Na czym polega kampania od drzwi do drzwi? Jaka jest skuteczność takich kampanii i jak zależy to od poziomu wyborów?
Jest to jeden ze sposobów prowadzenia kampanii bezpośredniej i polega na tym, że wolontariusze chodzą od drzwi do drzwi namawiając domowników do poparcia kandydata.
Ogólnie można powiedzieć, że skuteczność takich kampanii - jeśli chodzi o wpływ na preferencje wyborcy - jest nikła. Jednak mogą mieć one wpływ na samą frekwencję i udział w wyborach - istnieje większe prawdopodobieństwo tego, że odwiedzona osoba weźmie udział w wyborach. Natomiast istniej też pewna różnica w skuteczności tych kampanii w zależności od poziomu wyborów. Kampania „od drzwi do drzwi” może się okazać skutecznym sposobem wzmacniającym promocję kandydata podczas wyborów niższej rangi, tj. np. o charakterze lokalnym, lecz nie podczas wyborów bardziej angażujących (na wyższym poziomie, o charakterze krajowym, np. do parlamentu, na prezydenta itd.)
Dlaczego należy uważnie prowadzić tzw. Kampanie profrekwencyjne?
Totalnie nie wiem o co mu chodzi - może jeszcze wpadnę na pomysł - kampanie profrekwencyjne to wiadomo, takie które mają nabić frekwencję - a więc należy być ostrożny, bo można zaktywizować elektorat, który może nie zagłosować na naszego kandydata - to najbardziej oczywista i logiczna odpowiedź na tak głupio postawione pytanie.
Na czym polega technika „stopy w drzwiach”? Proszę podać przykład zastosowania w kampanii politycznej albo wyborczej.
Polega na tym, że najpierw namawia się osobę do spełnienia małej prośby. Uzyskanie zgody na jej spełnienie zwiększa szansę, że zostanie spełniona następna, większa. Innymi słowy, skłonienie kogoś do ustępstwa zwiększa szanse, że później uda się osiągnąć znaczniejsze.
Przykład (podaję schemat z tekstu z badań z 1972, bo nie wiem, czy to ma być ogólnie przykład działania tego w kampanii czy jakiś super konkretny): przeprowadzony wśród osób niezdecydowanych, poproszono ich albo o wysłuchanie 2-minutowej argumentacji na rzecz kandydata McGoverna, albo o naklejenie w swoim mieszkaniu lub samochodzie naklejki z podobizną kandydata, albo o jedno i drugie. Następnie badanych proszono o wywieszenie dużego plakatu nawołującego do glosowania na kandydata. Okazało się, że na spełnienie tej prośby zgodziło się istotnie więcej badanych, którzy wcześniej wysłuchali 2-minutowej argumentacji i nakleili nalepkę, niż tych, którzy od razu za pierwszym razem poproszono o umieszczenie plakatu. W przypadku grup proszonych tylko o wysłuchanie lub tylko o naklejenie naklejki efekt był nieistotny.
Na czym polega technika „drzwi zatrzaśniętych przed nosem”? Proszę podać przykład zastosowania w kampanii politycznej albo wyborczej.
Polega ona na wysunięciu bardzo dużej prośby , której spełnienie jest mało prawdopodobne, a następnie na „zrezygnowaniu” z niej, na rzecz mniejszej i łatwiejszej do spełnienia.
[jako że w podręczniku nie ma przykładu]: przychodzi wolontariusz do potencjalnej kandydatki i mówi: „Może dałaby Pani dupy?” - ona mówi „Nie”, na co on „To może poprze chociaż pani kandydaturę Serafina” :P
Na czym polegają własności semantyczne projektowanych elementów ulotek wyborczych?
Właściwości semantyczne dotyczą tego, jak elementy wizualne są powiązane ze swoimi znaczeniami. Współczesne psychologiczne badania nad percepcją i poznaniem wyraźnie sugerują, że nawet bardzo powierzchowne dopasowanie pomiędzy obrazem a rzeczywistością ( a więc np. prosty szkic czy zarys czegoś, kogoś itd.) jest wystarczające, aby umysł człowieka był w stanie uaktywnić od jego interpretacji takie same procesy jak w stosunku do rzeczywistości.
