MATLAKIEWICZ

IV ROZDZ.

1.WSKAŻ SZANSE I ZAGROŻENIA OPISANYCH MODELI PRACY EDUKACYJNEJ Z DOROSŁYMI

MODEL TECHNOLOGICZNY	MODEL HUMANISTYCZNY	MODEL KRYTYCZNY
Wady: -przekazywanie gotowej wiedzy, narzuconej nie biorąc pod uwagę doświadczeń i opinii jednostek, zamknięty styl nauczania, brak indywidualizacji w nauczaniu, zbytnia samodzielność postrzegana jako czynnik zakłócający proc. Kształc., odtwarzanie wiedzy podręcznikowej -relacje n-l -u są formalne, dystans -zakusy kierowania i organizowania a nawet zaprogramowania proc. Uczenia się -technologiczny przekaz wiedzy -podejście instrumentalne zalety: -model ten w pracy z dorosłymi w formach szkolnych spełnia f-cje kompensacyjną wobec niedostatków poprzedzającej edukacji oraz deficytów samych uczniów	Wady: -zbytnia wiara w potencjał edukacyjny jednostki, w jego możliwości realizacyjne, motywacje do ciągłego uczenia się zalety: -program tworzony wspólnie przez n-l i u, oparty na doświad. I potrzebach U, -n-l doradcą, konsultantem, wspiera w razie potrzeby u, wytwarza partnerska atmosferę	Wady: -grupy defaworyzowane nie widza potrzeby edukacji, zbyt rzadko nagłaśnia się pozytywne przykłady takiej zmiany niska samoświadomość tych osób i niechęć wobec edukacji -zbyt niska potrzeba celowej pracy nad swoja tożsamością w ramach zajęć edukacyjnych -brak wsparcia dla tych działań ze strony państwa Zalety: -edukacja zorientowana na podnoszenie jakości życia -tradycyjnie adresowany do jednostek, grup defaworyzowanych, które z uwagi na swoje niekorzystne położenie społ. I materialne, pozbawione są szansy korzystania z możliwości, jakie oferuje współczesny świat -n-l budzi świadomośc jednostki -nauczanie oparte na metodach dialogowych -b.ważne doświadczenie, które jest podstawą samowiedzy

2.SCHARAKTERYZUJ W OPARCIU O MODELE PRACY EDUKACYJNEJ STYL PRACY WYBRANEGO ANDRAGOGA-PRAKTYKA.

MODEL TECHNOLOGICZNY	MODEL HUMANISTYCZNY	MODEL KRYTYCZNY
-zadaniem tego andragoga jest: przekazanie gotowej wiedzy -odzwierciedlenie w świadomości uczniów obrazu świata, w którym przyszło(przyjdzie) im żyć i pracować, zwykle bez odwoływania się do ich opinii, sądów, doświadczeń -dominacja zamkniętego, formalnego i frontalnego stylu nauczania -przywiązywanie dużej wagi do treści kształcenia, unikanie wszelkich tematów”pobocznych” -formalna relacja u-n-l, dystans -nauczanie przebiega w atmosferze powagi, wysiłku, ciężkiej pracy -brak indywidualizacji, n-l nie różnicuje zadań, wymaga od wszystkich koncentrowania się na takich samych treściach, z zastosow. Z góry wyznaczonych procedur -andragog ponosi odpowiedzialność za wyniki kształcenia, które mierzy zdolnością do odtwarzania wiedzy przekazanej na zajęciach, zawartej w podręcznikach	-w centrum proc. Dydakt. Znajduje się dorosły uczący - on i jego potrzeby oświatowe wpływają na konstrukcję programu i dobór treści kształcenia -doświadzcenie wykorzysta. W edukacji jako potencjalne źródło uczenia się -wspólne realizowanie programu przez n-li i uczniów, oparte na partnerskich zasadach podejmowanie decyzji co do treściform i metod nauczania -n-l w roli konsultanta. Doradcy, świadczący pomoc na życzenie uczących się, skupia on się na organ. Środowiska dydakt. -indywidualizacja	-negocjacyjny styl pracy andrag., w którym nauczanie jest rozumiane jako „energetyzowanie”, zachęcanie do refleksji, dochodzenie do osobistego rozumienia, do podejmowania ryzyka -n-l ma kreować swobodna atmosferę, tworzyć sposobność do przejawiania oryginalności, do krytycznego myślenia, do współczucia, do uczciwości w kontaktach z ludźmi -n-l jest tłumaczem złożonej rzeczywistości, przewodnikiem promującym dialog, troszczącym się i przekazującym info. Zwrotne niż oceniającym produkty uczenia się

Od czego zależy wybór modelu pracy edukacyjnej?

Zapotrzebowanie na różne modele ponieważ są zróżnicowane potrzeby edukacyjne dorosłych

Wybór zależy od wielu Czynniki m.in.:

*celów i treści kształc.

*kultury nauczania- uczenia się instyt. Oświat.

*preferencji andrag.

*charakterystyki uczestników eduk. Doros.

*otoczenia edukac.

---