semestr III
Praca kontrolna
Technologia Informatyczna
Jakie typy danych mogą znajdować się w komórkach arkusza kalkulacyjnego? Omów na czym polega adresowanie względne i bezwzględne. Pokaż przykłady w pliku arkusza kalkulacyjnego MS Excel na płycie CD.
Czytając pierwsze pytanie z tematu mojej pracy: „Jakie typy danych mogą znajdować się w komórkach arkusza kalkulacyjnego?” Automatycznie nasuwa mi się inne, mianowicie co to właściwie jest arkusz kalkulacyjny. I myślę że właśnie od tego powinnam zacząć. Mówiąc najprościej arkusz kalkulacyjny to nic innego jak elektroniczna wersja arkusza papieru o bardzo dużym rozmiarze, przeznaczona do wpisywania na jej powierzchni liczb, tekstu, sporządzania obliczeń oraz rysowania wykresów. A teraz trochę historii w 1978 roku Daniel Brichlin student uniwersytetu w Harvardzie (USA), zirytowany faktem, że zajmując się problemami z ekonomii, wymagającymi wykonywania rutynowych działań arytmetycznych, więcej czasu zużywa na żmudne i nieskomplikowane obliczenia niż na efektywne rozwiązywanie samego problemu, wraz z programistą Robertem Franksonem zaprojektował i skonstruował program o nazwie VisiCal w ten sposób powstał pierwszy arkusz kalkulacyjny. Arkuszem kalkulacyjnym nazywamy także utworzony w tym programie dokument zawierający dane, ich opis i wyniki obliczeń. Linie widoczne na ekranie nie są bokami ramki, lecz siatką ułatwiającą poruszanie się po arkuszu. Pojedynczy arkusz składa się z wierszy i kolumn. Kolumny są oznaczone literami (od A do IV, razem 256 kolumn), a wiersze są oznaczone liczbami (od 1 do 65536). Aby odwołać się do komórki, należy wprowadzić literę kolumny, a po niej numer wiersza. W komórkach można umieszczać dane takie jak: tekst, liczby, daty, godziny, wzory arytmetyczne, formuły.
Tekst to dowolna kombinacja liter, cyfr i spacji.
Liczby to znaki numeryczne 0-9.
Formuły składają się z jednego lub kilku adresów komórek lub wartości oraz operatorów działań matematyczny, takich jak:
dodawanie (+), odejmowanie (-), mnożenie (*), dzielenie (/), potęgowanie (^)
Aby program zrozumiał, iż do komórki wprowadzane jest działanie matematyczne a nie tekst każdą formułę należy poprzedzić znakiem =
Przykładowo: =5+10 lub =A1*A7, =(A35+A3)/B2^6. To właśnie dzięki formułą możemy zlecić programowi wykonanie nawet najbardziej żmudnych obliczeń. Odnosząc się do pytania drugiego zawartego w temacie mojej pracy, ponownie zacznę od wyjaśnienia czym jest adres komórki. Wcześniej przy opisywaniu ogólnego wyglądu arkusza wspominałam, że aby odnieść się do którejś z komórek należy ustalić literę kolumny i numer wiersza. To właśnie jest adres komórki, albowiem każda komórka w arkuszu kalkulacyjnym na swój jedyny niepowtarzalny adres. Adres ten składa się z dwóch elementów: litery która określa pozycje komórki w określonej kolumnie oraz cyfry określającej jej pozycje w danym wierszu. Określenie adresu odbywa się podobnie jak pozycji w grze w okręty. Adres komórki: D3 informuje, że jest to komórka znajdująca się na przecięciu kolumny D i trzeciego wiersza. Wyróżniamy trzy sposoby adresowania:
Adresowanie względne: jest to adresowanie stosowane przez program jako domyślne. Adresowanie to wykorzystuje relatywne położenie komórek względem siebie a nie ich konkretne adresy.
Przykładowo w dwóch kolumnach np. A i B są dwie serie danych, w kolumnie C chcemy otrzymać iloczyny poszczególnych par obu serii. Aby tego dokonać do komórki C1 należy wpisać =A1+B1, tak wpisaną formułę można skopiować na pozostałe komórki w kolumnie C. Jest to możliwe właśnie dzięki temu ze program przy takim adresowaniu sprawdza tylko relatywne położenie komórek z formuły względem siebie, dlatego po skopiowaniu formuły w dół w kolejnej komórce zastosuje zmodyfikowaną wersje formuły w postaci =A2+B2 itd.
Adresowanie bezwzględne: w adresowaniu tym istotny jest konkretny adres komórki a nie jej położenie względem innych danych. Aby komórkę oznaczyć adresem bezwzględnym należy do adresu komórki wprowadzić dodatkowe oznaczenia w postaci symbolu $ np. $A$1. Takie adresowanie ma zastosowanie np. wtedy gdy wartość jednej komórki odnosi się do kilku danych.
W dwóch np. A i B są dwie serie danych (np. ceny netto) chcemy otrzymać ich wartości brutto mnożąc przez wartość podatku znajdującego się komórce B8. Aby wszystkie wartości z kolumn A i B pomnożyć przez tę jedną konkretną komórkę należy zaadresować ją w postaci adresu bezwzględnego: formuła przyjmie postać: =A1*$B$8. Taką postać bez żadnych zmian można kopiować zarówno w dół aby policzyć pozostałe wartości dla kolumny A jak i w prawo dla policzenia wartości dla kolumny B.
Adresowanie mieszane można spotkać się również z nazwą - Adresowanie pośrednie: jest ono połączeniem dwóch wcześniej opisanych rodzajów adresowania. Stosuje się ją, gdy wartości mają się odnosić do konkretnej kolumny lub wiersza. Jeżeli chodzi nam o wskazanie konkretnej kolumny przykładowy adres będzie miał następującą postać $A1 , a w przypadku konkretnego wiersza przyjmie on postać A$1.
Przykładem tu może być gdy w kolumnie A są dane przez które należy pomnożyć wartości z pozostałych trzech kolumn. Aby dokonać takiej operacji raz wpisując formułę a następnie skopiować ją bez modyfikacji na pozostałe komórki należy zastosować adresowanie pośrednie w postaci: = $A1*B1 A oto przykłady różnych odwołań do komórek:
A1 - adres względny wiersza i kolumny
$A$1 - adres bezwzględny wiersza i kolumny
$A1 - adres względny wiersza, bezwzględny kolumny
A$1 - adres bezwzględny wiersza, względny kolumny.
Podsumowując Arkusz kalkulacyjny to narzędzie o wszechstronnym zastosowaniu. Nadaje się świetnie między innymi do wszelkiego rodzaju obliczeń. Za pomocą arkusza kalkulacyjnego można w obrazowy i przejrzysty sposób przedstawić np.: bilans miesięczny, wszelkiego typu rachunki i zestawienia wybranych kwot. Ponadto jest nam on pomocny przy tworzeniu tabel służących np. do planowania budżetu firmy. Arkusz kalkulacyjny może być wykorzystywany również jako baza danych w celu gromadzenia a przede wszystkim szybkiego wyszukania informacji spełniających określone kryteria. Wszelkiego rodzaju arkusze kalkulacyjne maja duży wpływ na jakość funkcjonowania wielu sfer życia. Popularnym arkuszem kalkulacyjnym jest np. Excel firmy Microsoft, Quattro Pro firmy Corel, Calc - firmy OpenOffice.