POLITECHNIKA KRAKOWSKA Imię i nazwisko Paweł Glądys

WYDZIAŁ MECHANICZNY Rok akad. 1999/00 Grupa 201

INSTYTUT MECHANIKI Data ćwicz.........Data zal..........

PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Ocena.................Podpis............

Laboratorium z Wytrzymałości materiałów

Ćwiczenie nr 2

Próba statyczna ściskania metali

Typ, wielkość, dokładność wskazań maszyny...........EU 40

Nastawienie siłomierza...............................................0 - 100 kN *0,5kN

Materiał i rodzaj próbki..............................................ZL; St - okrągłe 1,5 krotne

Lp.	Oznaczenia próbki	Wymiary próbki							Uwagi
				h
				mm	mm	mm	kN			MPa
1.	ŹL	15,0	10,0	78,5	31,5		401,20
2.	St	15,0	10,0	78,5	35,0		445,86

Opis przebiegu ćwiczenia

Próbę statyczną ściskania metali przeprowadza się na tych samych maszynach (zrywarkach uniwersalnych) co próbę rozciągania. W celu przeprowadzenia próby należy zastosować specjalne płyty naciskowe, które powinny charakteryzować się idealnie płaską, gładką powierzchnią (w tym celu są polerowane), oraz większą twardością od materiału badanego. Oprócz tego jedna z płyt powinna posiadać przegub kulisty, który zapewnia przyleganie próbki cała powierzchnią do płyty naciskowej. W czasie przeprowadzania próby należy zwrócić szczególną uwagę na równoległość płyt naciskowych, oraz osiowe ustawienie próbki.

W wyniku przeprowadzonej próby otrzymuje się wykres ściskania, po kształcie którego można wywnioskować kruchość materiału. Z tegoż wykresu odczytujemy:

a)w przypadku materiałów plastycznych:

• granicę plastyczności - R_plc

• wytrzymałość na ściskanie - R_c

b)w przypadku materiałów kruchych:

• umowną granicę sprężystości - (R_c0,05) odpowiadającą naprężeniu powodującym trwałe skrócenie próbki o 0,05 %.

• umowną granicę plastyczności - (R_c0,2) odpowiadającą naprężeniu powodującym trwałe skrócenie próbki o 0,2 %.

• wytrzymałość na ściskanie - R_c