskółka

Elf

Dawno, dawno temu żyła sobie pewna kobieta...

SCENA I gdzieś na świecie

KOBIETA: Och tak bardzo pragnę mieć małe dziecko... Gdzie ja mogłabym je znaleźć?

Przypadkowo przechodząca czarownica (jakaś stara kobieta gotowa handlować :-P )

CZAROW.: Och to bardzo proste! Oto ziarnko jęczmienia, ale nie jest to zwykłe ziarnko!!! Weź je i posadź w doniczce a po jakimś czasie zobaczysz to co zobaczysz.

Powrót kobiety z ziarnkiem do domu

SCENA II parapet

Nazajutrz wyrósł przepiękny kwiat przypominający tulipan

KOBIETA: Jaki piękny kwiat, mimo że ma ciągle stulone płatki

Buziak od kobiety dla kwiatka, kwiat otwiera płatki, ukazanie się Calineczki.

KOBIETA: Jak piękna, mała, śliczna krucha dziewczynka, ma zaledwie parę calów... nazwę Cię Calineczką.

Calineczka bawi się /.../ kładzie się pod różanymi płatkami w łupce do orzecha spać

Nadchodzi noc a razem z nią „stara, brzydka i obślizgła” Ropucha

ROPUCHA: Cóż za piękna istota... Będzie doskonale pasowała do mojego syna! Będę miała przystojna synową

Ropucha porywa łupinką z dziewczynką na bagna, później na liść, tak żeby nie mogła uciec

SCENA III liść nenufaru

ROPUCHA: Spójrz synu, co pięknego przyniosłam. To będzie Twoja żona.

SYN: „Kroak, kroak! Brek krek-kreks”

Po przebudzeniu Calineczki

ROPUCHA: Witaj dziecko, to jest mój syn; będzie Twoim mężem i będzie wam się razem wspaniale żyła w moczarach

SYN: „Kroak, kroak! Brek krek-kreks”

Brzydka rodzinka odchodzi, Celineczka zaczyna płakać. Całą rozmowę podsłuchują rybki.

RYBKA 1: Jaki okrutny los czeka tą dziewczynką

Rybka dwa wygląda nad wodę

RYBKA 2: Spójrz jaka ona jest piękna!!! Może ja uratujemy?

RYBKA 1: Och faktycznie, ale jak ją chcesz uratować?

RYBKA 2: Przegryźmy łotyszkę!!!

SCENA IV płynący liść nenufaru

Liść odpływa z prądem wody o starej żabie można zapomnieć

Calineczka tak sobie płynie, płynie samotna, później wpada do niej motyl, ale to pomijamy, aż nagle przelatuje chrząszcz

CHRZĄSZ.: Jaka śliczna, mała panienka

Chrząszcz porywa panienkę na wysokie drzewo, gdzie mieszkają inne chrząszcze

SCENA IV listek na drzewie

INNY CHRZ.1: Och! Ona ma tylko dwie nogi! Cóż za żałosny wygląd!

INNY CHRZ.2: I nie ma żadnych czułków

INNY CHRZ.1: Jest taka chuda, fe! Wygląda prawie jak ludzie! Dawno nie widziałam tak brzydkiego stworzenia

CHRZĄSZ.: hmmmm może ona faktycznie nie jest prześliczna (?!). Idź sobie do kąt zechcesz, dziewczynko!

SCENA V łąka i ściernisko

CALINECZ.: Moje schronienie pod konieczną jest wspaniałe, ale nadchodzi zima. Zrobiło się zimno, odleciały wszystkie ptaki które mi tak pięknie śpiewały. Nie mam gdzie się skryć. Ruszam na pole w poszukiwaniu jakiegoś schronienia.

Calineczka rusza sama na ścierniska aż w końcu spotyka Mysz Polną

MYSZ: Biedne małe stworzonko. Wejdź do mojej norki i zjedz ze mną obiad

SCENA VI pod ziemią

W domku Myszy Polnej

MYSZ: Jeśli chcesz, możesz ze mną zamieszkać, ale będziesz musiała dbać o porządek i opowiadać

CALINECZ.: Zamieszkałam u Myszy polnej na Zimą. Szybko poznałam sąsiada Kreta. Pewnego razu zabrał nas do tunelu gdzie leżała martwa Jaskółka. Zaczęłam odwiedzać nocami potajemnie Ptaszka. Okazało się że on nie był w cale martwy. Tylko zamarzł na czas zimy, ponieważ nie mógł polecieć do Ciepłych krajów.

Zaczęłam opiekować się jaskółką aż w końcu na wiosnę odleciała w swoją stronę.

MYSZ: Za cztery tygodnie odbędzie się Twój ślub!

Popłakując

CALINECZ.: Ale ja nie chcę za męża ponurego kreta!!!

MYSZ: Nonsens! Nie upieraj się bo Cię pogryzę! Trafił Ci się naprawdę dobry mąż. Ma wykształcenie i przepiękne futro. Nawet królowa nie ma takiego aksamitnego futra. Bądź wdzięczna za taki los.

Znów mija czas (4 tygodnie)

MYSZ: Zaraz przyjdzie twój narzeczony przygotuj się!

CALINECZ.: A czy mogę pójść przegnać się ze światem. Z Ketem będę mieszkać głęboko pod ziemią.

MYSZ: Dobrze

Calineczka wychodzi z norki

CALINECZ.: Żegnaj jasne słońce - przytuliła się do czerwonego kwiatka - żegnaj, pozdrów ode mnie Jaskółkę, jeśli ją zobaczysz...

JASKÓŁKA: Twit-twit

Calineczka zmienia humor na wesoły

CALINECZ.: Witaj Jaskółko, nie uwierzysz, Mysz Polna chce mię wydać za strasznego Kreta... dziś jest data ślubu.... i nie wiem co zrobić

JASKÓŁKA: Lecę właśnie do Ciepłych krajów. Wciąć mi między skrzydła, to odlecisz od okropnego kreta i jego ciemnego świata.

CALINECZ.: Tak, polecę z Tobą

SCENA VII ciepłe kraje - łąka

CALINECZ.: Dziękuję za wspaniałą podróż nad lasami, morzami i górami.... aż do Ciepłych krajów gdzie.... jest tak pięknie.

JASKÓŁKA: Moje gniazdko nie jest odpowiednie dla Cienie. Poszukaj schronienia tu na łącze.

Pojawia się Elf

CALINECZ.: Oj jaki on jest piękny - do jaskółki

ELF: Oj, ale wielki jest ten ptak... ale cóż to za piękna istota koło niego?! Nigdy nie widziałem niczego piękniejszego!

Nakłada koronę Calineczce

ELF: Masz tu moją koronę, i proszę cię o rękę, nigdy nie widziałem nic równie pięknego jak Ty.

CALINECZ.: Tak, ale kim Ty jesteś??

ELF: Jestem elfem, Królem Kwiatowych Duszków...

SCENA VIII ślub

JASKÓŁKA: Odbył się piękny ślub pośród duszków kwiatowych, Calinka dostała mnóstwo prezentów, a najpiękniejszym były...

CALINECZ.: Och Jakie piękne skrzydełka!!!

ELF: Żebyś mogła ze mną latać do kwiatka do kwiatka.

Po chwili

ELF: I jeszcze jedno. Calineczka to nie jest imię dla mojej królowej, Twoje życie się zmieniło od dzisiaj będziesz się nazywała MAJA (może jakieś inne propozycje?)

KONIEC

Napisane dla

i z myślą o

Agnieszce K.

autor

---