BEZPIECZEŃSTWO

Dobry pogląd wyraża Zbigniew T. Nowicki1, charakteryzując bezpieczeństwo

osób i mienia jako stan niezagrożenia, spokoju, pewności, które jest uzależnione od siły oddziaływania dwóch zasadniczych czynników. W budynkach szczególnie narażonych na zagrożenia system bezpieczeństwa

powinien obejmować trzy strefy: peryferyjną - szeroko rozumiane otoczenie obiektu; zewnętrzną - obiekt w powiązaniu z bezpośrednim sąsiedztwem; wewnętrzną - struktura obiektu.

Etapy „polityki bezpieczeństwa”2: Analiza metod ochrony - etap ten powinien szczegółowo określić metody ataku, metody ochrony, skuteczność.

Analizę kosztów powinno się przeprowadzić pod względem: Skuteczności zabezpieczenia, progu opłacalności ochrony, alternatywnych metod ochrony, opracowanie zasad postępowania na wypadek katastrofy, opracowanie dokumentu „Polityka bezpieczeństwa”, Wprowadzenie w życie - o powodzeniu decyduje tak zwany czynnik ludzki.

Z. T. Nowicki „Alarm o przestępstwie”. Wyd. „Dom Organizatora” TNOiK, Toruń, 1997.

J. Bohdanowicz „Polityka czy polisa”, Systemy alarmowe, 1/1999.

---