Cw 03, Ochrona środowiska


Cw 03/08.11.09

Ochrona środowiska

Bioindykacja - przez bioindykację rozumiemy określenie stanu środowiska lub natężeń czynników środowiska przyrodniczego przy pomocy odpowiednio wyskalowanych bioindykatorów (Smajda 1994).

Bioindykator - jest to organizm o specyficznych właściwościach informacyjnych, które uzewnętrzniają się przy pomocy charakterystycznych symptomów określając stan czynnika środowiska przyrodniczego.

Cechy bioindykatorów:

  1. Wąska skala tolerancji ekologicznej,

  2. Reagowanie specyficzne na określony czynnik środowiska,

  3. Organizm pospolity w terenie,

  4. Jednolity pod względem genetycznym,

  5. łatwy do masowej uprawy, czy hodowli w warunkach laboratoryjnych.

Grupy bioindykatorów:

  1. bioindykatory właściwe sensitive indicator

Organizmy z tej grupy reagują na zmiany w środowisku w sposób wizualny, np. zmianami morfologicznymi, zmianami składu gatunkowego ( tytoń - dobry bioindykator , łatwy w uprawie).

  1. akumulatory accumulative indicator

Bioindykatory o niewidocznej reakcji organizmu gromadzą różne związki toksyczne, których stężenie może być analitycznie określone. Grupa ta jest wykorzystywana do monitorowania stanu środowiska (topole są dobrymi akumulatorami).

Indykatorami środowiska przyrodniczego mogą być:

  1. osobniki

  2. populacje

  3. fitocenozy

  4. zoocenozy

  5. biocenozy

  6. ekosystemy i struktury krajobrazowe.

Do oceny skażenia powietrza atmosferycznego znacznie większą przydatność wykazują rośliny niż zwierzęta gdyż:

  1. rośliny są w znacznie większym stopniu wystawione na zanieczyszczenia powietrza i są bardziej czułe na emisję,

  2. mają większą rozpiętość czułości, która wynika z genetycznych zmienności,

  3. ich pełna odsłona i ekspozycja liści narażonych, nie tylko na zewnętrzne działanie zanieczyszczeń, ale również wewnętrzne promuje ich rolę jako bioindykatorów,

  4. nie posiadają one organów ruchu, są na stałe przytwierdzone do podłoża,

  5. są łatwe do uprawy,

  6. są łatwe do utrzymania w standardowych kulturach, gdzie możemy określać ich wzrost i kondycję.

Liczby: ekologiczne, Ellenberga (Pol. Zarzycki)

wskaźnikowe

Typy bioindykatorów

Bioindykatory

Organizmy testowe

Zastosowanie

Testowe

Test na zwierzętach (szczury) w celu ustalenia minimalnej dawki toksycznej, test na roślinach, test na enzymach, na komórkach drożdży

Ustalenie ekologicznej wartości granicznej (poziom oddziaływania na komórkę lub pojedyncze organizmy żywe), stosowany zazwyczaj w warunkach laboratoryjnych

Monitorujące

Uprawy lub kultury wazonowe traw, eksponowane porosty

Ustalenie lokalnych lub regionalnych obciążeń pierwiastkami śladowymi, na poziomie jednorodnych grup organizmów. Zazwyczaj są to badania powtarzające się w czasie.

W analityce oceny zmian w środowisku przyrodniczym uwzględnia się parametry:

  1. liczba gatunków (spektrum gatunków) na badanym obszarze,

  2. ubóstwo gatunków autochtonicznych - rodzimych,

  3. identyfikacja gatunków,

  4. różnorodność gatunków,

  5. grupy troficzne,

  6. diagnostyczne grupy i diagnostyczne gatunki.

Bez względu jednak na przynależność systematyczną można stosować klasyfikację bioindykatorów wykorzystując inne kryteria. (Rychling, Solon 1994)

Tolerancja - zdolność organizmu do przystosowania się do zmiany danego czynnika ekologicznego (np. temperatury, światła, wilgotności, zasolenia itp.).

Zakres tolerancji organizmu nazywamy przedział wartości czynnika, w którym organizm jest zdolny utrzymać procesy życiowe.

0x01 graphic

Możliwości bytowania organizmów określają dwie skrajne wartości (tzw. Ekstrema) działającego czynnika: minimum i maksimum

Prawo tolerancji Schelforda - obecność i pomyślny rozwój organizmu w środowisku zależą od całego kompleksu czynników. Fakt, że dany organizm nie występuje lub, że jego bytowanie jest utrudnione, może być powodowany zarówno przez niedobór jak i nadmiar (w znaczeniu ilościowym i jakościowym) któregokolwiek z czynników, bliski granic tolerancji, jaką wykazuje dany organizm.

Stenobionty - organizmy o wąskim zakresie tolerancji.

Eurybionty - organizmy o szerokim zakresie tolerancji.

Gatunki o wąskim zakresie tolerancji na określone warunki środowiska to gatunki wskaźnikowe. (Biowskaźniki lub bioindykatory)

Porosty - grzyby lichenizowane.

Biota grzybów (fungi) - ogół grzybów zasiedlających określone środowisko (flora)

Wzorzec geograficzny - najmniej wrażliwe na zanieczyszczenia grupy porostów tworzących na górskich bezwapiennych kamieniach specyficzne podobne do map, duże zielono-żółte płaty.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
pwsz ioś kalisz Tabela Ćw.4, inżynieria ochrony środowiska kalisz, a pwsz kalisz ioś, analiza chemic
CW 6 hydrobiol, Ochrona Środowiska, Hydrobiologia, Moje
spr 03, Ochrona środowiska, Technologie wody i ścieków
Gospodarka odpadami - pytania + opracowanie (03), Ochrona Środowiska studia, 4 rok (2009-2010), Seme
pwsz ioś kalisz zadania cw, inżynieria ochrony środowiska kalisz, a pwsz kalisz ioś, IV ochrona pow
ochrona powietrza ćw zal, Ochrona środowiska, Ochrona powietrza
ĆW 4 eko, Ochrona Środowiska, Ekologia z OŚ
CW 7 hydrobiol, Ochrona Środowiska, Hydrobiologia, Moje
pwsz ioś kalisz Ćw. 6 POLARYMETRIA, inżynieria ochrony środowiska kalisz, a pwsz kalisz ioś, analiza
pwsz ioś kalisz Ćw 4 Spektrofotometria, inżynieria ochrony środowiska kalisz, a pwsz kalisz ioś, ana
Ćw mineralizacja, Studia, UTP Ochrona środowiska, IV rok, Semestr VII, Skażenia surowców pochodzenia
cw 3, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, Fizyka
03 Ustawa o Inspekcji Ochrony Środowiska Dz U 1991 nr77poz335tj
03 Zalacznik 1, Ochrona Środowiska pliki uczelniane, informatyka
Kontrola chemikaliów - ważne pojęcia Word '03, MOJE STUDIA Toksykologia i Mikrobiologia środowiska (
ekonomika o.s.21.03, administracja, II ROK, III Semestr, rok II, sem IV, Ekonomika ochrony srodowisk
Ekonomika srodowiska wyklad 07.03.05, administracja, II ROK, III Semestr, rok II, sem IV, Ekonomika

więcej podobnych podstron