RIP (ang. Routing Information Protocol - pol. Protokół Informowania o Trasach) - protokół bram wewnętrznych (IGP), oparty jest na zestawie algorytmów wektorowych, służących do obliczania najlepszej trasy do celu.
Używany jest w systemach autonomicznych korzystających z protokołu IP (zarówno wersji 4 jak i 6).. Obecnie najczęściej wykorzystywana jest druga wersja protokołu RIP (RIPv2).
+ |
Bity 0 - 7 |
8 - 15 |
16 - 31 |
0 |
Polecenie |
Numer wersji |
Pole zerowe (1) |
32 |
Identyfikator Rodziny Adresów (AFI) |
Pole zerowe (2) |
|
64 |
Adres sieciowy |
||
96 |
Pole zerowe (3) |
||
128 |
Pole zerowe (4) |
||
160 |
Metryka |
||
Polecenie
Opisuje, czy pakiet jest żądaniem uaktualnienia, czy odpowiedzią na żądanie.
Numer wersji
Opisuje numer wersji protokołu (1 lub 2).
Pole zerowe (1)
Musi być wyzerowane w RIPv1. W RIPv2 jest to numer domeny routingu.
Identyfikator Rodziny Adresów (ang. Address Family Identifier)
Opisuje rodzinę adresów, do której należy adres w polu adresu sieciowego. Dla rodziny adresów IP wartość AFI równa jest liczbie 2.
Pole zerowe (2)
W RIPv1 musi być wyzerowane, w RIPv2 jest to znacznik trasy (ang. Route Tag)
Adres sieciowy
Ponieważ protokołu RIP używa się w sieciach IP, to adres ten jest adresem IP. W zależności, czy pakiet ten jest żądaniem czy odpowiedzią (określone jest to w polu "Polecenie"), zawiera odpowiednio adres nadawcy, lub adres z przesyłanej tabeli tras nadawcy.
Pole zerowe (3)
W RIPv1 musi być wyzerowane, w RIPv2 w tym miejscu ustawiona jest maska podsieci adresu z pola wcześniejszego.
Pole zerowe (4)
W RIPv1 musi być wyzerowane, w RIPv2 w tym miejscu ustawiony jest adres IP następnego rutera pośredniczącego w przekazywaniu pakietów dla danej trasy (ang. Next Hop) - tylko, gdy pakiet jest odpowiedzią (przesyła wpisy ze swojej tablicy trasowania).
Metryka
Wartość metryki dla danej trasy. Reprezentuje odległość (w sensie logicznym, nie fizycznym) do celu, jest sumą kosztów poszczególnych łącz pośredniczących (najczęściej równa się ilości przeskoków, gdyż łącza pośredniczące mają domyślny koszt równy 1).
OSPF (ang. Open Shortest Path First), w wolnym tłumaczeniu: "pierwszeństwo ma najkrótsza ścieżka" ("open" oznacza otwartość, podobnie jak w Open Source) - protokół trasowania typu stanu łącza (ang. Link State). Zdefiniowany został jako OSPF wersji 2 w RFC 2328 (1998) dla IPv4.[1], a aktualizacja dla IPv6 jako OSPF wersji 3 w RFC 5340 (2008).[2] Jest zalecanym protokołem wśród protokołów niezależnych (np. RIP, ang. Routing Information Protocol).
W przeciwieństwie do protokołu RIP, OSPF charakteryzuje się dobrą skalowalnością, wyborem optymalnych ścieżek i brakiem ograniczenia skoków powyżej 15, przyspieszoną zbieżnością. Przeznaczony jest dla sieci posiadających do 500 routerów w wyznaczonym obszarze trasowania.
Cechami protokołu OSPF są: trasowanie wielościeżkowe, trasowanie najmniejszym kosztem i równoważne obciążenia.
Hello - nawiązywanie i utrzymywanie relacji sąsiedzkich,
database descriptions - opis przechowywanych baz danych,
requests link-state - żądanie informacji na temat stanów połączeń,
updates link-state - aktualizacja stanów połączeń,
acknowledgments links-state - potwierdzenia stanów połączeń.
Protokół OSPF używa hierarchicznej struktury sieci z podziałem na obszary z centralnie umieszczonym obszarem zerowym (ang.area 0), który pośredniczy w wymianie tras między wszystkimi obszarami w domenie OSPF.
OSPF jest protokołem typu link-state jedynie wewnątrz obszaru. Oznacza to, że w ramach pojedynczego obszaru wszystkie routery znają całą jego topologię i wymieniają się między sobą informacjami o stanie łączy, a każdy z nich przelicza trasy samodzielnie (algorytm Dijkstry). Między obszarami OSPF działa jak protokół typu distance-vector, co oznacza, że routery brzegowe obszarów wymieniają się między sobą gotowymi trasami. Istnienie obszaru zerowego umożliwia trasowanie pakietów pomiędzy obszarami bez powstawania pętli.
OSPF, aby zmniejszyć ilość pakietów rozsyłanych w sieci, wybiera router desygnowany DR (ang. designated router) oraz zapasowy BDR (ang. backup designated router), które służą do wymiany informacji o stanie łączy z pozostałymi routerami OSPF. Komunikathello służy tutaj do wyboru DR i BDR oraz do wykrywania nieaktywnych sąsiednich routerów OSPF.
IGRP (ang. Interior Gateway Routing Protocol) - protokół trasowania bramy wewnętrznej, będący jednym z protokołów sieciowych kontrolujących przepływ pakietów wewnątrz systemu autonomicznego (ang. Autonomous System AS) - części sieci tworzącej spójną całość.
Informacje o dostępności tras, wraz z parametrami łącza potrzebnymi do wyliczenia metryki, są rozgłaszane cyklicznie (domyślnie - co 90 sekund) oraz po zmianie stanu sieci.
EIGRP (ang. Enhanced Interior Gateway Routing Protocol) - otwarty protokół trasowania Cisco Systems operujący na wektorze odległości. Jest przeznaczony do trasowania wewnątrz systemu autonomicznego (IGP).
Do przeliczania tras używa maszyny DUAL FSM (Diffused Update Algorithm Finite State Machine). Używany w sieciach o wielkości nieprzekraczającej 50 routerów. Używa płaskiej struktury sieci z podziałem na systemy autonomiczne. Do transportu pakietówwykorzystuje protokół Reliable Transport Protocol. Używa złożonej metryki.
Od protokołów typu link-state odróżnia go fragmentaryczna wiedza o strukturze sieci (jedynie połączenia do sąsiadów), a co za tym idzie nie wykorzystuje algorytmu Dijkstry Shortest Path First do przeliczania tras.