4(2) Podział oporów w metodzie Freuda, zasady przeliczania oporu wg tej metody

Freud zaproponował podział oporów na opór tarcia i resztowy.

Założył, że opór tarcia, który wywołany jest lepkością cieczy, można określić niezależnie od pozostałych składników oporu.

Współczynnik tego oporu jest funkcja liczby Reynoldsa.

Opór resztowy jest wynikiem oddziaływania na przepływ ziemskiego pola grawitacyjnego.

Współczynnik oporu resztowego zależy od liczy Freude'a.

= Fn = liczba Freude'a

Vl/V = Rn = liczba Reynoldsa

Przeliczenie wg tej metody

Obecnie stosuje się korektę, Kadłub jest bryłą trójwymiarową a lepkość wpływa również na opór będący wynikiem rozkładu ciśnień na pow. kadłuba.

Współczynnik oporu całkowitego modelu jest sumą współczynnika oporu resztowego i tarcia ekwiwalentnej płaskiej płyty z uwzględnieniem wpływu lepkości na opór ciśnienia.

CT = f (Fr, Re)

C_TM = C_R + ( 1 + ko ) C_FOM

C_{TM -} wsp. oporu całkowitego modelu

C_R - wsp. oporu resztowego f (Re)

ko - wsp. kształtu

C_FOM - wsp. oporu tarcia płaskiej płyty f(Re)

Z tej zależności wynika, ze poór całkowity to suma oporu falowego i lepkościowego.