Kierunki rozwoju kardiochirurgii i pielęgniarstwa kardiochirurgicznego

-Zastawka aortalna przezskórna

-Zabiegi z ,,mini” dostępu

-Stengrafty

-roboty

Przezcewnikowe wszczepienie zastawki aortalnej, przezskórne wszczepienie/implantacja zastawki aortalnej, Przezskórna proteza zastawki aortalnej („Bioproteza”)

Bioproteza służy do zastąpienia naturalnej zastawki aortalnej w sercu bez wykonywania zabiegu otwartego i bez równoczesnego usunięcia chirurgicznego niesprawnej zastawki naturalnej. Ramka podporowa jest wykonana z materiału Nitinol, który wykazuje wielopoziomowe właściwości samorozprężające i który jest nieprzepuszczalny dla promieni RTG. Bioproteza jest wytwarzana przez zszycie płatków zastawki i obrzeża z jednej warstwy osierdzia świńskiego, w konfiguracji trzech płatków

Zabieg stosowany w przypadku ciężkiego zwężenia zastawki aortalnej. W przypadku klasycznego, chirurgicznego zabiegu na zastawce aortalnej usuwa się zwapniałą, zwężoną zastawkę i wszczepia protezę. W przypadku TAVI najpierw poszerza się zwężoną zastawkę przy użyciu balonu, a następnie przy użyciu zestawów bazujących na cewnikach implantuje się protezę zastawki. Zwapniała zastawka własna pacjenta pozostaje jednak na miejscu, stąd nazwa "wymiana" nie jest właściwa.

Jest to stosunkowo nowa metoda leczenia stenozy (zwężenia) zastawki aortalnej. Jej odległe wyniki, stan protezy po latach od implantacji nie są obecnie znane, w związku, z czym stosuje się ją w przypadku ściśle wyselekcjonowanej grupy chorych.

Zastawka aortalna

OPIS METODY

Stosowane obecnie zastawki są zastawkami biologicznymi, w których sam materiał biologiczny zastawki wszyty jest do środka stentu, czyli rusztowania wykonanego z cienkiego drutu i ukształtowanego jak krótka rurka o średnicy około 2,0-2,5 cm. Zastawka ta zgniatana jest tuż przed implantacją przy użyciu specjalnego urządzenia od strony bocznej i umieszczana wewnątrz cewnika o średnicy około 1 cm. Poprzez ów cewnik zastawka jest przesuwana aż na wysokość zastawki aortalnej i tam implantowana.

Cewnik, przez który przesuwa się protezę, może być założony poprzez:

-tętnicę udową (w przypadku wystarczającej średnicy - co najmniej 7-9 mm) i przy odpowiednim przebiegu tętnicy, bez większych zagięć;

-koniuszek serca (najczęściej stosowane dojście w przypadku braku możliwości implantacji przez tętnicę udową);

-tętnicę podobojczykową (rzadko).

Wskazania

-Metoda ta była po raz pierwszy zastosowana w roku 2002 w związku, z czym nie jest wiadome jaka będzie funkcja zastawki po np. 10 latach od implantacji.

-Obecnie implantowane są przy użyciu tej metody jedynie zastawki biologiczne, które ze względu na ograniczony czas, jaki będą sprawnie funkcjonować oraz inne czynniki, implantuje się najczęściej (choć nie jedynie) u osób, u których przewidywany okres życia jest mniejszy niż ok. 15-20 lat.

- Zastawka tuż przed implantacją jest zgniatana, by zmieściła się w cewniku, a podczas samej implantacji rozprężana przez balon. Jest możliwe, iż prowadzi to do drobnych zmian w strukturze zastawki, które sprawią, iż będzie krócej dobrze funkcjonować niż zastawki biologiczne implantowane w sposób konwencjonalny, chirurgiczny.

Metoda chirurgicznej, konwencjonalnej implantacji zastawki jest znana od dziesięcioleci, a jej wyniki dobre i dokładnie zbadane. Stąd TAVI stosuje się obecnie u pacjentów, u których wymagany jest zabieg na zastawce aortalnej ze względu na ciężką stenozę, mających jednak bardzo wysokie ryzyko śmierci w przypadku zabiegu konwencjonalnego, chirurgicznego. Wskazania do tej metody będą prawdopodobnie zmieniać się wraz ze wzrostem doświadczenia w wykonywaniu zabiegu, obserwacją pacjentów ze wszczepioną w ten sposób protezą oraz udoskonaleniami w budowie samych zastawek i metod ich implantacji.

Stentgrafty w leczeniu rozwarstwienia aorty

W ogólnym zarysie jest to połączenie klasycznego stentu (metalowej sprężyny lub siatki) i klasycznej protezy naczyniowej. Ich rusztowanie stanowi wykonany z biologicznie neutralnego metalu (stal, nitinol, inne stopy) stent o średnicy konkretnego odcinka aorty. Jest on pokryty tworzywem stosowanym do produkcji klasycznych protez naczyniowych (dakron). Przed implantacją endoproteza jest ściśnięta i umieszczona w urządzeniu wprowadzającym o średnicy 6-8 mm. Implantacja polega na jej uwolnieniu i rozprężeniu pod kontrolą RTG-skopii, w wyniku zsuwania otaczającej ją koszulki urządzenia wprowadzającego. Zabieg, ze względu na średnice urządzenia, wykonywany jest z dostępu przez chirurgicznie eksponowaną tętnicę udową.

Programy prewencyjne w zakresie ochrony serca

W 2003 r. zmarło ogółem w Polsce 365,9 tys. osób, z czego aż 172,6 tys. z powodu chorób układu krążenia. Stanowiło to 47 proc wszystkich zgonów. Choroby serca i naczyń pozostają, zatem w dalszym ciągu pierwszą przyczyną zgonów, zdecydowanie przed chorobami nowotworowymi

We wczesnych latach 90. Europejskie Towarzystwo Miażdżycowe, Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne i Europejskie Towarzystwo Nadciśnienia Tętniczego postanowiły współpracować w opracowaniu wytycznych, dotyczących prewencji choroby niedokrwiennej serca, które stanowiłyby wskazówki dla praktyki klinicznej. W rezultacie powstał szereg zaleceń, opublikowanych kolejno w latach 1994, 1998, 2003 i 2006 w wytycznych europejskich z 2006 r. Podkreśla się znaczenie zmian w stylu życia, zwalczania najważniejszych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego i stosowania różnych metod farmakologicznej prewencji

Wytyczne

-Wszyscy palacze powinni uzyskać profesjonalną pomoc i zachętę do zaprzestania wszelkich form palenia tytoniu, szczególnie dotyczy to młodych kobiet, wśród których obserwuje się niepokojącą tendencję wzrostową w tym zakresie.

-Wszyscy pacjenci powinni otrzymać fachowe porady dotyczące sposobu żywienia i wyboru właściwych produktów spożywczych oraz planowania diety w taki sposób, aby zapewniała ona możliwie najmniejszy stopień ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego.

-Wszyscy chorzy i osoby z grupy dużego ryzyka zachorowania powinni być objęci specjalistyczną pomocą i zachęcani do (bezpiecznego) zwiększania aktywności fizycznej do takiego poziomu

-Unikanie nadwagi lub zmniejszenie istniejącej

-Stężenie cholesterolu całkowitego powinno być < 5 mmol/l (190 mg/dl), a LDL < niż 3 mmol/l (115 mg/dl)

2

---