Zakaz przyjmowania szczepionek
Na temat szczepienia "Ciało Kierownicze" wypowiadało się dwa razy:
Dowiedziałem się (pisze były świadek Jehowy William Center, który w tamtych latach pracował w Domu Betel w Brooklynie i był odpowiedzialny za odpisywanie listów) z Lederle Laboratories, które produkowały szczepionkę przeciw ospie, że powstawała ona w procesie, który nazywał się avianzation, gdzie była ona hodowana w rozwijających się kurzych embrionach, przy czym w ogóle nie używano krwi.
Czy Bóg zmienił zdanie?
Ku mojemu zdziwieniu (pisze William Center w liście skierowanym do zborów z 15 kwietnia 1952 roku Towarzystwo przemawiające w imieniu Boga, zmieniło zdanie na temat szczepionki. Między innymi w liście czytamy:
"w sprawie szczepionek każdy powinien decydować za siebie, a więc brak jakichkolwiek sprzeciwów natury Biblijnej".
"Próbowałem w jakiś sposób usprawiedliwić Towarzystwo, ale jakim prawem w to wszystko mieszali Boga. Błędny zakaz szczepienia wywołał kilka poważnych problemów. Na przykład: warunkiem przyjęcia do szkoły było przedstawienie zaświadczenia o szczepieniu. Wielu rodziców wolało nie posyłać dzieci do szkoły niż pogwałcić prawo Strażnicy. Inni używali kwasu w celu wypalenia dziury na udzie, która miała symulować bliznę po szczepieniu. Pielęgniarz Kaplan podpisywał zaświadczenia, które Joanna - (później moja żona) przedstawiła władzom szkolnym, aby uzyskać wstęp do szkoły.
Kuzyn Joanny miał trochę mniej szczęścia. Podczas wypalania ciała, które miało symulować szczepienie, nieszczęśliwie kwas rozlał mu się na udo, blizny zostały do dzisiaj. Powiedziano mi, że A.E. Ilett, lekarz w Bethel wypisywał zaświadczenia bez szczepienia. Musiało tak być, bo bez zaświadczenia misjonarze nie mogliby opuścić kraju.
To nie jedyne ofiary Towarzystwa Strażnica. W książce pt.: "Wiara w Marszu", pióra długoletniego ŚJ., czytamy, że: "Z Ministerstwa Zdrowia wydało polecenie, aby zaszczepić mężczyzn w wieku poborowym. Wszyscy Świadkowie odmówili i dlatego zostali uwięzieni w izolatkach."
(Złoty Wiek 2/4 1931 r. s.293 wyd. ang)
(Złoty Wiek 24 kwietnia 1935 s. 471 wyd. ang.)