WIMiR |
Michał Nowak Gr. 4 rok IIA |
Założenia stosowalności kart i procedur SKJ.
Karty kontrolne można stosować zarówno do sterowania procesem, jak i do kontroli odbiorczej wyrobu. W obu przypadkach karty kontrolne mogą korzystać z informacji o charakterze liczbowym lub alternatywnym.
Aby możliwe było stosowanie kart kontrolnych, konieczne jest wcześniejsze ustabilizowanie procesu. Poprawianie zdolności procesu przy użyciu kart kontrolnych jest procesem ciągłym, polegającym na powtarzaniu faz gromadzenia i właściwego reagowania na otrzymaną informację. Wdrażanie kart kontrolnych odbywa się przez zgromadzenie danych umożliwiających wyznaczenie tzw. granic kontrolnych. Wyznaczone granice kontrolne przedstawiają naturalne możliwości procesu. W następnym etapie gromadzone dane są porównywane z granicami kontrolnymi, tak więc granice kontrolne stanowią podstawę do interpretacji wyników obserwacji na etapie stosowania karty.
Karty kontrolne są w istocie procedurami weryfikacji pewnych hipotez statystycznych, zapisanymi bez odwoływania się do teorii statystyki matematycznej.
Główną zaletą kart kontrolnych jest możliwość poglądowego przedstawienia tego, co dzieje się w procesie. Karta jest zrozumiała również dla ludzi bez przygotowania teoretycznego z zakresu statystyki, jakimi zwykle są operatorzy obrabiarek. Ponieważ jednak często prowadzenie kart kontrolnych i ocenę procesu powierza się komputerowi, problem ich prostoty nie jest już dzisiaj najważniejszy.
Rys. Badany przedmiot.
Wnioski:
Statystyczna kontrola jakości wyrobów jest bardzo ważnym elementem procesów technologicznych. Obecne systemy jakości znacznie odbiegają od kontroli stosowanych kiedyś. Dzisiaj kontrola jakości jest przeprowadzana na każdym etapie produkcyjnym (przy wszystkich rodzajach produkcji, zarówno jednostkowych jak i wielkoseryjnych oraz masowych). Przy nowoczesnej kontroli jakości istotną rolę pełnią obecnie komputery, które za pomocą specjalnych programów, takich jak np. StatGraphics potrafią przy minimalnej pracy człowieka sprawdzić, czy dokonać kontroli. Programy te tworzą wykresy, na których pokazane są zależności wyznaczników statystycznych od próbki badanej. Za pomocą tych wykresów jesteśmy w stanie zidentyfikować proces produkcji i ewentualnie zapobiegać rozregulowaniu się maszyny czy całej produkcji. Analizując otrzymane wykresy w naszym ćwiczeniu widzimy, że na wykresie wartości średniej zostały wyznaczone wartości maksymalne i minimalne jak również wartość średnia wymiaru nominalnego.
Początkowo widzimy, że elementy pobrane losowo do analizy nie wykazują odchyleń poza wymiary graniczne. Dopiero przy dziesiątej próbce obserwujemy niewielkie przekroczenie wartości granicznej. Być może jest to spowodowane złym i niepoprawnym pomiarem, a być może nagłą awarią maszyny produkcyjnej, która psując się wytworzyła serię wadliwych wyrobów. Jeszcze inną przyczyną mogła być wada materiałowa w tym kawałku materiału, z którego wykonano element. Dla porównania mamy jeszcze dwa wykresy. Są to wykresy ukazujące takie wyznaczniki jak rozstęp i odchylenie standardowe. Widzimy, że wykresy te są bardzo do siebie podobne (w tych samych przedziałach wykres rośnie lub maleje, czyli zmienia się). Jest to spowodowane tym, że oba te wyznaczniki dotyczą wariancji zmiennej losowej. Są jednak między nimi pewne różnice. Różnice te są spowodowane tym, że odchylenie standardowe jest pierwiastkiem z wariancji zmiennej losowej, a rozstęp jest wartością znajdującą się między maksymalną a minimalną wariancją zmiennej losowej. Z obserwacji wykresów widać, że są miejsca w serii wyrobów, w których wartości znajdują się powyżej, lub poniżej określonych z wykresów granic. Jest to prawdopodobnie spowodowane tym, że badane próbki były wybierane losowo i w części z nich odchyłki były dużej wartości.