REFORMOWANIE OŚWIATY W POLSCE W III RP (1989-1999)
Reformowanie oświaty zostało zapoczątkowane pod wpływem radykalnej zmiany ustroju społeczno - politycznego Polski w latach 1989-1999. Reformy przeprowadzone w tym okresie charakteryzują się brakiem regularności
i kumulowania zgromadzonych doświadczeń. Projekty reform natrafiały na opór struktur politycznych oraz niechęć
ze strony samych nauczycieli.
Reformy w okresie PRL-u - |
ich celem była ideologiczna uniformizacja myślenia obywateli, uzależnienie ich |
Rodzaje reform w III RP ze względu na ich źródła:
Reformy oddolne - są efektem nowatorstwa pedagogicznego proponowanego przez pojedynczych nowatorów (naukowców, społeczników, rodziców, stowarzyszeń, wspólnot) do systemu szkolnego na zasadzie indukcji l
ub dyfuzji
Reformy odgórne - są efektem planowania przez centralne władze państwowe, ich cele są nieedukacyjne
i niejasne dla społeczeństwa
Typologia reform oświatowych w III RP ze względu na ich zakres i jakość zmian:
Reformy naprawcze
Zapoczątkował je Henryk Samsonowicz, pierwszy w III RP Minister edukacji.
oddolny ruch tworzenia szkół niepaństwowych (prywatnych, społecznych itp)
odejście władzy od centralistycznego formułowania kierunków polityki oświatowej
redukcja kontroli instytucji w postaci likwidacji inspektoratów szkolnych
przywrócenia prawa do pobierania nauki religii w szkołach państwowych, a także wprowadzenie nauczania religii w przedszkolach państwowych, ale tylko przez osoby dysponujące odrębnymi kwalifikacjami i misją kanoniczną
uwolnienia praw nauczycieli do wprowadzania innowacji pedagogicznych
uwolnienie procesu kształcenia od narzucanych odgórnie programów nauczania
1990r. - 1996r. |
powołanie Biura ds. Reformy Szkolnej celem przygotowania pierwszej reformy podstaw programowych w zakresie przedmiotów ogólnokształcących. Kierujący nim Stanisław Sławiński przygotował projekt długofalowej reformy oświaty Dobra i nowoczesna szkoła |
1991r. - |
oderwanie od dyktatury dyrektorów szkół, wprowadzenie konkursów na dyrektorów szkół (na 5 lat) i kuratorów oświaty |
1991r. - |
utworzenie Rady Szkoły. Jej przedstawicielami byli nauczyciele, uczniowie (w szkole podstawowej - nie, w gimnazjum - za zgodą dyrektora szkoły, w szkołach ponadgimnazjalnych - tak) i rodzice, którzy wspólnie opracowywali strategie szkoły
|
Reformy modernizacyjne
Pierwszą poważną próbę zreformowania podstaw programowych podjęło w 1990r. Biuro ds. Reformy Szkolnej.
W ramach Departamentu Analiz i Prognoz Edukacyjnych powstały Podstawy Programowe obowiązkowych przedmiotów ogólnokształcących.
1998r. - |
ogłoszony przez Ministerstwo Edukacji Narodowej konkurs na podstawy programowe dla nowego typu szkoły podstawowej i gimnazjum |
wprowadzenie programów międzyprzedmiotowych oraz zintegrowanych
opracowanie standardów wymagań egzaminacyjnych zarówno dla potrzeb kształcenia ogólnego jak
i zawodowego dla wszystkich typów szkół
przygotowanie podstawy programowej dla nauczania początkowego opartego na kształceniu zintegrowanym
przygotowanie podstawy programowej dla gimnazjum, wprowadzenie nowych przedmiotów (m.in.: sztuka, edukacja filozoficzna, integracja europejska)
umożliwienie nauczycielom budowania własnych programów nauczania oraz standardów wymagań wobec uczniów
1999r. - |
wprowadzenie do szkół przedmiotu wychowanie do życia w rodzinie, w ramach którego prowadzona jest także edukacja seksualna |
Reformy strukturalne
Wiążą się z całą strukturą systemu edukacji, a w szczególności z:
systemem finansowania (m.in.: regulacje płac nauczycieli)
zmianą czasu trwania obowiązkowej nauki
mechanizmami sprawowania władzy
zmianą statusu nauczycieli
zmianą typów szkół
dopuszczenie możliwości wypełniania obowiązku szkolnego poza szkołą
wydłużenie obowiązku szkolnego do 18. roku życia
1994r. - |
uruchomienie nowego typu szkoły - liceum technicznego - z możliwością uzyskania świadectwa dojrzałości i przygotowania ogólno zawodowego. W 1998r. zatwierdzono dla liceum technicznego 12 profili. Szkoły te, jako licea profilowane, zastąpiły technika i licea zawodowe. |
1997r. - |
uruchomienie gimnazjum akademickiego celem zweryfikowania kompetencji uczniów w zakresie języka polskiego i matematyki |
Reformy systemowe
Głęboki typ reform zapoczątkował rząd Tadeusza Mazowieckiego w 1990r., w którym gminy mogły dobrowolnie przejmować szkoły podstawowe. Od 1994r. prowadzenie szkół przez gminy miało stać się ich obowiązkiem, ale rząd Waldemara Pawlaka doprowadził do odłożenia tej regulacji o dwa lata. Dopiero resort edukacji Mirosława Handkego, nowelizując w 1998r. ustawę o systemie oświaty zapowiedział wprowadzenie nowego systemu.
