Trzy teorie wg Schillera dotyczących przyczyn ubóstwa , które sa zapewne wynikiem reprezentowanych rozbieżności w podeściu doktrynalnym:
Teoria skażonych charakterów
To że jedni stają się biedni a inni bogaci jest kwestią skażonych charakterów. Z tego punktu widzenia ubóstwo uważane jest za naturalny rezultat indywidualnych defektów(brak aspiracji albo umiejętności, zdolności, możliwości). Każdy kto chce powiększyć swoje dochody może to zrobić. Przez implikacją- kto jest biedny- oznacza to że nie włożył odpowiedniego wysiłku. Według tej teorii, słabości biednych wynikają z braku motywacji do nauki w szkole. Kto nie pracował ciężko w szkole- przegrywał potem na rynku pracy
Teoria ograniczonych możliwości
Alternatywnie teoria ta opiera się na stwierdzeniu, że ubożenie społeczeństwa może być rezultatem sił pozostających poza kontrolą jednostki. Biedni są biednymi dlatego, że nie mają równego dostępu do szkół, miejsc pracy. Powoduje to również dyskryminacja w zarabianiu ze względu na płeć czy kolor skóry oraz dlatego że rząd nie obdarza ich sprawiedliwie przywilejami, subwencjami- nie stosuje polityki protekcjonizmu.
Teoria Wielkiego Brata
Ten punkt widzenia lokuje się między oboma ekstremalnymi wyżej wymienionymi. Generalnie winę składa się na rząd za zniszczenie bodźców do umocnienia niezależności ekonomicznej rodziny. Rząd przez wysokie podatki, liczne programy socjalne sprowadza je na manowce państwowej pomocy i powoduje rdzewienie w uzależnieniu. 1984 r. Instytut Gallupa obliczył że atrybutem ubóstwa jednego spośród trzech ubogich amerykanów jest ”brak wysiłku”