że reakcja między roztworem ciekłym i wydzielonymi kryształami zachodzi na ich powierzchni i sięga w głąb dzięki dyfuzji składników. Jeśli chłodzenie jest zbyt szybkie (np. przy odlewaniu do form kok iłowych), dyfuzja nie nadąża zachodzić i punkt p przesuwa się w lewo. Nawet przy powolnym chłodzeniu stopów o składach między p i d twoi 7. y się charakterystyczna warstwowa struktura: faza powstająca w wyniku reakcji pery-tektycznej a. otacza pierwotnie wydzielone z roztworu kryształy ft. Stopy o składach na lewo od p i na prawo od d możina zupełnie ujednorodnić przez wyżarzanie ujednorodniające poniżej linii solidus, (natomiast w stopach o składach leżących między p i d struktury dwufazowej nie można usunąć. Można jedynie zlikwidować niejednorodność składu wewnątrz poszczególnych faz i doprowadzić układ do stanu równowagi termodynamicznej, co oznacza, ze stosunki między fazami mogą być określone za pomocą reguły odcinkó\V.
Odmianą układów perytektycznych są układy, w który cli istnieje tylko jednostronna rozpuszczalność w stanie stałym (rys. 9.15), l/u. H ro/Jpuszcza się w A, a A nie rozpuszcza się w B. Rozpuszczalność H w A może być stała (zgodnie z linią ciągłą) lub zmienna (linia przemywana). W tym przy-
chlodz.
padku reakcja perytektyczna przebiega według wzoru J.o < 1^ ^ T^. ftp co
n a|rz.
oznacza, że pierwotne kryształy B wydzielane w zakresie temperatur Jnię-dzy likwiduse-m b—c oraz linią przemiany pery tektycznej b d reagują z cieczą o składzie b, dając roztwór stały a o składzie punktu p.
Kys. 9.15
Wykres równowagi układu z przemianą perytektyczna ł jednostronna rozpuszczalnością składnika n w A
W układach złożonych mogą powstawać w wyniku reakcji perytek-tycznej związki międzymetaliczne lub wtórne roztwory stałe.
Przemiailia perytektyczna występuje w wielu układach, np. aluminium z Mn, Nii, Ti. miedź z Sn, Zn, Ti, żelazo z C, Co. M n, Ni.
9.5.4. Układy z fazami międzymetalicznymi
Układy z fazami ^międzymetalicznymi spotykamy bardzo często. Cechuje je istnienie co najinntej dwóch przemian izotermic-zmych, przy czym wzrostowi liczby przemian towarzyszy wzrost liczby faz międzymetalicznych.