WARUNKOWANIE INSTRUMENTALNE
Wrodzony odruch orientacyjno - badawczy, na podstawie ,którego tworzą się związki czasowe, co umożliwia warunkowanie klasyczne ( bodziec obojętny staje się sygnałem do…) daje nam ludziom począwszy od noworodka do osoby dorosłej możliwość zachowań przystosowawczych umożliwiających przeżycie, a nawet tworzenie wynalazków.
Teraz chciałabym zapoznać Państwa z innego rodzaju warunkowaniem istotnym w każdym wieku od urodzenia począwszy nazywane jest ono warunkowaniem instrumentalnym.
Teoria warunkowania opiera się na tzw. prawie efektu Thordike'a (1913) głoszącym, że zachowanie, które prowadzi do przyjemnych konsekwencji, wykazuje tendencje do ponownego pojawienia się w tych samych warunkach, podczas gdy zachowanie pozbawione pozytywnych skutków zanika.
Thorndike badał ten rodzaj zachowania w następujący sposób za pomocą „skrzynki zadaniowej”, była to klatka , która można było otworzyć tylko od wewnątrz przez pociągniecie pętli.
Do klatki tej wkładano kota, a on usiłował się uwolnić. Kot wykonując szereg prób usiłując się uwolnić, przypadkowo pociągał za pętlę i wydostawał się przez otwarte drzwi na zewnątrz klatki.
Cała sytuację powtarzano wiele razy, aż do momentu, kiedy kot będąc w skrzynce od razu pociągał za sznurek. Mierzono czas, i okres czasu jaki potrzebował kot na znalezienie rozwiązania nazwano wskaźnikiem uczenia się.
Thordike uważał, że warunkowanie instrumentalne jest w zasadzie metodą uczenia się metodą prób i błędów.
Istotnym elementem jaki jest potrzebny do warunkowania i uczenia się jest nagroda.
W przypadku kota była to wolność.
Przykład( sala, studenci, egzamin)
Nagroda następująca zawsze po znalezieniu rozwiązania nazywa się wzmocnieniem pozytywnym, stan ten powoduje zapamiętanie rozwiązania problemu w najkrótszym czasie, w przypadku kota było to pociągnięcie za pętlę od razu po włożeniu do klatki.
Oczywiście warunkowanie instrumentalne dotyczy jak już powiedzieliśmy całego życia człowieka , jak to wygląda u niemowląt , otóż badania Reinholda ( 1959) i Blooma ( 1979) wykazały, że zachowanie niemowlęcia może być kształtowane za pomocą warunkowania instrumentalnego i tak wykazano, że liczba dźwięków wydawanych przez 3- miesięczne niemowlęta może się zwiększyć jeśli dorosły reagując werbalnie wzmacnia wypowiedzi niemowlęcia.
Warunkowania instrumentalnego używa się również do modyfikowania zachowań niepożądanych u ludzi, czyli ignorowało się zachowania niepożądane np. u dzieci a wzmacniało poprzez nagrodę zachowania pożądane ( trening czystości u dziecka).
W jaki sposób możemy ocenić prawidłowość
rozwoju noworodka.
Oprócz metody badania fizykalnego ( waga wzrost, ilość przyjętego pokarmu, długość snu i stanu czuwania) istnieją tzw. karty psychomotorycznego rozwoju.
Karty te określają w jakich kolejnych miesiącach życia noworodka powinny pojawiać się określone funkcje i umiejętności.
Karty rozwoju psychomotorycznego można uzyskać z podręczników np. Żebrowska, Psychologia rozwojowa, placówek zajmujące się dziećmi w tym wieku np. domy małego dziecka , internet).
Karty rozwoju psychomotorycznego są tabelami, w których są opisane niektóre czynności, charakterystyczne dla odpowiedniego wieku.
Przykład ( karta pobrana z internetu)
Wiek
Pierwszy miesiąc życia
Czynność
∙unosi główkę w pozycji na brzuchu (diagnostyczne)
∙zaciska rękę na przedmiocie np. na podanym palcu ( odruch chwytny występujący tylko u niemowląt).