Co oznacza „schemat dziecięcości” i dlaczego jest skuteczny?
Człowiek jest w specyficzny sposób wrażliwy na pewne bodźce dostarczane przez dzieci. Schemat dziecięcości (duża, okrągła głowa, stosunkowo duże czoło, zaokrąglone policzki, zadarty nosek, łagodne rysy twarzy, sposób poruszania się małego osobnika, jego zapach itd.) jest czynnikiem wyzwalającym instynktowne zachowania nastawione na opiekowanie się dzieckiem, hamującym agresję wobec niego. Reakcja na nie ma duże znaczenie biologiczne, gdyż przyczynia się do przetrwania gatunku. Zbiór cech - wspomnianych wyżej - wyzwalających te reakcje to właśnie ten „schemat dziecięcości”. W reklamie chętnie wykorzystuje się wizerunek dziecka, gdyż budzi pozytywne emocje. Podobnie jest w kampanii politycznej - schemat dziecięcości wzbudza wyraźnie przychylniejsze postawy wyborców do kandydata, który przedstawiony został w obecności dziecka (szczególnie jeśli jest on poparty życiorysem).
Co to są listy/przesyłki bezpośrednie (direct mail)i w czym maja przewagę nad ulotkami?
Direct mail to powszechnie stosowany przez konsultantów sposób kontaktu z wyborcami wykorzystywany przez konsultantów politycznych. Ich głównym celem jest uzyskanie reakcji wyborców, która przyniesie kandydatom określone korzyści, takie jak: zdobycie dodatkowych funduszy, zachęcenie do udziału w wyborach lub wzrost poparcia.
Dairect mail jest stosowany chętnie ze względu na jego spersonalizowanie i łatwość i łatwość w dostosowywaniu do określonego celu. Odbiorca przesyłki może być precyzyjnie określony - nie tylko ze względu na imie i adres, ale głównie z uwagi na rodzaj przesyłki, na który jest w stanie zareagować (inne zalety to: informacja na kopercie może zachęcić do zapoznania się z treścią przesyłki, selektywność - do różnych grup można wysyłać inny przekaz)
Standardowa „paczka” dostarczana wyborcom składa się z: koperty, listu, broszury informacyjnej i opłaconej kartki pocztowej lub listu z adresem zwrotnym. Można w niej znaleźć także ulotki wyborcze i zdjęcie kandydata. Kluczowym elementem przesyłki jest list bezpośrednio skierowany do wyborcy, w którym kandydat w osobistym tonie przedstawia własne poglądy i wyjasnia dlaczego warto go poprzeć.
Jakie mogą być zalety (z punktu widzenia oddziaływania) poczty bezpośredniej (direct mail)?
Poczta bezpośrednia, mimo że stosunkowo tania, może przynieść określone korzyści (np. pozyskanie nowych środków finansowych) tylko w sytuacji, gdy grupa docelowa direct mail zostanie określona precyzyjnie i przekaz będzie dostosowany do jej zainteresowań. Przesyłki bezpośrednie pełnią głównie funkcje przypominające i informujące. Przypominają, żeby wziąć udział w wyborach, i wzmacniają preferencje dla określonego kandydata. Wydaje się jednak, że „masowe” ich wysyłanie bez określenia adresatów jest bezcelowe (przeciwnicy polityczni najprawdopodobniej nie zainteresują się ich zawartością i wylądują w koszach na śmieci).
Tekst „Wizerunek”
Cechy „naturalnego przywódcy”
Podstawowym warunkiem przywództwa politycznego jest umiejętność i możliwość wywierania na ludzi takiego wpływu, który powoduje, że z własnej woli ulegają oni jego woli.
