AKADEMIA TECHNICZNO - ROLNICZA
W BYDGOSZCZY
WYDZIAŁ BUDOWNICTWA I INŻYNIERII ŚRODOWISKA
ĆWICZENIE LABORATORYJNE NR 3
Z PRZEDMIOTU
POMIARY INŻYNIERSKIE
TEMAT: Badanie prostoliniowości i odchyleń słupów - metoda stałej prostej i metoda rzutowania.
Wykonała grupa w składzie :
Agnieszka Chołody
Marek Cichoń
Paweł Durnowski
Wojtek Ossak
Agata Szymańska
Adrian Sikorski
Izabela Westfal
Bartłomiej Zgórzyński
WBiIŚ. kier.budow.
IV rok, KBI, VIII sem., gr. A
26.03.2003r.
1.Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia było zbadanie prostoliniowości i odchyleń rzędu słupów metodą stałej prostej (metodą prostej odniesienia), oraz określenie pionowości słupów metodą rzutowania.
2.METODA STAŁEJ PROSTEJ
W celu określenia prostoliniowości(jakości) wykonania rzędu słupów
wytyczono linię prostą, do której odniesiono otrzymane wyniki. Pierwszym krokiem było ustalenie odczytu głównego O1 na skrajnym słupie, przy którym ustawiony był przyrząd pomiarowy (teodolit). Następnie odczyt ten przeniesiono na drugi słup skrajny. W wyniku tego otrzymano linię odniesienia. Przy zablokowanej możliwości obrotu teodolitu w poziomie odczytywano kolejno rzędne OX na łacie przy słupach pośrednich. Odczyty te wykonywane były na dole i u góry każdego słupa, przy dwóch położeniach koła pionowego teodolitu - lewym i prawym. Odchylenia słupów od linii odniesienia określono ze wzoru:
∆ = OX - O1 [mm].
Zestawienie wyników przedstawiono w tablicy na następnej stronie.
Lp. |
Odczyty na łacie |
Średnia odczytów |
Odchylenie |
Odległość osiowa |
|||||
|
Koło lewe |
Koło prawe |
|
∆d |
∆g |
|
|||
|
Dół |
Góra |
Dół |
Góra |
Dół |
Góra |
[mm] |
[mm] |
[m] |
1 |
1045 |
- |
1045 |
- |
1045 |
- |
0 |
- |
- |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
8,7
|
2 |
1051 |
1058 |
1050 |
1058 |
1050 |
1058 |
-5 |
-13 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
6,7 |
3 |
1021 |
1051 |
1010 |
1047 |
1016 |
1049 |
29 |
-4 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
9,0 |
4 |
1040 |
1059 |
1030 |
1050 |
1045 |
1054 |
0 |
-9 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
8,7 |
5 |
1030 |
1040 |
1022 |
1029 |
1026 |
1034 |
19 |
11 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
6,0 |
6 |
1019 |
1029 |
1010 |
1022 |
1014 |
1026 |
31 |
19 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
8,6 |
7 |
1055 |
1060 |
1040 |
1047 |
1048 |
1054 |
-3 |
-9 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
8,2 |
8 |
1041 |
1042 |
1041 |
1042 |
1041 |
1042 |
4 |
3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
6,4 |
9 |
1045 |
1049 |
1045 |
1050 |
1045 |
1050 |
0 |
-5 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
- |
Metoda rzutowania prostopadłego
W celu określenia pionowości słupów dokonano rzutowania skrajnych
punktów górnych, znajdujących się na krawędziach na oś przechodzącą na dole słupa. Oś stanowił liniał centymetrowy z dodatnimi i ujemnymi wartościami odległości. Punkt zerowy liniału znajdował się na badanej krawędzi słupa. Po określeniu skrajnych punktów górnych, następowała blokada obrotu teodolitu w kierunku poziomym, a następnie prostopadłe przeniesienie tychże punktów na liniał. W ten sposób otrzymano wartości odchyleń części górnej od dolnej. Odchylenie osi słupa od pionu określono ze wzoru:
gdzie: ∆I - odchylenie krawędzi lewej słupa [mm],
∆II - odchylenie krawędzi prawej słupa [mm].
Badanie wykonano dla dwóch słupów, lecz w jednym przypadku nie było możliwości zbadania obu krawędzi, więc nie można ustalić rzeczywistego położenia osi dla tego słupa.