 | Pobierz cały dokument odpornosc.immunologia.doc Rozmiar 86 KB |
ODPORNOŚĆ
Odporność polega na rozpoznawaniu i eliminacji obcych, czyli nie własnych (ang. non-self) komórek lub cząsteczek wnikających do organizmu, które przyjmują zwykle postać groźnych dla życia drobnoustrojów.
Immunologia zajmuje się badaniem narządów, komórek i cząsteczek odpowiedzialnych za procesy rozpoznawania i eliminacji elementów obcych (wszystko to co różni się od własnych komórek i cząsteczek).
ODPORNOŚĆ
Najważniejszym rodzajem obcego materiału wymagającego rozpoznania i usunięcia z organizmu są niewątpliwie drobnoustroje chorobotwórcze.
Reakcja odpornościowa zaczyna się w momencie ich wniknięcia do organizmu.
Wirusy, bakterie, pierwotniaki, robaki pasożytnicze oraz grzyby, usiłujące wniknąć do ustroju, stanowią niewątpliwie główny powód istnienia układu odpornościowego.
Zwierzęta z uszkodzonym lub niesprawnym układem odpornościowym często ulegają zakażeniom. Natomiast drobnoustroje nie wywołują chorób u osobników mających sprawny układ odpornościowy.
Wyróżnia się dwa rodzaje odporności: nieswoistą (wrodzoną - „naturalną”) i swoistą (nabytą). Każdy z rodzajów tych mechanizmów składa się ze składników humoralnych (obecnych w surowicy lub innych płynach ustrojowych) i komórkowych.
Obszar zainteresowań immunologii
Przeszczepianie. Komórki lub narządy pochodzące od innego osobnika zwykle przeżywają działanie mechanizmów odporności wrodzonej, ale atak swoistych mechanizmów odporności nabytej prowadzi do ich odrzucenia.
Autoimmunizacja. Własne (ang. self) komórki i cząsteczki organizmu w warunkach prawidłowych nie stymulują swoistej odpowiedzi immunologicznej dzięki działaniu wielu mechanizmów zapewniających stan autotolerancji. W pewnych okolicznościach dochodzi jednak do obudzenia takiej odpowiedzi i wtedy własne struktury atakowane są tak, jakby były obce mówimy wówczas o autoimmunizacji lub chorobie autoimmunizacyjnej.
Obszar zainteresowań immunologii
Nadwrażliwość. Niekiedy w wyniku działania pamięci immunologicznej powtórna ekspozycja na ten sam bodziec antygenowy prowadzi - oprócz lub zamiast eliminacji tego bodźca - do wystąpienia szkodliwych skutków polegających niekiedy na uszkodzeniu własnych tkanek. Zjawisko to nazywamy nadwrażliwością - jej przykładem jest alergia, a także niektóre postacie chorób nerek.
Immunosupresja. W przypadku wystąpienia choroby autoimmunizacyjnej lub nadwrażliwości, a zwłaszcza w sytuacji, gdy pojawia się groźba odrzucenia przeszczepu, konieczna jest supresja (wyciszenie) swoistej odpowiedzi immunologicznej za pomocą leków lub innych środków.
ODPORNOŚĆ SWOISTA (nabyta)
 | Pobierz cały dokument odpornosc.immunologia.doc rozmiar 86 KB |