Prawo zastawu
Dla zabezpieczenia należności za mieszkanie, utrzymanie i usługi (np. za pranie, posiłki, rozmowy telefoniczne czy dodatkową obsługę) dostarczone osobie korzystającej z usług hotelu przysługuje hotelarzowi ustawowe prawo zastawu na rzeczach wniesionych ( art. 850 kodeksu cywilnego ).
Prawo to polega na tym, że hotel może odmówić wydania dobytku klienta do czasu uregulowania przez niego należności. Uprawnienie to przysługuje hotelarzowi tak długo, jak długo rzeczy gościa hotelowego znajdują się w obiekcie i nie jest ono zależne od tego, czy te rzeczy są własnością gościa. W czasie zajęcia rzeczy gościa ryzyko przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy obciąża hotelarza.
Prawo zastawu nie przysługuje jedynie w stosunku do rzeczy, które na podstawie przepisów prawa są wyjęte spod zajęcia i egzekucji, jak bielizna, ubranie, narzędzia i inne przedmioty niezbędne do osobistej pracy zarobkowej dłużnika, który nie rozliczył się z hotelem za jego usługi, przedmioty niezbędne do nauki, papiery osobiste, odznaczenia, przedmioty służące do wykonywania praktyk religijnych itd. Szczegółowy i wyczerpujący wykaz wszystkich przedmiotów, których nie może dotyczyć prawo zastawu, zawiera art. 829 kodeksu postępowania cywilnego.
Zastaw wygasa z chwilą wyniesienia rzeczy z hotelu i to bez względu na to, z jakich przyczyn i w jaki sposób to nastąpiło. Jednak obsługa hotelu może sprzeciwić się wyniesieniu rzeczy obciążonych zastawem i może zatrzymać je, dopóki gość hotelowy nie ureguluje swoich należności. W szczególnym wypadku zastaw nie wygaśnie, pomimo wyniesieniu rzeczy z hotelu, gdy rzeczy obciążone zastawem zostaną z hotelu usunięte na wniosek organu państwowego (np. komornika). Hotelarz zachowa wówczas swoje prawo zastawu na tych rzeczach, jeżeli w terminie 3 dni zgłosi je organowi, który usunięcie zarządził.
Możliwe jest ustanowienie zastawu także w celu zabezpieczenia wierzytelności przyszłej lub warunkowej, tj. takich należności hotelu, które jeszcze nie powstały, ale np. w związku z nietypowym zachowaniem się gościa jest przypuszczenie, że mogą powstać w przyszłości.
Jeżeli rzecz obciążona zastawem może być narażona na utratę lub uszkodzenie, gość hotelowy może żądać złożenia rzeczy do depozytu sądowego, zwrotu rzeczy z jednoczesnym ustanowieniem innego zabezpieczenia wierzytelności lub sprzedaży rzeczy.
Po rozliczeniu się z osobą korzystającą z usług hotelu prowadzący hotel zo- bowiązany jest zwrócić jej rzeczy objęte zastawem; wówczas zastaw automatycznie wygasa.
Prawem zastawu nie są objęte roszczenia z tytułu naprawienia szkód wyrządzonych przez gościa hotelowego.