autor: Marek Rostkowski
na podstawie: Occult Chemistry 1895

Budowa materii

Eter, atom Anu

Od dawien dawna ludzi fascynuje tajemniczy charakter materii. Już w czasach greckich filozofów temat ten wzbudzał wiele kontrowersji. Arystoteles dowodził, że materia jest "ciągła" a więc można ją w nieskończoność dzielić, bowiem nie posiada żadnej struktury. Demokryt był odmiennego zdania. Jego hipoteza zakładała istnienie małych cząstek zwanych atomami, które są podstawowym, niepodzielnym budulcem każdej materii.

W obecnych czasach problem ten nie został w 100% roztrzygnięty. Choć fizyka cząstek kwantowych od dawna dostarcza nam szczegółowych informacji na temat budowy atomu, jeszcze wiele pytań pozostaje bez odpowiedzi. Niepodzielny przez Demokryta atom już dawno rozłożony został na czynniki pierwsze: jądro i elektron. Ale to był dopiero początek drogi, bowiem później przyszedł czas na części składowe jądra (proton+neutron), a w chwili obecnej poznajemy jeszcze mniejsze cząstki: kwarki i leptony. Oczywiście nie ma pewności co do istnienia jeszcze mniejszych elementów. Tu jednak obecna nauka się zatrzymuje, lecz my pójdziemy dalej.

Już na przełomie XIX wieku pewna grupa osób jasnowidzących (Mr Leadbeater, Herr Hecker, Annie Besant, Mr. Jinarajadasa) poczyniła pewne kroki by ujrzeć to co niedostępne oczom człowieka. Pierwsze wyniki badań ukazały się drukiem w listopadzie 1895 i z uzupełnieniami w latach następnych.

Przedstawiona praca pozwoliła na wyciągnięcie wniosków pokrywających się z H.P. Bławatską, że natura zbudowana jest jedynie z liczb ujętych w pewną geometryczną formę. Przyzwyczailiśmy się do koncepcji, że istnieją cztery stany skupienia materii: ciała stałe, płynne, gazowe oraz plazma, potocznie zwana ogniem. Otóż w rzeczywistości istnieją trzy podstawowe rodzaje materii: stałe, płynne i gazowe oraz substancja zwana ETEREM, która dzieli się na cztery rodzaje. Tak więc razem istnieje siedem stanów materii. Każdy związek chemiczny zawiera w swojej budowie 4 eteryczne elementy, które odpowiednio ze sobą połączone dają nam różne pierwiastki. Każda materia może zmienić swój stan skupienia na eteryczny podobnie jak może przejść w stan płynny czy gazowy.

Ostateczny fizyczny ATOM - ANU

Jak już wiemy chemiczny atom może być podzielony na mniej skomplikowane ciała, te można podzielić na jeszcze mniej skomplikowane itd. czwarte ostatnie podzielenie atomu daje jego podstawową jednostką fizyczności - ANU. Anu nie może być już dalej podzielony ani transformowany, jedyne co może zrobić to zniknąć. W tym ostatecznym stanie fizycznej materii Anu są do siebie podobne, jedyne co ich różni to kierunek ułożenia spiral oraz kierunek energii jaka przez nie przepływa. W jednym przypadku energia dostaje się od strony zewnętrznej - czterowymiarowej przestrzeni. W ten sposób astralna płaszczyzna przechodzi przez Anu i dostaje się do świata fizycznego. Proces ten może przebiegać również odwrotnie, energia świata materialnego przechodząc przez Anu ulega zniknięciu w fizycznym świecie. W ten sposób jedne Anu działają jak źródło, z którego wypływa energia a drugie jak dziura w której energia ginie. Te Anu z których energia wychodzi nazywamy dodatnim, pozytywnym lub męskim, te w których energia lub materia ginie nazywamy ujemnym, negatywnym lub żeńskim. Wszystkie Anu, które do tej pory udało się zaobserwować posiadają jedną albo drugą formę.

