RODZAJE UMÓW O PRACĘ

Kodeks pracy w art. 25 wyszczególnia cztery rodzaje umów o pracę, które różnią się celem i czasem ich trwania, a mianowicie: ^;

a) umowę o pracę na okres próbny,

b) umowę o pracę na czas określony,

c) umowę o pracę na czas wykonywania określonej pracy,

d) umowę o pracę na czas nie określony.

Umowa o pracę na okres próbny może poprzedzać każdą z pozostałych umów o pracę i powodować nawiązanie stosunku pracy na okres do 3 mie­sięcy (art. 25 § 2 kp). Ma ona charakter fakultatywny - może ona być zawarta, ale nie musi.

Umowa o pracę na czas określony charakteryzuje się ścisłym określe­niem czasu trwania stosunku pracy. Kodeks pracy nie przewiduje wyraź­nych ograniczeń co do długości trwania umowy na czas określony.

Umowa o pracę na czas wykonywania określonej pracy jest odmianą umowy terminowej, zawieraną w celu świadczenia przez pracownika ściśle określonej pracy. W tym przypadku strony umowy stanowią, że zawierają umowę na czas wykonywania pracy danego rodzaju.

Regułą powinno być zawieranie umów na czas nieokreślony. Dlatego usta­wodawca w art. 25/1 kp wprowadził swoisty automatyzm równoznaczności pewnych umów o pracę na czas oznaczony z umową o pracę na czas nie określony. Tym samym, ustawodawca ograniczył swobodę zawierania ko­lejnych, następujących po sobie umów o pracę na czas określony i to nieza­leżnie od czasu, na jaki one zostały zawarte. Bowiem ustawodawca wpro­wadził regułę, w myśl której, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, a przerwa między rozwiązaniem poprzedniej i nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła jednego miesiąca, to wówczas zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z za­warciem umowy o pracę na czas nie określony.