Dyscyplinowa tożsamość T. W.

Nauki biomedyczne

Teleologia wychowania (stanowienie celów wych.)

Socjologia wychowania (bada naturę człowieka)

TEORIA WYCHOWANIA

Antropologia wychowania (związana z człowiekiem)

Antropologia filozoficzna

Futurologia (wizja przyszłości)

Prakseologia

1. Wychowanie jako fakt życia społecznego (mamy bezpośrednie dowody)

2. Wychowanie jako zadanie (coś, co powinno być)

3. Tożsamość pedagogiki dotyczy wychowania

4. Bezpośredni i pośredni wpływ wychowania

5. Wychowanie a socjalizacja

6. Wychowanie jest rodzajem działalności społecznej, funkcją życia społecznego, zjawiskiem

7. Wychowanie jest procesem celowym, intencjonalnym, ukierunkowanym na wszechstronny rozwój osobowości człowieka

E. Dürkheim pojmuje wychowanie jako działalność pokoleń dorosłych na te, które jeszcze nie dojrzały do życia społecznego. Reprezentuje on tak zwany socjologizm pedagogiczny, co oznacza, że wychowanie należy rozumieć, jako bezpośrednią ingerencję w rozwój wychowanka.

R. Müllerwychowanie to interwencja w dialektyczny stosunek człowieka i świata, regulująca ich wzajemne relacje za pomocą twórczego współdziałania dotyczącego rozwoju społeczeństwa i jednostki.

R. Schulzwychowanie to planowa aktywność człowieka, zorientowana na osiągnięcie pewnych celów.

H. Muszyńskisterowanie procesami socjalizacyjno-enkulturacyjnymi oraz uczenie się jednostek, podporządkowanie celom, kształtowanie określonych dyspozycji osobowościowych.

Socjalizacja twórca Dürkheim [1910] uspołecznienie

Wg J. Szczepańskiego socjalizacja to część całkowitego wpływy środowiska, która wprowadza jednostkę do udziału w życiu społecznym, uczy ją zachowania się wg przyjętych wzorów, uczy rozumienia kultury, czyni ją zdolną do utrzymywania się i wykonywania określonych ról społecznych.

Stanisław Kowalskiwchodzenie w kulturę nazywa akulturacją lub inkulturacja.

Socjalizacjawpływ czynników zewnętrznych (bez warunków klimatycznych) nie jest to proces intencjonalny.

Wychowanieproces zależny od drugiego człowieka-intencjonalny