Dydaktyka jest to nauka o kształceniu i samokształceniu przy czym kształcenie obejmuje zarówno strefę poznawczą , intelektualną, jak również strone osobowościową , związaną głownie z kształtowaniem postawy uczniów i systemem wartości.

PODZIAŁ DYDAKTYKI

OGÓLNA -jest to ogólna wiedza o nauczaniu i uczeniu się (badanie obejmuje wszystkie przedmioty nauczania szczeble systemu szkolnego i wszystkie typy szkół)

DYDAKTYKA SZCZEGÓŁOWA

-teoria nauczania w szkołach określonego typu i stopnia

-dydaktyki poszczególnych przedmiotów szkolnych

PRZEDMIOT BADAN DYDAKTYCZNYCH WG OKONIA

Przedmiotem badań dyd. jest przede wszystkim wszelka świadoma działalność dydaktyczna wyrażająca się w procentach nauczania samokształcenia i samouctwa w ich treści , przebiegu , metodach środkach i organizacji podporządkowania przyjętym celom.

PROCES NAUCZANIA

Jest to zbiór czynności nauczyciela i uczniów , wzajemnie wiążących się i warunkujących , zmierzających do osiągnięcia wspólnego celu.

CZYNNOŚCI NAUCZYCIELA I UCZNIA

Przebiegają zawsze w określonych warunkach

-treści zajęć

-organizacja zajęć

-środki , metody , formy zajęć

Nastawione są na uzyskanie zamierzonych rezultatów

-wyniki , skutki nauczania i uczenia się

PRZEDMIOT I ZADANIA DYDAKTYKI WG W. ZACZYŃSKIEGO

-FORMUŁOWANIE CELÓW NAUCZANIA

-badanie procesu kształcenia w celu odkrycia rządzących nim prawidłowości

-formułowanie zasad nauczania , zasady metodyczne poprawnej pracy nauczyciela w procesie dydaktycznym

-formułowanie wartości dyd. poszczególnych metod nauczania oraz formułowanie reguł ich doboru i poprawnego wykorzystania w procesie dydaktycznym

-badanie środków dydaktycznych i optymalizacji warunków efektywnego ich stosowania w kształceniu

-ustalenie najkorzystniejszych form organizacyjnych nauczania

FUNKCJE DYDAKTYKI

POZNAWCZA-bada proces kształcenia i dostarcza wiedzy o stanie nauczania

PRAKTYCZNA-wskazuje nauczycielom skuteczne metody środki i normy praktyczne , których zastosowanie podnosi efektywność realizacji celów i badań dydaktycznych.

1)f. Teoretyczna- poznawcza: o charakterze diagnostycznym (jak jest? Co jest?), O charakterze prognostycznym (jak będzie? Co będzie? Jak być powinno?); rozpatruje działalność dyd. z różnych stron, odkrywa bądź tylko ustala Fakty bezpośrednio i pośrednio z nią związane, systematyzuje i uogólnia te Fakty, tłumaczy je, itp..
2)f. Praktyczna - instrumentalna, utylitarna- wskazywanie konkretnych metod, form organizacyjnych, środków, które mogą
Pomoc pedagogom w ich pracy dydaktycznej; służebna wobec życia społecznego. Spełnia ją dostarczając nauczycielom przesłanek teoretycznych i norm praktycznych, których zastosowanie

POGLĄDY Dydaktyczne i dokonania J.F.HERBARTA-

-podstawowe dzieło dydaktyczne ,,Pedagogikaogólna wyprowadzona z celu wych''

-stworzył własny system ped. Oparty na etyce i psychologi

-dydaktykę uważał za część pedagogiki ale jej przedmiot nauczanie wychowujące traktował jako najważniejsze czynniki wychowania.

-za główny cel wychowania i kształcenia uważał ukształtowanie moralnego charakteru w wyniku zastosowania środków : kierownie dzieci , karność , nauczanie wychowanie

CZTERY STOPNIE FORMALNE HERBARTA

-JASNOŚĆ, -powolne kroczenie naprzód , rozkładanie przedmiotu na najdrobniejsze części i zatrzymywanie się przy niej tak by uczeń mógł to zrozumieć

KOJARZENIE-CZYNNOŚCI wiązania materiału nowego z już nabytym ,, wolna rozmowa -swoista forma pogadanki szkolnej

SYSTEM-spójny wykład uwydatniający główne myśli i porządkujący przyswojenie wiadomości

METODA-wykonywanie zadań i prac

POGLĄDY PEDAGOGICZNE JOHNA Deweya

-Główne dzieło ,,jak myślimy''

-na jego poglądy wpływ wywarła filozofia pragmatyczna

-głosił postulat by szkoła była dostosowana do zycia społecznego

-połączył poznanie z działaniem . jego zdaniem dziecko winno zdobywać wiedzę dla działania a nie jak w pedagogice herbertowskiej dla samego faktu posiadania

-był zwolennikiem przyrodniczego empiryzmu ,w codziennych doświadczeniach dzieci widział możliwości poznawania i doświadczenia

5 STOPNI FORMALNYCH DEWEYA

  1. odczucie trudności

  2. określenie trudności - sformułowanie problemu

  3. szukanie rozwiązań - formułowanie hipotez

  4. wyprowadzenie drogą rozumowania wniosków z rozwiązań - logiczna weryfikacja hipotez

  5. dalsze obserwacje prowadzące do przyjęcia lub odrzucenia hipotezy - empiryczna weryfikacja hipotezy

CHARAKTERYSTYKA DYDAKTYKI WSPÓŁCZESNEJ

-nie zaleca już, by w nauczaniu-uczeniu się rygorystycznie przestrzegano zasady łączenia sposobów postrzegania z fazami rozwoju psychofizycznego uczniów. Lansowany jest pogląd, by wraz z rozpoczęciem nauki szkolnej rozwijać myślenie abstrakcyjne

-akcentowana jest właściwa organizacja zabawy i nauki dzieci i młodzieży

-przyjmuje się koncepcję ogniw (momentów) nauczania-uczenia się. Zakłada silne zróżnicowanie i wielość zadań dydaktycznych i czynności wykonywanych przez nauczyciela i ucznia w trakcie nauki czynności o charakterze interakcyjnym

-przy doborze treści kształcenia, eksponuje się potrzebę respektowania zarówno potrzeb społecznych jak i indywidualnych

-realizowane jest całościowe nauczanie w klasach początkowych przedmiotowe powyżej tego szczebla

-zalecane jest stosowanie różnych form organizacyjnych (grupowe, indywidualne, zespołowe)

-wyznacza się nauczyciela do kierowania w procesie nauczania

KONCEPCJA DYDAKTYKI INNOWACYJNEJ KLUBU RZYMSKIEGO

Raport:”uczyć się bez granic”