J. PIAGET

Uczeń, który dochodzi do określonej wiedzy na drodze swobodnych dociekań i nie wymuszonych niczym starań, będzie w stanie zatrzymać ją dużej; będzie miał opanowaną metodologię, która może służyć przez resztę jego życia.

Piaget „Rozumieć znaczy wymyślić”

GENETYCZNA TEORIA ROZWOJU UMYSŁOWEGO I PRZETWARZANIA INFORMACJI

Rozwój poznawczy oraz afektywny jest procesem niezmiennym, ciągłym i przebiega etapowo.

Wg Piageta wyróżniamy cztery etapy rozwoju:

- okres sensomotoryczny

- okres przedoperacyjny

- okres operacji konkretnych

- okres operacji formalnych

Rozwój poznawczy odbywa się na drodze konstruowania przez jednostkę schematów poznawczych /wiedza konstruowana jest przez jednostkę dzięki aktywnej eksploracji otoczenia - konstruktywizm/.

POJĘCIA: schemat, asymilacja, akomodacja, równoważenie

L. WYGOTSKI

TEORIA PRZECHODZENIA DO SFERY NAJBLIŻSZEGO ROZWOJU

Rozwój człowieka warunkowany jest przez dwie grupy wpływów:

1. uwarunkowania społeczne i historyczne

2. indywidualny rozwój /biologia/

Kultura jest determinantem rozwoju człowieka w wymiarze filo- i ontogenetycznym, dostarcza treści do myślenia i sposobów myślenia przez język.

Koncepcja Wygotskiego to:

KONCEPCJA SPOŁECZNO - HISTORYCZNEGO ROZWOJU CZŁOWIEKA

Przyjmuje za Piagetem stadia rozwoju, ale uważa, że należy je traktować w sposób szeroki. Twierdzi, że dziecko za pomocą dorosłych trzeba jak najszybciej przeprowadzać do kolejnych etapów.

To przekraczanie nazywa przechodzeniem do

SFERY NAJBLIŻSZEGO ROZWOJU

/to różnica między tym do czego dziecko jest już gotowe, co wykonuje samodzielnie, a tym co może osiągnąć dzięki pomocy dorosłego/.

To jak rozwija się dziecko, w jakim tempie i w jakim stopniu uruchamia swoje możliwości zależy od wychowawcy.

J.BRUNER

„Każde dziecko na każdym etapie rozwoju można nauczyć dowolnych umiejętności”.

Bruner

KONCEPCJA WYCHODZENIA POZA DOSTARCZONE INFORMACJE

Przyjął koncepcję Piageta z wyjątkiem tego, że wg niego metoda ma być dobrana do indywidualnych możliwości dziecka, a nie do rozwojowych właściwości. Ma być jednak postawiony problem, trudność. Te problemy dziecko może rozwiązywać za pomocą trzech strategii /reprezentacji/:

1. Reprezentacje ENAKTYWNE - przez działanie, zabawę

2. Reprezentacje IKONICZNE - przez obraz, rysunek

3. Reprezentacje SYMBOLICZNE - przez słowo

Obrazują one swoiste sposoby myślenia rozumianego przez Brunera jako: przetwarzanie, selekcjonowanie, przechowywanie i przekształcanie informacji oraz wykorzystywanie ich do osiągnięcia zamierzonych celów.

Dziecko działając, patrząc, słysząc zaczyna więcej, głębiej rozumieć, umieć.

---