Wprowadzono nowego typu szkoły:
nieobowiązkowe przedszkola dla dzieci w wieku 3-6 lat, przy czym od roku szkolnego 2004/20005 klasa
0 jest obowiązkowa
sześcioletnie szkoły podstawowe z wewnętrznym podziałem na dwa cykle:
nauczanie zintegrowane I-III - zasadniczą część stanowi blok zajęć zwanych kształceniem zintegrowanym - zajęcia te prowadzone są przez jednego nauczyciela pełniącego również funkcję wychowawcy. Nauczyciel nie musi przestrzegać lekcyjnego czasu pracy, tj. dzielić czasu pracy uczniów na
45-minutowe jednostki lekcyjne. Uczniowie uczestniczą również w zajęciach religii lub etyki
nauczanie blokowe IV-VI - przedmiotów uczą różni nauczyciele, z czego jeden (wychowawca) odpowiedzialny jest za swoją klasę. Dyrektor szkoły, dysponujący limitem tzw. godzin do dyspozycji dyrektora, może wprowadzić dodatkowe zajęcia edukacyjne dla wszystkich lub dla grupy uczniów, w tym m.in. dodatkowy język obcy i zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze. W klasie VI uczniowie przystępują do sprawdzianu poziomu wiedzy i umiejętności, który jest jednakowy dla wszystkich uczniów. Sprawdzian ten nie ma wpływu na ukończenie szkoły podstawowej jak i na przyjęcie do gimnazjum
trzyletnie gimnazja wydłużające o rok obowiązkową edukację ogólnokształcącą, umożliwiające kontynuowanie kształcenia w szkołach średnich. Uczniowie uczęszczający do gimnazjum to młodzież w wieku 13-16 lat. Kształcenie na tym etapie ma charakter ogólny. Nauka w gimnazjum kończy się egzaminem gimnazjalnym, pisanym przez uczniów klas III. Egzamin składa się z trzech części pisemnych: humanistycznej
i matematyczno-przyrodniczej. Wynik egzaminu nie ma wpływu na ukończenie gimnazjum, ale ma znaczenie przy rekrutacji do szkół ponadgimnazjalnych
szkoły ponadgimnazjalne:
zasadnicze szkoły zawodowe o okresie nauczania nie krótszym niż 2 lata i nie dłuższym niż 3 lata, których ukończenie umożliwia uzyskanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminu
trzyletnie licea ogólnokształcące, których ukończenie umożliwia uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego
trzyletnie licea profilowane kształcące w profilach kształcenia ogólnozawodowego, których ukończenie umożliwia uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego
czteroletnie technika, których ukończenie umożliwia uzyskanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminu, a także umożliwiające uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego
dwuletnie uzupełniające licea ogólnokształcące dla absolwentów szkół zawodowych, których ukończenie umożliwia uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego
trzyletnie technika uzupełniające dla absolwentów szkół zawodowych, których ukończenie umożliwia uzyskanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminu, a także umożliwiające uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego
szkoły policealne o okresie nauczania nie dłuższym niż 2,5 roku, których ukończenie umożliwia osobom posiadającym wykształcenie średnie uzyskanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe
po zdaniu egzaminu
trzyletnie szkoły specjalne przysposabiające do pracy dla uczniów z upośledzeniem umysłowym
w stopniu umiarkowanym lub znacznym oraz dla uczniów z niepełnosprawnościami sprzężonymi, których ukończenie umożliwia uzyskanie świadectwa potwierdzającego przysposobienie do pracy
szkoły wyższe:
uniwersytet
uniwersytet techniczny
politechnika
akademia
kolegium
Stopnie nauczycielskie:
nauczyciel stażysta
nauczyciel kontraktowy
nauczyciel mianowany
nauczyciel dyplomowany
honorowy profesor oświaty