Anu jest podobne do kuli nieznacznie spłaszczonej, przypominając swym wyglądem serce. Każde Anu otoczone jest przez pole. Anu nie dokońca jest fizyczną rzeczą, chociaż jest materiałem z którego wykonana jest cała materia. Anu jest ukształtowane i "żyje" dzięki istnieniu siły życiowej i umiera, niknie wraz z odpływem tej siły. Siła życiowa znana jest w teozofii pod nazwą FOHAT. Jeśli dopływ tej siły zostanie sztucznie zatrzymany Anu zniknie, nic po nim nie zostanie. Przypuszczalnie gdyby wyłączyć siłę życiową cały świat fizyczny zniknął by w mgnieniu oka. Tylko przez trwałość dopływu siły życiowej (pracy trzeciego Logosu) utrzymana zostaje fizyczna podstawa wszechświata.

Badanie struktury Anu

Podstawowo konstrukcja Anu jest stosunkowo prosta, składa się z dwóch rodzajów spiral odpowiednio skręconych. Na zewnętrznej stronie Anu posiada siedem zwoi, w które wplecione są trzy inne zwoje, są one trochę większe od pozostałych, ztąd też wystają bardziej na zewnątrz.

Cała konstrukcja przypomina formę Kaduceusza. Energia która płynie w spiralach pochodzi z zewnątrz, z czterowymiarowej przestrzeni. Każda z siedmiu zwoi spirali posiada jeszcze mniejszą spiralę, która oplata główny zwój pod kątem prostym - nazwiemy je spiralkami. Każda spiralka jest odżywiana przez siłę życiową, normalnie aktywne są cztery, po jednej dla każdego zwoju. Ich działanie może być przedwcześnie uaktywnione przez pewne praktyki np. jogę.

W trzech większych zwojach płyną prądy różnych "elektryczności", można domniemywać że zróżnicowane są przez FOHAT, i zapewnie mają ścisły związek z trzema podstawowymi energiami przenikającymi wszechświat. W kabalistycznym ujęciu będą to 3 główne litery-matki: Alef, Mem i Szin (zob. astrologia kabalistyczna).

Siedem mniejszych zwoi ulega wibracji pod wpływem różnego rodzaju fal eteru tj.:dźwięku, światła, ciepła itd. Zwoje te promieniują siedmioma kolorami widma, wydają siedem dźwięków w naturalnej skali. Odpowiada to różnorodności fizycznych wibracji - błysk światła, muzyka, pulsowanie ciała. Poruszają się one w niepojęty sposób, przepiękne i błyszczące.

Anu jest podobne do miniaturowego Słońca w swoim własnym wszechświecie. Każdy z siedmiu zwoi spirali jest połączony z odpowiednim Planetarnym Logosem, w ten sposób każda planeta ma wpływ na wszelką materię. Energia wchodzi do Anu od jego szczytu i jej charakter ulega zmianie w trakcie szybkiego przechodzenia przez kolejne zwoje małych spiralek i dużych spirali, w trakcie tego przechodzenia zmieniają się odcienie kolorów które wydaje z siebie każdy zwój. Obracanie się i wibracja Anu zależy od pracy poszczególnych spiral i dlatego też ich kolory ulegają zmianie. Wszystkie dotychczas obserwowane Anu posiadają trzy ruchy własne, które są niezależne od ruchów narzuconych z zewnątrz:

• Ruch obrotowy wokół własnej osi.

• Ruch precesyjny własnej osi - oś zatacza małe kółeczka

• Pulsowanie, tak jak bicie serca.

Kiedy do Anu zostanie dostarczona pewna energia, zaczyna ono tańczyć w górę i w dół, rzucać się dziko z jednej strony na drugą, wykonuje najbardziej zadziwiające i szybkie wirowania, ale trzy zasadnicze ruchy pozostają niezmienne. W układzie gdy dostarczymy Anu wibracji jakiegoś koloru, zwój odpowiadający danemu kolorowi zaczyna się błyskotliwie świecić. Pod wpływem prądu elektrycznego Anu spowalnia swoje ruchy i rozmieszcza się wzdłuż linii równoległych. Anu zawsze umieszcza się w kierunku prądu, zgodnie z kierunkiem przepływu prądu. Na rysunku przedstawiono je w kształcie serca.

---