Jan Turowski - Wielkie struktury społeczne - rozdział 11.
Robert E. Park określił społeczności lokalne jako „biotyczne” i „subbiotyczne” podstawy społeczeństwa, na których dopiero oparte są sfery moralna i kulturalna jego życia.
Park i Burgess definiowali lokalną społeczność miejską jako mozaikę mniejszych społeczności (subcommunities) tworzących się w poszczególnych strefach przestrzeni miasta.
Park i Halley-społeczność lokalna jest jak organizm ludzki całością warunkujących ją części. Jest tu podkreślony naturalny charakter społ. Lokalnej jako tworu odrębnego oddzielonego od innych, samowystarczalnego, o całościowym i totalnym charakterze.
Jesse Bernard stwierdza, że w powszechnym użyciu i rozumieniu community oznacza lokalność, terytorialność i odnosi się do ludzi, którzy mieszkają na wspólnym terytorium i mają wspólne interesy.
L.F. Schnore- społeczność lokalna odnosi się zawsze do zidentyfikowanego obszaru, a nie może być odnoszony do grup zawodowych, czy instytucji, zakłady i jest nierozerwalnie związany z takimi desygnatami, jakimi są wyodrębnione obszary, na których zachodzą codziennie interakcje wśród mieszkającej tam ludności.
T. Parsons wyjaśnia, że społeczność lokalna jest tym aspektem struktury systemu społecznego, który odnosi się do terytorialnej lokalizacji osób.
M. Stacey społeczność lokalną nazywa lokalnym systemem społecznym.
R. L. Warren -społeczności lokalne to skupienia ludności zamieszukującej ścisłej bliskości na obszarze, który posiada lokalne zakłady usługowe, handlowe niezbędne dla miejscowej ludności i zakłady wytwórcze produkujące towary na szerszy rynek. Elementy składowe: ludność mieszkająca na pewnym obszarze geograficznym, instytucje, system wartości i interakcje między ludźmi.
Don Martindale- społeczności lokalne są formami obejmującymi całość życia mieszkańców, kształtujących systemy odpowiednich grup i instytucji, umożliwiających jej członkom zaspokojenie ich potrzeb.
G.Sjoberg określa community jako bazie wykonywanych przez nich w większości wszystkich ich codziennych czynności.
Melvin M. Webber- społeczność lokalna jest zwykle ujmowana jako grupa o wielu interesach w pewnym stopniu heterogeniczna, której jedność pochodzi z wzajemnych zależności, jakie zachodzą między grupami dążącymi do realizacji różnych specjalnych interesów, ale działającymi na pewnym wspólnym obszarze.
Iverson i MacIver przyjmuje za istotny element społeczności lokalnej emocjonalne przywiązanie (community sentyment) lub o poczuciu przynależności, spójni (social coherence), podkreśla występowanie poczucia solidarności i wspólnego celowego działania w każdej społeczności lokalnej. Cechą społeczności lokalnej jest to, iż obejmuje ona całe życie jednostki i wszystkie rodzaje stosunków międzyludzkich mogą w niej występować.
MacIver i C. H. Page społeczność lokalna to poczucie przywiązania, poczucie przynależenia i określanie się pewnego zbioru ludzi jako „my”. To poczucie przynależności, przywiązania emocjonalnego jest bardzo istotne dla istnienia każdej grupy społeczności lokalnej.
M. Frencz uwzględnia za Sandersem cztery sposoby rozpatrywania społeczności lokalnej, zarazem jej elementy składowe, stanowiące podstawę traktowania społeczności lokalnej jako: 1. Miejsca zamieszkania i życia pewnego zbioru ludzi; 2. Wyodrębnionej naturalnej jednostki przestrzennej; 3.Sposobu życia (właściwego podejściu etnograficznemu); 4. Systemu społecznego.
Bell i Newy wyodrębniają i badają następujące elementy społeczności: 1. Pewne wydzielone terytorium zamieszkane przez ludność i traktowane jako jej obszar, ziemia ojczysta, jej granice; 2. Kompleks instytucji działających na danym obszarze; 3. poczucia przynależności (sens of belonging).
Clark wyróżnia cztery sposoby definiowania społeczności lokalnych oraz cztery elementy konstruujące te grupy i jednocześnie cztery koncepcje ich pojmowania: Społeczność lokalna może być pojmowana jako: 1. Miejscowość, 2. Zbiorowa działalność-aktywność, 3. Określona struktura społeczna, 4. Poczucie solidarności i znaczenia -społeczność lokalna jako sentyment.
M. Stacey- koncepcje społeczności obarczone są myśleniem ideologicznym, społeczności lokalne oskarża się o przymus, swoistą tyranię wobec mieszkańców.