1. Funkcje prawa karnego.

-sprawiedliwościowa - prawo karne ma służyć społecznemu poczuciu sprawiedliwości. Uznajemy za sprawiedliwy fakt ukarania i skazania sprawcy.

-ochronna -prawo karne i inne ustawy regulujące kwestię odpowiedzialności karnej zawierające zakazy i nakazy .

-prewencyjna (zapobiegawcza) - oddziaływanie na ogół społeczeństwa prawa karnego. Wyróżniamy prewencję ogólną czyli generalną i prewencję indywidualną.

-kompensacyjna (wyrównawcza)- najpierw naprawa szkody później ukaranie.

-motywacyjna - w przypadkach niektórych skazań, zostajemy motywowani do działania.

-gwarancyjna - mamy gwarancję iż wypełnienie znamion przestępstwa będzie skutkowało karą. Posiadamy gwarancję, gdy nie zrobimy nic niezgodnego z prawem nie zostaniemy pociągnięci do odpowiedzialności.

2. Zasada terytorialności, immunitety.

Dotyczy przestępstw popełnionych na terytorium Polski, bez względu na obywatelstwo sprawcy. Zgodnie z zasadą terytorialności odpowiedzialności karnej podlega ten kto dopuści się czynu zabronionego na terytorium polski , chyba że umowa międzynarodowa w której polska jest strona stanowi inaczej

Zasada bandery- za terytorium RP uważa się statki powietrzne i wodne zarejestrowane na terenie RP

Wyróżniamy immunitety:

materialny - np. adwokat czyli stały

formalny-np. poselski

mieszany

3. Pojęcie przestępstwa.

Czyn człowieka zabroniony pod groźbą kary przez ustawę karną obowiązującą w czasie jego popełnienia, bezprawny, zawiniony i społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż znikomym.

4. Kodeksowy podział przestępstw wg ciężaru gatunkowego czynu. (art. 7 kk)

Zbrodnia-czyn, który jest zagrożony karą pozbawienia wolności powyżej 3 lat, bądź karą 25 lat pozbawienia wolności, karą dożywotniego pozbawienia wolności

Np. art.127.§1 zdrada główna, zdrada ojczyzny;

art.130.§4 działalność obcego wywiadu

Występek- czyn zagrożony karą grzywny powyżej 30 stawek, karą ograniczenia wolności od 1 miesiąca, karą pozbawienia wolności powyżej 1 miesiąca

Np. art.130.§1 szpiegostwo

art.148.§4 zabójstwo w afekcie

art.150 eutanazja

art.149. dzieciobójstwo

5. Struktura przestępstwa. (art. 231 kk)

-przedmiot ochrony/zamachu -prawidłowe funkcjonowanie instytucji państwowych lub sam. teryt.

-strona przedmiotowa- przekroczenie uprawnień(działanie) / niedopełnienie obowiązków (zaniechanie)

-podmiot - funkcjonariusz publiczny, osoba pełniąca funkcję publiczną

- strona podmiotowa - umyślność (zamiar bezpośredni lub ewentualny) / nieumyślność (sprawca wyrządza istotną szkodę, lekkomyślność, niedbalstwo)

6. Podmiot przestępstwa.

Podmiotem przestępstwa jest człowiek, który je popełnia, zwany sprawcą. Sprawcą może być wyłącznie osoba fizyczna (wiek, poczytalność) ale współcześnie rozszerza się to pojęcie o podmioty zbiorowe, jednostki organizacyjne, tj. spółka i inne jednostki posiadające lub nie osobowość prawną.

7. Strona przedmiotowa przestępstwa.

Tą stroną w szczególności jest zachowanie się sprawcy.

działanie zachowanie się aktywne;

zaniechanie niepodjęcie działań, do których sprawca był zobowiązany;

utrzymanie stanu rzeczy rozliczne czyny, których istotą jest trwałość zachowania się sprawców;

zachowanie-> skutek-> następstwo-> okoliczności-> przedmiot czynności wykonawczej

8. Strona podmiotowa przestępstwa.

Subiektywna podstawa odpowiedzialności karnej; w ramach strony podmiotowej wyróżniamy przestępstwa umyślne (zamiar) i nieumyślne (brak zamiaru).