„Naturalny przywódca” powinien być osoba dojrzałą - posiadać dojrzałą osobowość. Czyli powinien: 1. odznaczać się pewnym „zasięgiem ja” (szeroki zakres czynności i zainteresowań, nie tylko związanych z jego osobistymi potrzebami), 2. posiadać umiejętność serdecznego odnoszenia się do innych ludzi, empatii i utrzymywania „intymnych” kontaktów, 3. wykazywać się dojrzałością emocjonalną, 4. cechować się realistycznym podejściem do życia i uzdolnieniami, na które składają się inteligencja i widzenie spraw i ludzi we właściwych proporcjach, 5. posiadanie umiejętności obiektywizacji własnej osoby - wygląd i poczucie humoru, 6. posiadać „jednocząca filozofię życia”.
Kolejną cechą jest powiązanie coraz większego zaawansowania myślenia politycznego z umiejętnością decentracji. Polega ono na odchodzeniu od widzenia siebie jako centrum zdarzeń oraz interpretowania ich w sposób wąski i jednostronny na rzecz przyjmowania szerszej perspektywy, która uwzględnia fakt, iż inni ludzie też mogą mieć rację.
Powinien się cechować najbardziej zaawansowanym poziomem rozwoju myślenia politycznego - być jak najbardziej dojrzałym poznawczo. Ten stopień rozwoju określany jest jako systemowy i charakteryzuje się tym, że polityk: potrafi ujmować zdarzenia w odpowiednim dla nich kontekście, dostrzega szerszy zakres uwarunkowań, które do nich doprowadziły, umie wyciągać wnioski zarówno na poziomie ogólnym, jak i szczegółowym, potrafi wyjśc poza własny punkt widzenia i spojrzeć na problem z perspektywy innego człowieka (zarówno sojuszników, jak i przeciwników politycznych).
Na czym polegają teorie atrybucji i jak to może wpływać na kształtowanie wizerunku w oczach odbiorców?
Teorie atrybucji próbują opisać i wyjaśnić potoczne interpretacje przyczyn zachowania własnego i innych osób. Interpretacje te prowadzą do przypisywania ludziom pewnych określonych cech. Z teorii atrybucji trzy propozycje wydają się istotne dla specjalistów zajmujących się kreowaniem wizerunku politycznego:
klasyczna teoria atrybucji Heidera - wychodzi z założenia, że ludzie mają tendencję do spostrzegania swego środowiska społecznego jako przewidywalnego i podlegającego kontroli. Zatem aby przewidywać zachowanie innych osób, człowiek stara się znaleźć konieczne i wystarczające powody, dla których zachowują się one w określony sposób. Inaczej mówiąc proces atrybucji polega na poszukiwaniu odpowiedzi „Dlaczego x zachowuje się właśnie w ten sposób?”. Może tu być to tłumaczone za pomocą dwóch czynników: czynników osobowych (wewnętrznych) i pozaosobowych (zewnętrznych). Wniosek: wszystkie zachowania pozytywne kandydata należy przedstawiać tak, aby wyborcy byli przekonani, że są naturalne i że odpowiada on za nie osobiście. Natomiast wszelkie „wpadki” powinny być przedstawione jako wynik niesprzyjających okoliczności.
teoria wniosków o odpowiedniości - zachowanie jest tu rozumiane jako poszukiwanie odpowiedniości pomiędzy zaobserwowanym działaniem, intencją jego wykonawcy oraz jego predyspozycjami, czyli cechami osobowości. Proces wyjaśniania zachowań jest dwuetapowy: 1. przypisywanie intencji, 2. atrybucja dyspozycji. Obserwator zakłada, że zachowanie było intencjonalne, gdy autor wiedział jakie skutki ono wywoła, oraz gdy mógł wywołać pożądane efekty. Wniosek: Jeśli ludzie wnioskują na podstawie skutków zachowań kandydata, które znają, wówczas wyłaniający się obraz może ulec rewizji w wyniku „jednego wyskoku” (raczej zmiena się wyobrażenie pozytywne na negatywne).
