Biomechanika bieguZdefiniuj pojęcie biegu i scharakteryzuj strukturę biokinematyczna biegu.
Bieg- forma lokomocji człowieka obserwowana w zakresie średnich prędkości. Bieg charakteryzuje naprzemienne stawianie nóg rozpoczynające się uderzeniem pięty. Faza podparcia kończyny jest krótsza o 50% cyklu kroku, co oznacza, że w czasie biegu nie występują (charakterystyczne dla chodu) fazy podwójnego podparcia, a pojawiają się natomiast krótkie fazy lotu.
Struktura biokinematyczna:
Jeden krok biegowy
Faza podporu
-okres amortyzacji
-okres odbicia
Faza lotu
-okres wznoszenia OSM
-okres opadania OSM
fazy kończyny wymachowej (1,2,3)
1.tylne wahadło
2.moment pionu
3.przednie wahadło
Faza konczyny podporowej (4,5,6)
4.faza amortyzacji
5.moment pionu
6.przednie wahadło
Fi- sila bezwładności
Fo- siła odśrodkowaa-przyśpieszenie
V- prędkość
L- siła reakcji
N- siła, składowa prostopadła
T- siła tarcia
2. Scharakteryzuj strukturę biodynamiczną biegu (przebiegi czasowe sił reakcji podłoża w zależności od techniki stawiania stopy)
Wyróżniamy 2 techniki odbicia w biegu :
1.piętową
2.śródstopno-palcową(sprinterską).
W każdej z nich struktura dynamiczna jest inna.
W 1. składowa pionowa sił w momencie lądowania gwałtownie rośnie tworząc na wykresie charakterystyczny impuls związany z amortyzacją, następnie siła ta maleje w fazie momentu pionu osiągając połowę wartości i łagodnie maleje do momentu odbicia właściwego.
W 2. brak jest impulsu związanego z amortyzacją, siła pionowa od lądowania rośnie osiągając max. w momencie pionu i opada do fazy odbicia. Siła pozioma (przednio-tylna) w fazie amortyzacji ma wartość ujemną (działa hamująco), w 2. impuls siły hamującej jest większy w momencie lądowania niż w 1., zmiana zwrotu siły ( na przyspieszającą) następuje w 1. w fazie momentu pionu, w 2. jest wcześniejsza niż w 1., również wartość siły przyspieszającej jest większy w 2. Prawidłowo obciążone kolano ma równomierny rozkład sił na kłykciach kości piszczelowej. Podczas chodu na skutek reakcji podłoża, przeciążenie przedziału przyśrodkowego- predyspozycja do ustawienia szpotawego
Biomechaniczna interpretacja techniki ruchu:Zdefiniuj pojęcie techniki ruchu i skutecznej techniki ruchu. Podaj czynniki od których zalezy technika ruchu.
Technika ruchu- nazywamy ogólny sposób rozwiązywania zadania ruchowego, określonego przez taktykę działania, przy uwzględnieniu cech psychicznych i fizycznych człowieka.
Technika (ruchu) skuteczna- to taka, która pozwala na osiągnięcie max rezultatu sportowego jeżeli parametry wykonywanego ruchu mają wartości ekstremalne (rzadziej optymalne).
Czynniki
Dwie grupy czynników wpływające na rezultat ruchowy:
Pierwsza grupa czynników, to te, które podlegają wytrenowaniu:
-cechy fizyczne
-trening
-taktyka
-cechy psychiczne.
Druga grupa czynników to:
-baza i sprzęt
-warunki socjalno- bytowe.
Cechy wrodzone i talent podlegają wytrenowaniu, wpływają na wszystkie inne czynniki, ale wiążą się zwykle z predyspozycjami genetycznymi.
Cechy fizyczne, technika i taktyka są regulowane przez cechy psychiczne.
Technika ruchu zalezy od liczby i rodzaju wykonywanych ćwiczeń oraz podawanych informacji w procesie szkolenia ruchowego.
Te = f (nć, ninf)
Technika ruchu zależy od liczby i rodzaju wykonywanych ćwiczeń oraz podawanych informacji w procesie szkolenia sportowego.
Te=f (nć, ninf)
nć- liczba ćwiczeń
ninf- liczba informacji
Te- technika ruchu
28 . kryteria oceny skutecznej techn. ruchu w min 2 zd. ruchowych (dyscyplinach sportu)
Warunki statyki
1 kryterium stabilności postawy - miarą stabilności postawy jest wielkość powierzchni podst. (konturu podparcia) p i wysokością uniesienia ogólnego śr. masy h. p=max, h=min.
2 kryt. dogodności do startu w dowolnym kierunku
Start będzie tym szybszy, im większy impuls siły rozwinie zawodnik
mv = T(t)dt = max
gdzie:
m-masa
v-predkość na starcie
T-siła tarcia
t-czas
3.kryt. ekonomii wysiłku
Ekonomiczna (będzie) postawa, przy której mm będą najmniej napięte
Mm = Qr = min
Gdzie:
Mm-moment siły mm
Q-siła ciężkości
r-ramię siły
Kryteria oceny skutecznej techn. uderzeń:
1. kryterium celności ruchu (uderzenia)
Celność ruchu charakteryzuje skierowanie uderzenia (lub piłki) w to m-ce, które jest zaliczane przez przepisy i aktualne najtrudniejsze do obrony. Kryterium oceniane jest wg min odchyleń od śr. trafienia
Sx,y,z=min
Gdzie: S-przestrzenne odchylenie od śr. trafienia
2. kryterium zaskoczenia przeciwnika - zależy od skierowania uderzenia (lub piłki) w czasie najmniej spodziewanym przez przeciwnika powodując jego wydłużony czas obrony
Tobrony=max
Kiedy najłatwiej zaskoczyć przeciwnika? Gdy:
-ma w danym momencie zachwianą równowagę.
-ma duży pęd w określonym kierunku
-jest chwilowo pozbawiony możliwości rozwijania sił zewn. (w fazie lotu)
3. kryterium dużego pędu części uderzającej
Powoduje nadanie dużego pędu obiektowi (piłce) lub wywołanie dużego impulsu siły uderzającej
Mu(Vu1 - Vu2)= Mp(Vp1 - Vp2)=max
Gdzie:
Mu-masa uderzenia
Vu1-predkość Mu przed uderzeniem
Vu2-po uderzeniu
Mp-masa piłki lub przeciwnika
Vp1-predkość Mp przed uderzeniem i po- Vp2