10. Scharakteryzuj cztery podstawowe sposoby rozwiązywania konfliktów

1. Odstraszanie - jedna z najprymitywniejszych i najpowszechniej stosowanych metod radzenia sobie z konfliktem polega na odstraszaniu, które maa powstrzymać grupę obca przed działaniami przeciwko grupie własnej.

Grozby maja przekonc grupe obca, by nie podejmowala pewmych krokow, gdyz ich koszty przewyzszaja wszelkie możliwe zyski.

Odstraszanie w relacjach miedzynarodowych opiera się na 3 zalozeniach. Po pierwsze, strategia ta wymaga przyjecia, ze przeciwnik racjonalnie rozwaza koszty swoich dzialan i wynikajace z nich zyski. Po drugie, trzeba załozyc, ze grupa własna jest w stanie wpłynac na dokonywana przez grupe obca ocene wartości roznych czynnikow w bilansie zyskow i strat.

Trzecia przesłanka brzmie, ze najlepszym sposobem wpłyniecia na decyzje przeciwnika jest zwiekszenie postrzeganych kosztów okreslonych dzialan.

Aby grozba majaca zastraszyc przeciwnika była skuteczna, zapowiadane konsekwencje powinny być postrzegane jako nieunikniaone i wysoce prawdopodobne, a straszona grupa musi być zdolna do dokonania zadanej zmiany.

2. Negocjacje - polegają na dyskusji stron w celu rozwiązania konfliktu. Podczas takiego działania kazda ze stron dba o swoje interesy i/lub o interesy partnera

.

Model podwójnej

dbałości
Osoby wykazyjace duza dbałosc o cudze interesy, a mała o własne maja najwieksza motywacje do ustepstw. Ludzie, którzy malo troszcza się o innych, a bardzo dbaja o siebie, sa najbardziej skłonni do angazowania się w walke. Ci, którzy dbaja zarówno o innych, jak i o siebie, najcześciej próbuja rozwiazywania problemu, notomiast osoby przywiazujace mala wage do cudzych i wlasnych interesow skłonne sa do unikania negocjacji.

Czasami uwzglednia się tez piata strategie - ludzie, którzy wykazuja umiarkowana troske o innych, w połaczeniu z umiarkowana troska o siebie, maja motywacje do kompromisu.

Najskuteczniejsza forma dokonywania ustepstw jest strategia „cos za cos”. Taktyki walki często wywołuja agresywne reakcje i nie przynosza zamierzonego efektu. Po tym jak zawiedzie taktyka walki często dochodzi do próby rozwiazania problemu.

3. Mediacja - rozwiazywanie sporów z udziałem strony trzeciej, która opracowuje program rozmów, identyfikuje omawiane zagadnienia, rozpoznaje problemy, podsuwa rozwiazania i zacheca do ich zaakceptowania.

Mediator nie zawsze musi być bezstronny.

W przypadku ostrych zatargow skuteczny mediator powinien wykazywac aktywnosc i stanowczosc.

Mediacja przynosi lepsze rezultaty, jeśli stronom zalezy na rozwiazaniu konfliktu, spór nie dotyczy ogólnych zasad i miedzy uczestnikami istnieje równowaga sieł.

4.Warsztaty miedzygrupowe - sa specjalnym typem mediacji, z udzilem nielicznych przedstawiacieli spierajacych się stron. Maja na celu ułatwienie wzajemnego zrozumienia i znalezienie nowych rozwiazan. Sa często uzyteczne jako wstep do negocjacji na wieksza skale.

5..Jednostronna deeskalacja - strona stosujaca ta strategie deklaruje jednostronne ustepstwo i zaprasza do odwzajemnienia się. Jednoczesnie powinna jednak wykazac, za jest nadal zdolna do odwetu, jeśli przeciwnik niewłasciwie wykorzysta jej pojednawczy krok.

Jednostronne ustepstwo ma wieksze swzanse odniesc pozadany kutek jeśli dokonuje go silniejszy uczestnik sporu.

---