Pitcairn [pytkeərn], wyspa wulk. na O. Spokojnym, w Polinezji; 45 km2, ok. 50 mieszk. (2004); gł. miejscowość Adamstown; z pobliskimi nie zamieszkanymi w. Henderson (30 km2), Ducie i Oeno terytorium zależne W. Brytanii (35,5 km2). Wyspa odkryta 1767 przez żeglarzy bryt.; pocz. bezludna; 1790 osiedlili się na niej zbuntowani marynarze z załogi bryt. statku Bounty; od 1898 w posiadaniu W. Brytanii.