1. Prawo Ohma dla części i całkowitego obwodu.
Prawo Ohma dla całkowitego obwodu
Natężenie prądu płynącego przez obwód rzeczywisty jest wprost proporcjonalne do całkowitej siły elektromotorycznej przyłożonej do obwodu a odwrotnie proporcjonalne do sumy całkowitego oporu zewnętrznego i całkowitego oporu źródła w tym obwodzie.
Prawo Ohma dla części obwodu
Natężenie prądu płynącego przez dany przewodnik jest wprost proporcjonalne do napięcia przyłożonego na jego końcach.
2. SEM i opów wenętrzny ogniwa
Siła elektromotoryczna (SEM) - czynnik powodujący przepływ prądu w obwodzie elektrycznym[1] równy energii elektrycznej uzyskanej przez jednostkowy ładunek przemieszczany w urządzeniu (źródle) prądu elektrycznego w przeciwnym kierunku do sił pola elektrycznego oddziałującego na ten ładunek.
Siła elektromotoryczna jest najważniejszym parametrem charakteryzującym źródła energii elektrycznej zwane też źródłami siły elektromotorycznej, są nimi prądnice (prądu stałego i przemiennego), baterie, termopary, fotoogniwa.
Opór wewnętrzny ogniwa - występujący wewnątrz ogniwa chemicznego opór elektryczny, którego przyczyną są:
* ograniczona szybkość procesów chemicznych zachodzących w ogniwie,
* reakcje uboczne (niekorzystne) zachodzące w ogniwie.
Opór wewnętrzny ma wpływ na napięcie na zaciskach ogniwa, gdy pobierany jest z niego prąd.
3. Prąd zwarcia- prąd elektryczny w miejscu zwarcia.
Zwarcie jest to połączenie między sobą punktów obwodu elektrycznego należących do różnych faz albo połączenie jednego lub większej liczby takich punktów z ziemią bezpośrednio, przez luk elektryczny lub przez przedmiot o bardzo malej impedancji. Rozróżnia się następujące rodzaje zwarć:
* zwarcia międzyprzewodowe trójfazowe i dwufazowe
* zwarcia doziemne, (czyli zwarcia między fazą lub fazami obwodu, a ziemią) trójfazowe, dwufazowe i jednofazowe.
4. Prawo Kircholfa
Pierwsze prawo Kirchhoffa - prawo dotyczące przepływu prądu w rozgałęzieniach obwodu elektrycznego, sformułowane w 1845 roku przez Gustawa Kirchhoffa. Prawo to wynika z zasady zachowania ładunku czyli równania ciągłości. Wraz z drugim prawem Kirchhoffa umożliwia określenie wartości i kierunków prądów w obwodach elektrycznych.
Drugie prawo Kirchhoffa - zwane również prawem napięciowym, dotyczy bilansu napięć w zamkniętym obwodzie elektrycznym prądu stałego. Zostało ono sformułowane przez niemieckiego fizyka Gustava Kirchhoffa. Prawo to jest oparte na założeniu, że opisywany nim obwód nie znajduje się w zmiennym polu magnetycznym (w przypadku obwodów znajdujących się w zmiennym polu magnetycznym zastosowanie ma prawo Faradaya).