Encyklopedia Wizjonerów cz.14
Witam w kolejnej części EW. Tym razem szczególnie polecam opis Matki Shipton. Reszta także warta jest przeczytania, więc czytajcie wszystko.
Proroctwo z Pasawy. Arthur Prieditis, autor „The Fate of the Nations” (Przeznaczenie państw), opisał tę przepowiednię, która, jak twierdzi, przechowywana była przez pewną rodzinę w Pasawie w Niemczech przez ponad sto lat. Tragiczna zawartość przepowiedni pokrywa się ze spekulacjami naukowców na temat: jak wyglądałoby życie na Ziemi podczas zimy będącej następstwem wojny atomowej.
Przepowiednia Warszawska, noszący znamiona proroczego geniuszu dokument spisany przez polskiego mnicha w 1790 roku. Z niezwykłą dokładnością ustalił on daty i opisał wydarzenia związane z rozbiorem Polski w 1793 roku, wojnami napoleońskimi, Wiosną Ludów 1848 roku, drugą wojną światową oraz plagą lokalnych wojen i walk etnicznych rozgrywających się w naszym stuleciu. Proroctwo zawiera też pewną nutę nadziei: „w 1986" miał rozpocząć się okres prowadzący do trwałego pokoju światowego. W tym roku właśnie radziecki prezydent Michaił Gorbaczow zainicjował pierestrojkę. Polski mnich przestrzega nas jednak, że szansa na globalny pokój może zniknąć nieodwracalnie w połowie lat dziewięćdziesiątych, jeżeli przywódcy światowi nie podejmą właściwych i rozumnych decyzji (Czy podjęli? Wojny w Iraku i Afganistanie oraz kilkanaście lokalnych konfliktów temu zaprzeczają).
Quetzalcoatl, mezoamerykański filozof, mistrz magii i wcielenie Boga. Quetzalcoatl był zawsze znany jako „ten, który narodził się z dziewicy". Był założycielem szkoły dla nowicjuszy stanu kapłańskiego (położonej na południe od dzisiejszego miasta Meksyk), z którymi dzielił się swą wiedzą jako kapłan, prorok i król w jednej osobie. Quetzalcoatl (co znaczy „pierzasty wąż", który jest symbolem Azteków) uważany był za ojca astrologii Indian mezoamerykańskich. Jemu też przypisuje się stworzenie świętego astrologicznego kalendarza zwanego Tonalamatl, którym posługiwano się w starożytnym Meksyku, a także autorstwo „Księgi dobrych i złych dni”, znanej też jako „Księga przeznaczenia”.
Grigorij Rasputin (1871-1916), rosyjski mnich, mistyk, hipnotyzer i uzdrowiciel. Przez pewien okres był faworytem rosyjskiej rodziny panującej, na którą wywierał wielki wpływ. Caryca Aleksandra wierzyła, że mnich może uzdrowić chorego na hemofilię carewicza Aleksego, potomka rodu Romanowów (kilkakrotnie ratował go podczas zagrażających życiu krwotoków). Poczynania brodatego mnicha na dworze carskim i jego utrzymująca się hipnotyczna władza nad carem Mikołajem i carycą Aleksandrą przysporzyły mu wielu wrogów. Niektórzy książęta byli przekonani, że porady, jakich udzielał Rasputin carowi Rosji, spowodowały przegraną w wojnie z Niemcami. Zawiązano spisek, w wyniku którego Rasputin został zamordowany w Sankt Petersburgu pod koniec grudnia 1916 roku, tak jak on sam to zresztą przewidział. Hrabia Louis Hamon (Cheiro), angielski prorok i hipnotyzer, opisał szczegóły zabójstwa w obecności Rasputina jedenaście lat wcześniej, po tym jak żadnemu z hipnotyzerów nie udało się wytrwać dłużej w patrzeniu drugiemu w oczy.
Jasnowidząca Regina, prorokini znana powszechnie jako „niemiecka Kasandra". Była prawdopodobnie najsłynniejszą wieszczką Niemiec w początkach XX wieku. Wśród jej przepowiedni znajdowały się między innymi dokładne opisy przebiegu pierwszej i drugiej wojny światowej. Ostrzegała ona Niemców przed Hitlerem następującymi słowami: „Nie będzie króla ni cesarza, kto inny będzie chłostać was biczem. Narodzie germański, przygotowano ci koronę z żelaza, która będzie ci ciążyć i cisnąć cię przez wiele lat". Regina przewidziała także zbliżającą się katastrofę ekologiczną, która zdziesiątkuje ludzkość. Przy życiu ma pozostać jedynie garstka tych, którzy odbudują nowy świat.