∙reaguje na dźwięk
∙wykonuje ruchy ssania
∙przestaje płakać na widok matki lub wtedy gdy słyszy jej głos
Trzeci miesiąc życia
Czynność
∙w pozycji na brzuchu opiera się na przedramionach unosząc głowę
∙utrzymuje grzechotkę w ręku, potrząsa nią
∙śledzi przedmiot
∙wydaje artykułowane dźwięki tzw. gruchanie
∙ożywia się na widok ludzi, reaguje mimiką odpowiada uśmiechem na uśmiech
Szósty miesiąc życia
Czynności
∙siedzi trzymając się
∙sięga po przedmioty jedna ręka
∙gaworzy ( wydaje pierwsze sylaby)
∙otwiera usta na widok jedzenia
∙bawi się nogami ( przyciąga stopy do ust
Dziewiąty miesiąc życia
Czynności
∙pewnie siedzi i stoi trzymając się
∙raczkuje
∙stawia pierwsze kroki trzymając się
∙naśladuje ruchy ( pa-pa, kosi-kosi)
∙siada na nocniku
∙reaguje na swoje imię
12 miesiąc życia
Czynności
∙staje bez podparcia
∙podnosi zabawki kucając
∙chodzi trzymane za rękę lub robi kilka kroków samo
∙wkłada mniejsze przedmioty do większych, otwiera pudełka ( pojawia się pojęcie wielkości)
∙pokazuje nazywany przedmiot (warunkowanie)
∙mówi mama, tata
∙okazuje serdeczność wobec innych
∙wysadzone w porę korzysta z nocnika (przesuniecie wieku, pampersy, brak odczuwania skutków własnego zachowania)
Bardzo istotnym zjawiskiem pojawiającym się w pierwszym kwartale życia jest tzw. stan radosnego ożywienia. Jest on niezwykle istotny dla całokształtu rozwoju psychicznego dziecka, a przede wszystkim dla rozwoju emocjonalnego, i rozwoju uczuć o charakterze społecznym.
Stan radosnego ożywienia- niemowlę żywo reaguje ( reakcje całym ciałem) na twarz ludzką ,życzliwy ton głosu, pieszczotliwy ton, staje się wtedy wesołe i ożywione.
Dziecko 2- miesięczne uspokaja się pod wpływem pieszczotliwego tonu głosu,
3- miesięczne odpowiada uśmiechem na uśmiech, pojawia się w odpowiedzi gruchanie i zwiększenie aktywności ruchowej.
Niezwykle ważną rzeczą dla rozwoju dziecka jest prawidłowa kolejność czuwania, snu, karmienia.
Prawidłowa kolejność jest następująca: sen po obudzeniu się karmienie, po karmieniu czuwanie. Dziecka wyspane dobrze je, a syte bawi się spokojnie. ( za Psychologią rozwojową , Żebrowska).
W okresie czuwania należy zapewnić dziecku wzbogacanie środowisk ( koncepcja rozwojowa) nie należy go jednak przeciążać. Zbyt mała liczba bodźców prowadzi jednak do zahamowania rozwoju.
W I kwartale życia należy dostarczać dziecku bodźców wzrokowych i słuchowych
W II dziecko powinno móc zmieniać pozycję ciała (kojec), a przedmioty powinny być w zasięgu jego ręki.
W III kwartale życia dziecko musi mieć częsty, bezpośredni kontakt z przedmiotami, aby mogło nimi manipulować.
W IV kwartale życia powinno mieć możliwość poruszania się po całym pokoju, oraz powinno wykonywać najprostsze czynności na polecenia słowne.
Reasumując prawidłowo rozwinięte i wychowane roczne dziecko jest ruchliwe, szybko raczkuje, staje samodzielnie, zaczyna chodzić z podparciem, potrafi pić z filiżanki, otwierać pudełeczka, rozumie szereg słów, reaguje na proste polecenia słowne, jest radosne i uśmiechnięte, chętnie nawiązuje kontakt ze światem.( za Psychologią rozwojową, Żebrowska).