teoria współzmienności - zakłada, że wyjaśnienie powtarzających się zachowań polega na sprawdzaniu tego, co się zmienia w obserwowanym zachowaniu wraz z zmianami czasu, miejsca, osób, które działają, oraz obiektami, wobec których zachowanie jest podejmowane. Podczas atrybucji zwracamy uwagę na trzy rodzaje informacji: spójność zachowania ( ta sama osoba zachowuje się podobnie w stosunku do tego samego obiektu), jego wybiórczość (dana osoba zachowuje się w dany sposób tylko w stosunku do wybranego bodźca, a nie w stosunku do innych bodźców tego samego rodzaju) i powszechność (inni ludzie zachowują się podobnie w stosunku do tego samego obiektu). Zachowanie człowieka może być spowodowane cechami wykonawcy, przedmiotu zachowania oraz cechami okoliczności. Wniosek: powinno się zwracać uwagę na spójność image'u: wymaga to precyzyjne precyzyjnego projektowania cech, dbania o spójność zachowań, które z nich mają wynikać.
Dlaczego pierwsze wrażenie przy kreowaniu wizerunku jest istotne?
Zgodnie z modelem kontinuum formowania wrażeń wyrobienie sobie wrażenia o innym człowieku związane jest przede wszystkim z zaklasyfikowaniem go do jakiejś kategorii społecznej. Taki system kategorii społecznych dostarcza jednostce spójnego zasobu wiedzy o innych ludziach. Wnioskowanie o innych ludziach na podstawie kategorii społecznych do których należą, sprawia, że uformowane u nich wrażenie jest szybkie i nie wymaga większego wysiłku.
Pierwsze wrażenie jest ważne, bo określa strategię wykorzystywana przez ludzi w formułowaniu wrażeń o innych. Procesy bazujące na kategorii mają pierwszeństwo nad procesami opartymi na analizie atrybutów osoby. Jeśli ten proces zakończy się powodzeniem, to wówczas nie zwraca uwagi na cechy osoby.
Kluczowe znaczenie w procesie mają: motywacja i procesy afektywne. Jeśli kandydatura nas nie zainteresuje lub w trakcie wyrabiania sobie o niej zdania stracimy zainteresowanie, proces zostanie przerwany.
Model kontinuum formowania wrażeń dostarcza wielu ciekawych wskazówek: w przypadku znanego kandydata należy się liczyć z tym, że reakcja na niego będzie szybka i powierzchowna, co sugeruje, że jeśli kandydat zostanie zaszufladkowany już na podstawie pierwszego wrażenia, to ciężko będzie to przyporządkowanie zmienić. W przypadku osoby nowej - spoza polityki - mogą oni być oceniani ze względu na ich stara profesję.
Należy zauważyć, że jednym z istotnych elementów wpływających na trafność ocen jest pozostawanie pod zbyt dużym wpływem pierwszego wrażenia, z którego ciężko się wyzwolić i które utrudnia nam obiektywną ocenę.
Przykłady błędów w postrzeganiu.
Podstawowy błąd atrybucji - polega na tym, że próbując ocenić motywy zachowania innych ludzi, jesteśmy skłonni zakładać, że czynią oni tak a nie inaczej, ponieważ tacy właśnie są, a nie dlatego, że ich poczynania determinuje sytuacja czy pełniona funkcja.
5 błędów i tendencji występujących podczas formułowania ocen wg M. Aryle:
- przypuszczenie, że obserwowana osoba będzie się zachowywała w ten sam sposób w sytuacjach innych niż aktualnie spostrzegana oraz ignorowanie czynników sytuacyjnych wpływających na obserwowane zachowanie, łącznie z zachowaniem samego obserwatora.
- zbyt intensywne wysiłki zmierzające do skonstruowania spójnego obrazu innych.
- pozostawanie pod zbyt dużym wpływem pierwszego wrażenia oraz stereotypów,
- tworzenie pozytywnych wartościowań i i dawanie faworyzujących ocen ludziom z tego samego miasta, szkoły czy np. klasy społecznej,
- zbyt pobieżne, powierzchowne przyjrzenie się danej osobie lub nadmierny stopień zainteresowania tą osobą;
Na czym polega dylemat: superman czy przeciętniak?