Morgan Robertson (1861-1915). Przynajmniej dziewiętnaście osób miało przeczucia dotyczące zatonięcie „Titanica" conajmniej na dwa tygodnie przed katastrofą. Morgan Robertson, były marynarz, który później zajął się pisaniem opowiadań, przewidział tragedię i opisał ją w jednym ze swych utworów czternaście lat wcześniej. Robertson rozstał się z morzem w 1894 roku i spróbował swych sił w pisarstwie. Zmartwiony pogarszającym się stanem zdrowia i opuszczającymi go siłami twórczymi sam zgłosił się na oddział chorób psychicznych szpitala Bellevue. Po zwolnieniu kontynuował pisanie, ale jego opowiadania nie były już tak dobre. Znaleziono go w pokoju hotelowym w Atlantic City, opartego o komodę. Zmarł na atak serca.
Matka Shipton (1488-1561). Wszelkie relacje dotyczące Ursuli Southiel, czarownicy z Yorkshire, lepiej znanej jako Matka Shipton, roją się wprost od niesprawdzonych legend. To samo spotkało jej poetyckie wróżby, które później zostały okraszone fałszerstwami innych „proroków". Ursula urodziła się w lipcu w małej wiosce w Yorkshire. Krążyła wówczas plotka, że zimą jej matkę odwiedził gość nie z tej ziemi, odznaczający się między innymi rozwidlonym członkiem i głową kozła. Wierzono też, że matka Ursuli, Agatha, otrzymała w zamian za utratę wianka nagrodę: jej dziecko miało być obdarzone nadprzyrodzoną siłą podobną tej, jaką posiadał uwodziciel. Bajarze z Yorkshire opowiedzą wam chętnie, że lipiec 1488 roku obfitował w złe wróżby: burze z piorunami, rechoczące kruki i tym podobne. Tuż po urodzeniu dziewczynka „wyszczerzyła się i zaniosła drwiącym śmiechem, i w tej samej chwili burza umilkła". Być może niebiosa wzdrygnęły się na jej widok, gdyż mała była podobno „większa niż dzieci zwykły się rodzić, jej ciało koślawe było i nieforemne, a oblicze przerażające, ale za to rozumem obdarzona była nadzwyczajnym". Na widok córki matka uciekła w popłochu do najbliższego klasztoru, gdzie umarła z przerażenia.
Małą Ursula zajęła się mamka. Dziewczynka szybko zaczęła przejawiać niektóre ze swoich nieczystych właściwości, zwłaszcza wobec kolegów szkolnych. Dzieci bywały szczypane, przewracane na ziemię i kopane przez niewidzialnych napastników, gdy tylko przesadziły z kpinami i wyśmiewaniem się z Ursuli. Ursula wyszła za mąż w wieku dwudziestu czterech lat za Tobiasa Shiptona, cieślę z wioski Shipton leżącej koło Yorku. Szybko zdobyła w okolicy sławę jasnowidzącej - jej pierwszym osiągnięciem było proroctwo dotyczące najazdu króla Henryka VIII na północną Francję w 1513 roku. William Lilly, siedemnastowieczny astrolog, twierdzi w dziele „Collection of Prophecies” (Zbiór proroctw) z 1646 roku, że w czasie pisania tej książki z osiemnastu przepowiedni przypisywanych Matce Shipton aż szesnaście już się sprawdziło.
Proroctwa dotyczyły najczęściej okresu kontrreformacji i wypełniających ten czas epidemii, plag głodu i wojen, a także mody i rozmaitych wydarzeń historycznych. Inne trafne przepowiednie dotyczące przyszłości to, między innymi, zniszczenie hiszpańskiej Wielkiej Armady oraz wielki pożar Londynu w 1666 roku.
Strofy, dzięki którym Matka Shipton stała się naprawdę sławna, ukazały się w druku w 1880 roku w książce angielskiego wydawcy Charlesa Hindleya. Z niewiarygodną dokładnością opisywały one wynalazki, wojny i wydarzenia, w które obfitował okres połowy XIX wieku. Nie wiadomo do dziś, czy Hindley był rzeczywiście szarlatanem, za jakiego go uważano, gdyż jedna z jego „przepowiedni" - którą, jak sam się do tego przyznał, zmyślił - brzmiała tak: „w 1936 roku... będą układane plany ogromnych wojen". Hitler wraz z doradcami z całą pewnością rozważali już wtedy swój udział w drugiej wojnie światowej.
Za pośrednictwem Hindleya dowiadujemy się, co Matka Shipton sądziła o trzeciej wojnie światowej: wybuchnie ona z powodu sytuacji na Bliskim Wschodzie. Stany Zjednoczone zwyciężą kraje arabskie po czterech latach apokaliptycznych zmagań. Dobra Matka zmarła spokojnie we własnym łóżku jako siedemdziesięciotrzyletnia starowinka.