Źródło: mat. rosyjskie

Pasywne rezonatory pól torsyjnych

Dla eksperymentów z polami torsyjnymi nie koniecznie należy budować aktywne generatory tych pól, my wszyscy sami jesteśmy ich źródłami. Dla obserwacji właściwości pól torsyjnych można posłużyć się prostymi konstrukcjami pasywnych rezonatorów.

Najbardziej znanymi konstrukcjami pasywnych generatorów są piramidy, my zajmiemy się jeszcze bardziej prostszymi konstrukcjami ale nie mniej efektywnymi. Na początku przygotujmy kawałki miedzianego, aluminiowego lub stalowego pręta o długości 6-15 cm i grubości 0,4-1,5 mm np. szprychy od roweru.

Rys. 1

Połóżmy pręty tak jak pokazano na Rys. 1. Przesuwając pręt 1 względem pręta 2 spróbujcie wyczuć rezonans z waszym osobistym polem torsyjnym. Przy czym u każdego człowieka mogą pojawić się różne wrażenia, które trudno jest opisać. Pole torsyjne można także zobaczyć dzięki naszym oczom przy specjalnie dobranym oświetleniu, jako mgłę wokół naszego krzyża i promyczków wychodzących z końcówek drutów.

Maksymalne natężenie pola torsyjnego można zaobserwować gdy poziomy pręt 1 jest umieszczony w 1/3 długości pręta pionowego 2 (jest to rejon złotego podziału Phi=0,618), z czym to jest związane nie wiadomo, w tym miejscu może zachodzić podwójnej gęstości wzbudzenie pola torsyjnego.

Powtórzmy nasze doświadczenie zmieniając kąt między prętami jak pokazano na Rys. 2.

Rys. 2

Przemieszczając punkt przecięcia się prętów oraz kąt między nimi spróbujmy otrzymać maksymalne natężenie pola. Punkt przecięcia się prętów w naszych "widełkach" znów wypadnie w rejonie złotego podziału a optymalny kąt między dłuższymi końcami będzie w rejonie 30-45 stopni. Dlaczego taki kąt? Także nie wiadomo. Możliwe, że on związany jest z kątem wirowania spinów elektronów i jąder atomów występujących w materiale którego użyliśmy.

Zgodnie z oczekiwaniem wariant "widełek" jest bardziej efektywny od konstrukcji krzyża, biorąc pod uwagę zarówno wrażenia jak i obserwację otaczającej je aury. Maksymalna gęstość pola torsyjnego występuje w płaskich widełkach po stronie dłuższych ramion i w odległości od nich równej szerokości rozwarcia dłuższych końców.

Początkowo efekt widełek zauważyła C.Pisarewa trzymając w rękach metalowe nożyczki. Zwróćcie uwagę, że "widełki" przypominają chromosom - X! Jeśli wykonamy widełki w obrazie Y - chromosomu przestrzegając tych samych proporcji to efekt pola tor. wystąpi również.

Pole torsyjne "widełek" można wykorzystać podczas punktowej akupunktury i w działaniu na energetyczne meridiany człowieka. Pośrednio można znacznie podwyższyć wrażliwość rąk na pola torsyjne.

Pole torsyjne "widełek" można w niewielki sposób zwiększyć dokładając do tej konstrukcji trzeci pręt, tak aby wszystkie łączyły się w jednym punkcie (w złotym podziale) w taki sposób aby kąty między prętami były jednakowe (czyli po około 60 stopni każdy przyp. MR). W takim wypadku otrzymamy potrójną piramidę, przy czym jest ona bardziej efektywna pod względem siły pola niż piramida tradycyjna. Dalsze zmiany w położeniu prętów nie dają szczególnych efektów.

Pręty można umieścić w innych kombinacjach włącznie z płaskim rozłożeniem lub trójwymiarowym, przechodząc od podwójnej do potrójnej gęstości wzbudzenia pola.

Efektywność "widełek" można zwiększyć wygiętym w kształcie litery "gamma" miedzianym drutem długości rzędu 15 cm i średnicy 1 mm. W tym wariancie punkt przecięcia drucików należy przykryć dyskiem wykonanym z miki o średnicy 3 cm i grubości 0,2 mm.

Charakter pracy pasywnych rezonatorów pola torsyjnego w dużej części zależy od myśli konstruktora, i ten fakt należy brać pod uwagę.

---