Podstawy wierzeń starożytnego Egiptu

Bóg	charakterystyka	miejsce kultu
1) Re 2) Ptak 3) Atum 4) Horus 5) Set 6) Izyda 7) Ozyrys 8) Tot 9) Chousu 10) Hathor 11) Neit 12) Anubis 13) Bastet 14) Abis	- pan wszechœwiata, nieba, bóg słońca - stwórca œwiata, patron rzemiosł i sztuki - bóg zachodzšcego słońca - bóg nieba, syn Re lub Ozyrysa - bóg burzy i pustyni, przyniósł zło - lokalna bogini miłoœci, nieba, magii i czarów - umierajšcy i amartwychwstajšcy bóg decydujšcy o życiu i wegetacji, sędzia zmarłych - pisma, mšdroœci i nauki - bóg księżyca - bogini miłoœci - lokalna bogini wojny i morza - bóg zmarłych - bogini zabawy i muzyki - bóg "byk", łšczony z Ptakiem i Ozyrysem	Heliopolis Memfis Heliopolis (wiele) Ombos Heliopolis, Delta wschodnia, File Abydos, Busiris, File Teby (wiele) Sais Kynopolis Bubastis Memfis

1. W Egipcie nigdy nie powstał oficjalny panteon i zawsze Bogowie się zmieniali i silnie byli czczeni Bogowie lokalni.

2. Legenda: Set poćwiartował Ozyrysa i rozrzucił. Izyda (siostra i małżonka) pozbierała go i pochowała w różnych miejscach. Po œmierci Ozyrys został panem zmarłych, a jego syn -> Horus, pokonał Seta.

3. Egipcjanie uważali, że œmierć to oddzielenie od ciała elt duchowego (ducha(ka), duszy(ba) i osobowoœci("œwiatłoœci") -> elt boski w każdym człowieku) i pójœcie do œwiata zmarłych. Bytujšcy tam elt duhowy odnajdywał niezbędnš siedzibę w swoim zmumifikowanym ciele. Wtedy mógł (gdy był mumiš) udać się na sšd ostateczny przed 40 Bogów z Ozyrysem na czele. Po spowiedzi Amubis ważył serce sšdzonego, kładšc pióro na drugiej szali (symbol bogini wiecznej prawdy - Maat). Równowaga była pomyœlna, co ogłaszał Tot i zmarły szedł na pola Jaru, gdzie robił co chciał. Gdy nmie było równowagi szedł na wiecznbe cierpienie lub rozszarpywał go odrazu potwór Arumita. Aby była równowaga -> uczciwe, bogobojne życie. Znać trzeba formuły magiczne i modlitwy, mieć amulety i modlitewne wsparcie kapłanów z ziemi.

4. Mumifikacja - balsamowano i owijano ciało bandażami i tkaninami. Obok w naczyniach (urnach kanopskich) trzymano organy wewnętrzne. To wkładano do Sarkofagu. W grobowcu były wszystkie przedmioty potrzebne zmarłemu w przyszłym życiu.

---