Jest to problem, czy z kandydata kreować na supermana czy na przeciętniaka. Zgodnie z prawami percepcji społecznej ludzie mogą porównywać kandydatów ze standardami i oczekiwać, że będą oni albo supermanami (ideałami), albo przeciętniakami. Mogą zatem oczekiwać, że kandydat na prezydenta będzie potrafił wznieść się ponad ograniczenia wyznaczone przez ludzką naturę. Jeśli żaden z kandydatów nie spełnia tych wymogów, wówczas wyborcy poprą tego, który ma najmniejszy deficyt, w nadziei, że po objęciu urzędu będzie się rozwijał (model supermana w kształtowaniu wizerunku i selekcji kandydatów). Z drugiej strony wyborcy mogą się posługiwać założeniami dotyczącymi natury ludzkiej, jednak udzielają poparcia kandydatowi, który jest najbardziej typowy (model przeciętnego człowieka w kształtowaniu wizerunku i selekcji kandydatów). Zakłada się tu, że kandydaci, którzy są postrzegani jako gorsi lub znacznie lepsi niż większość ludzi, zostają odrzuceni przez wyborców. Ci pierwsi - wiadomo z jakich powodów, ci drudzy - gdyż są zbyt odmienni od „przeciętnego człowieka” - uważani są za przeintelektualizowanych, a tym samym nie są rozumiani ani lubiani.
A więc nie zawsze warto uczynić z kandydata supermana. Może to nie być potrzebne, ponieważ ludzie pragną innego typu przywódcy. Może się również okazać niebezpieczne i doprowadzić do odrzucenia kandydata jako „wywyższającego się”.
Funkcje komunikacji niewerbalnej
komunikowanie interpersonalnych postaw i emocji - odgrywa ona rolę w przekazywaniu wrażenia o dominacji i uległości oraz przyjacielskości i wrogości; informacje przekazywane w ten sposób mają duże znaczenie jedynie podczas ujawniania emocji i postaw;
funkcje autoprezentacyjne - ubiory i inne aspekty wyglądu, styl zachowania czy akcent przenoszą informacje o danej osobie, przy czym nie zawsze musza to być informacje prawdziwe;
funkcje rytualne - różnorodne rytuały i ceremonie nie są ukierunkowane na osiągnięcie jakichś celów interpersonalnych, ale posiadają określone konsekwencje społeczne, jak np. umacnianie więzi grupowych;
podtrzymywanie komunikacji werbalnej - podkreślanie pewnych aspektów wypowiedzi i „domykanie”, synchronizacja wymiany zdań, sygnalizowanie uwagi czy zastępowanie mowy przez różne gesty.
Jak elementy ubioru wpływają na wizerunek kandydata? Jakie są zasady doboru ubioru z punktu widzenia marketingowego?
Ważnym elementem wizerunku polityka jest jego wygląd. Powinien być odpowiednio sytuacji - elegancki i poważny tam, gdzie wymagana jest powaga urzędu, jak również nie przesadnie oficjalny podczas wizyt w terenie. Oprócz kroju ubrania ważnym elementem jest jego kolor. Szczególne zainteresowanie badaczy skupia się tu na kolorze koszuli kandydata. Z badań wynika, że kolor koszuli istotnie wpływa na ocenę polityka na obu płaszczyznach jego wizerunku: profesjonalizmie i pozytywnych relacjach z innymi. Kandydat w koszuli zielonej był postrzegany jako istotnie mniej nieprofesjonalny w porównaniu z politykami w koszulach białej i niebieskiej. Badani ocenili, że ma on także mniej pozytywne relacje z innymi ludźmi. Jeśli chodzi o emocje badanych: kandydat przedstawiony w zielonej koszuli wzbudzał istotnie mniej przychylne ustosunkowanie emocjonalne w porównaniu z politykami przedstawionymi w niebieskiej i białej koszuli. Wzbudzał także mniejsza ufność, mniejsze poczucie bezpieczeństwa i mniejsze poczucie dumy. Także w pytaniu o poparcie dla kandydata w wyborach do PE kandydat prezentowany w zielonej koszuli wzbudzał zdecydowanie mniejsze poparcie badanych. Wniosek z tego może być taki, żedla swojego dobra politycy powinni unikać prezentowania się w zielonych koszulach.
Inne
Proszę wymienić 4P marketingu.
