Mycie całego ciała, połączone z masowaniem skóry aż do lekkiego jej zaróżowienia przynosi organizmowi duże korzyści, szczególnie dla systemu nerwowego. Bardzo też zalecam korzystanie z łaźni fińskiej (sauny). Po takiej kąpieli ustępuje zmęczenie, pojawia się poczucie siły i świeżości. Przypominam, że po skorzystaniu z sauny trzeba pół godziny odpocząć.
Przedstartowe i startowe przeżycia
Uroczyste otwarcie zawodów, obecność przedstawicieli władz, zaproszonych gości oraz reprezentantów innych ekip oddziałują emocjonalnie na zawodnika. Reakcje po takich przeżyciach są różne: jedni zawodnicy aż do rozpoczęcia swego strzelania nie mogą znaleźć sobie miejsca, innych mobilizują one do walki i rywalizacji.
Silne zdenerwowanie podczas zawodów powoduje przyspieszenie tętna do 120 uderzeń na minutę, co oddziałuje na ruch broni. Oddech staje się płytszy, strzelec odczuwa zwiększoną ciepłotę i czasami się poci, nerwy dają o sobie znać, broń zaczyna „chodzić”, co jeszcze bardziej zwiększa zdenerwowanie. Mniejsza ogólna statyczność broni wywołuje także uczucie niezdecydowania, obawy o swoje wyniki, o których zawodnik zaczyna więcej myśleć, niż o prawidłowym oddaniu strzału i systematycznym kontrolowaniu położenia średniego punktu trafienia w stosunku do środka celu. Zdenerwowany strzelec z powodu mniejszej statyczności zaczyna źle ściągać język spustowy, a gdy ją chwilowo odzyska, wówczas stwierdza, że najlepszy moment odpalenia już minął.
Bywa i tak, że przy napięciu emocjonalnym podczas strzelania język spustowy wydaje się pozornie znacznie cięższy niż normalnie a palec wskazujący staje się nieposłuszny. Zdenerwowanie powoduje też zatracenie poczucia czasu, wzrasta przeto obawa, że go zabraknie na ukończenie serii lub konkurencji. ■
Strzelec trenujący w warunkach zbliżonych.do zawodów zyskuje odporność psychiczną, wiarę w siebie i mniej podlega wpływom emocjonalnym podczas zawodów.
Na początku sezonu denerwują się nawet najlepsi strzelcy, z tą jednak różnicą w porównaniu z mniej doświadczonymi, że wytrawni wyczynowcy nie pozostają pasywni w stosunku do własnych przeżyć emocjonalnych, lecz zmuszają się do uciążliwej pracy.
Nie wierz natomiast drogi Czytelniku tym strzelcom, którzy twierdzą, że nieznane im jest uczucie zdenerwowania na zawodach. Albo mówią oni nieprawdę, albo też zupełnie nie zależy im na sukcesie własnym i zespołu, który reprezentują. Ta udawana absolutna obojętność jest fałszywa i świadczy o pewnym egoizmie, który w sporcie nie powinien mieć miejsca.
Jak należy skutecznie walczyć z startowymi przeżyciami?
W historii strzelectwa sportowego istniało wiele rzekomo „zbawiennych metod”. Niektóre z nich jako ciekawostki przytaczam. Otóż zdarzały się dawniej przypadki, kiedy strzelcy o słabych charakterach stosowali jako