9. Formy stadialne popełnienia przestępstwa.

10. Formy zjawiskowe popełnienia przestępstwa.

11. Środki karne stosowane wobec funkcjonariuszy publicznych.

zwolnienie, degradacja, …..

12. Pojęcie funkcjonariusza publicznego. (art. 115 ust. 13 kk)

-Prezydent RP

-poseł, senator, radny

-sędzia, ławnik, prokurator, funkcjonariusz finansowego organu postępowania przygotowawczego lub organu nadrzędnego nad finansowym organem postępowania przygotowawczego, notariusz, komornik, kurator sądowy, syndyk, nadzorca sądowy i zarządca , osoba orzekająca w organach dyscyplinarnych działających na podstawie ustawy,

-osoba będąca pracownikiem administracji rządowej, innego organu państwowego lub samorządu terytorialnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe, a także inna osoba w zakresie, w którym uprawniona jest do wydawania decyzji administracyjnych,

-osoba będąca pracownikiem organu kontroli państwowej lub organu kontroli samorządu terytorialnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe,

-osoba zajmująca kierownicze stanowisko w innej instytucji państwowej,

funkcjonariusz organu powołanego do ochrony bezpieczeństwa publicznego albo funkcjonariusz Służby Więziennej,

-osoba pełniąca czynną służbę wojskową.

-lekarz udzielający świadczeń w ramach pomocy doraźnej

13. Pojęcie osoby pełniącej funkcję publiczną.

-funkcjonariusz publiczny

-członek organu samorządowego (np. samorządu gospodarczego, lekarskiego, radcowskiego) funkcjonującego na podstawie ustawy;

-osoba zatrudniona w jednostce organizacyjnej dysponującej środkami publicznymi, chyba że wykonuje wyłącznie czynności usługowe,

-i inne osoby, których uprawnienia i obowiązki w zakresie działalności publicznej są określone lub uznane przez ustawę lub umowę międzynarodową.

14. Struktura przestępstwa nadużycia władzy. (art. 231 kk)

Popełnia je ten funkcjonariusz publiczny, który przekraczając swoje uprawnienia lub niedopełniając obowiązków działa na szkodę interesu publicznego lub prywatnego

przedmiot ochrony: prawidłowe funkcjonowanie instytucji państwowej i samorządu terytorialnego i związany z tym autorytet władzy publicznej

strona przedmiotowa: przekroczenie uprawnień, niedopełnienie obowiązków(przestępstwa formalne)

podmiot: funkcjonariusz publiczny

strona podmiotowa: wina umyślna, zamiar bezpośredni lub ewentualny,

15. Wymień przestępstwa o charakterze korupcyjnym.

Sprzedajność

handel wpływami

płatna protekcja

korupcja wyborcza

korupcja gospodarcza

korupcja sportowa

przekupstwo

16. Podział przestępstw ze względu na podmiot.

-przestępstwo powszechne - każdy może być podmiotem przestępstwa powszechnego

-przestępstwo indywidualne - dokonane przez ściśle określoną osobę , np. funkcjonariusz publ. , matka , żołnierz.

Przestępstwa indywidualne dzielą się na :

- właściwe - cecha szczególna danej osoby decyduje o tym czy jest to czyn karalny czy nie

-niewłaściwe- cecha szczególna danej osoby decyduje o tym czy jest to przestępstwo typu kwalifikowanego czy uprzywilejowanego

17. Łapownictwo bierne (analiza przestępstwa). (art. 228 kk)

Popełnia je ten, kto w związku z pełnieniem funkcji publicznej przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę lub takiej korzyści żąda.