- Produkt (produkt) - jakość, styl, opakowanie, gwarancja
- Cena ( price ) - rabat, kredyt, raty
- Miejsce ( place ) - lokalizacja produktu, transport, sposób kontaktowania z klientami
- Promocja ( promotion ) - reklama, sprzedaż bezpośrednia, prezentacje.
4p - od nazw angielskich, żeby nie było, że ktoś tylko 2p widział 1m i 1c :P :P
Od czego pochodzi termin marketing?
Od ang. market - rynek
Proszę wymienić i opisać co najmniej 3 różnice pomiędzy marketingiem komercyjnym a politycznym.
1. Wyborcy wybierają partię lub kandydata w tym samym czasie - w dniu kiedy odbywają się wybory, a konsumenci mają możliwość zakupu produktu w każdym czasie w zależności od ich potrzeb i możliwości.
2. Konsumenci znają zawsze cenę produktu wyrażoną w pieniądzach, a wyborca nie płaci za możliwość podjęcia decyzji wyborczej. Istnieją zachowania po zakupowe i poza wyborcze tzn, że konsument lub wyborca mogą nie być zadowoleni ze swojego wyboru, choć niezadowolony jest częściej wyborca aniżeli konsument.
3. Wyborca wie, ze o wyborze decyduje większość głosujących, społeczeństwo a jeden jego głos niewiele zmieni i niezależnie od wyniku wyborów będzie musiał go zaakceptować. W odniesieniu do wyborów konsumenckich wynik podjęcia decyzji o nabyciu towaru jest niezależny od tego jak ustosunkują się do niego inni konsumenci.
W wyborach politycznych zwycięzca bierze wszystko - wybory większościowe ( wybory prezydenckie, burmistrza lub jednomandatowe okręgi przy wyborach senatorskich ). Odpowiednikiem tego w marketingu gospodarczym jest zdobycie monopolu na rynku.
Partia polityczna czy kandydat jest takim produktem, którego wyborca nie może ,,rozpakować” i zobaczyć co jest wewnątrz. Do marketingu gospodarczego też należą takie produkty ,lecz na rynku wyborczym jest ich zdecydowanie więcej. Ponadto konsument może zmienić zdanie i wymienić produkt po zakupie, a wyborca musi czekać do następnych wyborów.
Wprowadzenie nowej marki w formie nowej partii jest trudne i odległe w czasie. Wiele partii ma krótki żywot. W polityce prawie nie istnieją ponadnarodowe marki- partie poza Euro parlamentem. Z kolei w marketingu gospodarczym funkcjonuje wiele marek międzynarodowych np. Coca Cola.
W marketingu gospodarczym marki wiodące są zawsze najbardziej popularne. W marketingu politycznym zwykle partia zwycięska w wyborach traci poparcie wyrażane w sondażach, zwykle po źle podejmowanych decyzjach.
Inne:
W biznesie istotnym celem jest sukces finansowy podczas gdy w polityce jest nim utrwalenie demokracji w procesach wyborczych.
Wygrane wybory są czasem wynikiem kilkuprocentowej przewagi natomiast zdobycie wiodącej pozycji na rynku konsumenckim jest efektem zdecydowanej przewagi nad konkurencją .
Zastosowanie w praktyce gospodarczej odpowiednich strategii marketingowych jest rezultatem badań rynku które prognozują zadowalające korzyści finansowe. Natomiast w polityce własna filozofia kandydata często kształtuje zakres w jakim strategie mają być zastosowane
Przedstawione różnice między marketingiem politycznym a gospodarczym podpowiadają, że należy pomyśleć o stworzeniu niezależnej koncepcji badań zachowań wyborczych. Jest więc naturalne, że obecnie kiedy krystalizuje się dziedzina marketingu politycznego , politycy i teoretycy korzystają z opracowanej metody marketingu gospodarczego opierającej się na analogii konsumenta i wyborcy.
Kiedy (w przybliżeniu do 20 lat) zaczął się kształtować marketing polityczny?
Wybory prezydenckie w 1952 r. poprzedziła pierwsza kampania prowadzona w typowo marketingowy sposób. (ale moszny za to nie dam sobie uciąć :P )