Jacek Harapin I TM Cb

Doświadczenie 1

Do dwóch probówek wlewamy po 2cm³ roztworu chlorku miedzi(II) CuCl₂;

1) pierwsza probówka: po dodaniu acetonu CH₃COCH₃ niebieski chlorek miedzi (II) staje się zielony. Po dodaniu H₂O roztwór wraca do poprzedniej barwy.

2) druga probówka: po dodaniu H₂O kolor nie zmienia się i pozostaje niebieski.

Wnioski:

W probówce pierwszej barwa zmieniła się w wyniku cząstki niezdysocjowanej.

Doświadczenie 2

Do różowego roztworu chlorku kobaltu(II) COCl₂ dodajemy kroplami stężony kwas solny HCl. W wyniku dysocjacji roztwór zmienia swą barwę na niebieską, po rozcieńczeniu H₂O powraca do pierwotnej barwy.

Równanie dysocjacji:

Stała równowagi

Ponieważ dysocjacja elektrolityczna jest procesem odwracalnym, to w roztworze elektrolitów istnieje równowaga:

dla której można napisać wyrażenie na stałą równowagi (K_c)

jeżeli t=const

gdzie: [A+], [B-] - rzeczywiste stężenie jonów w stanie równowagi

[AB] - rzeczywiste stężenie cząsteczek niezdysocjowanych

Doświadczenie 3

Mieszamy takie same ilości żółtego siarczanu(VI) żelaza(III) Fe₂(SO₄)₃ i tycjanu potasowego KSCN. Po dodaniu wody roztwór staje się krwistoczerwony, następnie rozcieńczamy go H₂O do żółtości i dzielimy na dwie części:

1. dodajemy kroplami roztwór Fe₂(SO₄)₃ w rezultacie barwa znowu ciemnieje,

2. dodajemy KSCN, roztwór w szybkim tempie ciemniejąc dochodzi do czerwoności.

Doświadczenie 4

Mamy sześć probówek:

- probówka nr 1: azotan(V) ołowiu(II) + dwie krople kw. siarkowego(VI)

- probówka nr 2: octan ołowiu(II) + dwie krople kw. siarkowego(VI)

- probówka nr 3: chlorek ołowiu(II) + dwie krople kw. siarkowego(VI)

- probówka nr 4: siarczan(VI) sodowy + dwie krople azotanu(V) ołowiu(II)

- probówka nr 5: siarczan(VI) potasowy + dwie krople azotanu(V) ołowiu(II)

- probówka nr 6: siarczan(VI) amonowy + dwie krople azotanu(V) ołowiu(II)

W wyniku powyższych reakcji we wszystkich probówkach wytrąca się biały osad. Dzieje się tak dlatego, że mamy doczynienia z reakcją strącenia. Osad mógł powstać w wyniku połączenia kwasu siarkowego(VI) ze związkami ołowiu lub azotanu(V) ołowiu(II) z siarczanami.

Reakcje cząsteczkowe:

Reakcje jonowe:

Doświadczenie 5

Do dwóch probówek wlewamy:

-probówka nr 1: kwas octowy CH₃COOH + dwie krople oranżu metylowego + jedno mikrołopatka octanu sodowego CH₃COONa, mieszamy

-probówka nr 2: wodorotlenek amonowy NH₄OH + jedna kropla roztworu fenoloftaleiny + jedna mikrołopatka chlorku amonowego NH₄Cl, mieszamy

Obserwacje:

W probówce nr 1 po dodaniu octanu sodowego (CH₃COONa) do roztworu (CH₃COOH + dwie krople oranżu metylowego (czerwony)), otrzymany roztwór ma żółtą barwę.

W probówce nr 2 po dodaniu chlorku amonowego (NH₄Cl) do roztworu (NH₄OH + jedna kropla roztworu fenoloftaleiny (fioletowy)), roztwór rozbarwia się.

Dysocjacja CH₃COONa

Dysocjacja NH₄OH