Struktura - budowa, konstrukcja, ustrój, organizacja wewnętrzna; układ; współzależność składników albo części jakiegoś przedmiotu albo zbioru; układ kryształów.
Strukturalizm - teoria podkreślająca znaczenie struktury w przeciwieństwie do funkcji
GOSPODARKA NARODOWA jest:
pewnym, względnie odosobnionym makrosystemem
(podsystemem) społecznym, składającym się
z określonych elementów wzajemnie ze sobą powiązanych (uzależnionych od siebie).
Powiązanie to występuje zarówno między poszczególnymi elementami jak i między całością, a elementami i mają charakter dwukierunkowy.
Najczęściej powiązania te mają charakter przyczynowo-skutkowy.
Jest to definicja podkreślająca STRUKTURALNY aspekt gospodarki.
Na strukturę gospodarki składają się:
relacje (czynnik jakościowy) między jej elementami oraz
pomiędzy elementami a całością,
proporcje (czynnik ilościowy) między jej elementami oraz
pomiędzy elementami a całością,
Gospodarkę narodową określa się też jako krajowy system gospodarczy, na który składają się:
- zasoby materialne,
- składniki niematerialne produkcji, podziału i konsumpcji,
- materialna i niematerialna działalność gospodarcza
Zasoby materialne - geograficzna przestrzeń gospodarki krajowej, rozpoznane zasoby naturalne, baza materialna produkcji, zapasy dóbr produkcyjnych i konsumpcyjnych
Składniki niematerialne - ogół instytucji tworzących i zabezpieczających porządek gospodarczy, czyli zasady tworzenia i działania podmiotów gospodarczych oraz normy prawne, zasady podatkowe, zasady obiegu pieniężnego, zasady kredytowania, przepisy celne, prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, nakazy i zakazy moralne ( normy wewnętrzne, którymi kierują się ludzie w swych decyzjach ekonomicznych)
Materialna i niematerialna działalność gospodarcza - wytwarzanie dóbr usług konsumpcyjnych i produkcyjnych, wielkość i struktura zatrudnienia, poziom i dynamika inwestycji, oszczędzania i konsumpcji, formy nierównowagi w gospodarce (inflacja, niedobory, bezrobocie, za niski popyt itp.)
Struktura gospodarki nie jest niezmienna. Zmienia się ona zarówno pod wpływem czynników rynkowych, ale także w wyniku oddziaływań regulacyjnych na szczeblu mikroekonomicznym i makroekonomicznym.
Podmiot gospodarczy - to określona forma organizacji, która podejmuje działalność gospodarczą w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych, działając samodzielnie i ponosząc związane z tym ryzyko.
do podmiotów gospodarczych zaliczamy:
gospodarstwa domowe,
przedsiębiorstwa,
państwo.
W ramach struktury podmiotowej możemy dokonywać kolejnych podziałów np. rozpatrując gospodarstwa domowe wg kryterium liczby członków albo wielkości dochodu, a przedsiębiorstwa według wielkości lub stosowanych technologii.
Gospodarstwo domowe - dobrowolny związek ludzi wspólnie zamieszkujących i podejmujących decyzje dotyczące sposobu zarobkowania i wydawania zarobionych pieniędzy.
Funkcje GD:
konsumpcyjna - działalność poszczególnych gospodarstw
domowych na rzecz zaspokojenia własnych potrzeb,
produkcyjna - pozyskiwanie środków potrzebnych do
realizowania konsumpcji (uzyskiwanie dochodów w zamian
za usługi czynników, którymi dysponują)
PRZEDSIĘBIORSTWO - organizacja pod jednym zarządem, wyodrębniona ekonomicznie i prawnie, której celem jest działalność gospodarcza przynosząca zyski ze sprzedaży swoich produktów - dóbr i usług.
Względnie autonomiczna organizacja dążąca do osiągania korzyści ekonomicznych, składająca się z co najmniej:
- jednej jednostki regulującej działalność gospodarczą (co
produkować, po ile sprzedawać, itp.);
- jednostki realizującej materialne procesy gospodarcze
(produkcję, sprzedaż, transport, itd.). (czasem łączy to jedna
osoba).
Podmiot gospodarczy prowadzący działalność produkcyjną, handlową lub usługową. Jest on jednostką wyodrębnioną pod względem ekonomicznym, techniczno-organizacyjnym i prawno-organizacyjnym. Zatrudnia różnorodne czynniki produkcji (pracę, kapitał, ziemię) w celu wykonania określonych dóbr lub świadczenia usług, które sprzedaje na rynku innym przedsiębiorstwom, gospodarstwom domowym bądź władzy centralnej lub lokalnej.