18. Czynna napaść na funkcjonariusza publicznego. (art. 223 kk)

Popełnia je ten, kto działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami lub używając broni palnej, noża lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu albo środka obezwładniającego, dopuszcza się czynnej napaści na funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu przybraną podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych

przedmiot ochrony: nietykalność cielesna funkcjonariusza publicznego lub osoby przybranej mu do pomocy, prawidłowa działalność instytucji państwowej lub samorządowej

strona przedmiotowa: czynna napaść zmierzająca do naruszenia nietykalności cielesnej lub uszkodzenia ciała

przedmiot: funkcjonariusz publiczny lub osoba przybrana mu do pomocy

strona podmiotowa: wina umyślna, zamiar bezpośredni

19. Korupcja gospodarcza. (art. 296 kk)

Art. 296 a § 1 kk  (sprzedajność)

Sprawcą łapownictwa gospodarczego biernego (sprzedajności) w działalności gospodarczej może być jedynie osoba, która w jednostce organizacyjnej, o której mowa w tym przepisie pełni funkcję kierowniczą (np. dyrektor firmy), albo która ze względu na zajmowane stanowisko lub pełnioną funkcję (np. księgowy) ma istotny wpływ na decyzje związane z działalnością takiej jednostki. Na mocy tego przepisu odpowiedzialność ponoszą, zatem osoby określane mianem „decyzyjnych”, to znaczy takie, które w imieniu podmiotu decydują o konkretnych działaniach firmy, czyli np. wyborze kontrahentów, zakupie towaru itp. Niekaralne jest natomiast przekupstwo pracowników podmiotu gospodarczego nie pełniących jakichkolwiek funkcji związanych z istotnymi decyzjami dotyczącymi firmy.
Zabronione zachowanie sprawcy polega na przyjmowaniu korzyści majątkowej bądź osobistej albo jej obietnicy w zamian za działanie lub zaniechanie, które może wyrządzić szkodę majątkową jednostce. Korzyść ta może być również udzielona za czyn nieuczciwej konkurencji lub faworyzowanie jednego z uczestników obrotu gospodarczego.

Art. 296 a § 2 kk (przekupstwo)

Przepis ten wprowadza odpowiedzialność karną za łapownictwo czynne, czyli przekupstwo osoby, o której mowa w § 1 art. 296 a kk w zamian za opisane w tym przepisie nieuczciwe zachowania. Sprawcą tego przestępstwa może być, zatem każdy, najczęściej będzie to jednak osoba reprezentująca podmiot gospodarczy zainteresowany korzyściami, które mogą wynikać z zachowania w związku, z którym została udzielona korzyść lub złożona jej obietnica (np. gdy przekupiona osoba ujawnia tajemnicę przedsiębiorstwa).
Ustawodawca przewidział w § 3 art. 296a dla obu form łapownictwa gospodarczego - sprzedajności i przekupstwa typ uprzywilejowany, którym jest wypadek mniejszej wagi. W takiej sytuacji sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. O przyjęciu wypadku mniejszej wagi powinny decydować takie okoliczności jak motywy działania sprawcy, brak szkodliwych następstw, szczególnie trudna sytuacji sprawcy. Znacznie surowszą odpowiedzialność ustawodawca przewidział natomiast dla sprawcy łapownictwa biernego, który swoim zachowaniem wyrządził jednostce, która go zatrudnia lub, która reprezentuje znaczną szkodę majątkową tj. szkodę przekraczającą w chwili obecnej 152.000 zł. Kara ta wynosi, bowiem od 6 miesięcy do lat 8.

20. Przestępstwo wymuszania zeznań. (art. 246 kk)

Jest to przestępstwo indywidualne, właściwe

Podmiot- wyłącznie funkcjonariusz publiczny lub osoba pełniąca funkcję publiczną

Podmiot działa w celu wymuszenia określonych zeznań, wyjaśnień lub oświadczenia

1

Podział przestępstwa ze względu na podmiot

Powszechne

-Kto-Każdy

Indywidualne

Formy stadialne- etapy realizacji przestępstwa

Właściwe

niewłaściwe

kwalifikowane

uprzywilejowane

Przygotowanie

-art.16-17 k.k

Usiłowanie

-art.13-15 k.k.

Dokonanie

Formy zjawiskowe- formy współdziałania osób w przestępstwie

sprawstwo

-art. 18 & 1 k.k.

podżeganie

-art. 18 & 2 k.k.

pomocnictwo

-art. 18 & 3 k.k.

jednosprawstwo

współsprawstwo

sprawstwo kierownicze

sprawstwo polecające

---