DYPLOMACJA by me

• Zespół metod i środków polityki zagranicznej

• Oficjalna działalność państwa realizująca jego zewnętrzne funkcje

• Aparat organizacyjny oraz zespół ludzi obdarzonych odpowiednimikwalifikacjami

• dyplomacja jest oficjalną działalnością państwa skierowaną na zewnątrz, realizowaną przez organy państwowe i mającą na celu osiągnięcie założeń polityki zagranicznej na drodze prowadzenia rokowań i zawierania umów międzynarodowych

Cele:

• nawiązywanie i utrzymywanie pokojowych stosunków z innymi państwami

• ochrona interesów i bezpieczeństwa państwa

• poszukiwanie możłiwości współpracy

Metody:

• negocjacje

• perswazja

• kompromis

• konsultacje

• groźby

• podstęp

• wywieranie presji psychologicznej

stosunki dyplomatyczne - oficjalne stosunki między uznającymi się suwerennymi państwami lub innymi podmiotami prawa międzynarodowego

prawo legacji:

• zazwyczaj należy do kompetencji głowy państwa

• realizowane jest przez przedstawicieli dyplomatycznych

• przekazanie prawa legacji: Monako - Francja, Lichtenstein - Szwajcaria

• warunkiem jest uznanie się państw i ich rządów (sam akt uznania nie usi oznaczać nawiązania stosunkó dyplomatycznych)

• nawiązanie stosunków dyplomatycznych następuje na podstawie pisemnego porozumienia zainteresowanych stron (termin oraz szczebel misji dyplomatycznej)

1. bierne - przyjmowanie obcych przedstawiciel

2. czynne - wysyłanie swoich przedstawicielstw

regulacje:

• dyplomacja działa napodstawie i w ramach zasad oraz norm prawa międzynarodowego praz prawa dyplomatycznego

• do XIX wieku funkcjonowanie misji odbywało się w oparciu o zwyczajowe prawo międzynarodowe

• 1815, kongres wiedeński - pierwsza kodyfikacja norm; uregulowanie kwestii precedencji (wprowadził jednolite rangi i zasady pierwszeństwa)

Współczesne prawo dyplomatyczne (źródła):

• Konwencja Wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych 1961

• Konwencja Nowojorska o misjach specjalnych 1969

• Konwencja Wiedeńska o reprezentacji pańtw w stosunkach z organizacjami międzynarodowymi o charakterze uniwersalnym 1975

• Umowy dwustronne

• Zwyczaj międzynarodowy

• Akty prawa wew.

• Praktyka sądowa i dyplomatyczna

• Doktryna prawa dyplomatycznego

Dyplomacja publiczna:

• Wpływ postaw społecznych na formowanie i realizację polityki zagranicznej

• Kształtowanie opinii publicznej w innych państwach

• Wzajemne oddziaływanie grup społęcznych i ich interesów

• Stosuje tzw `miękkie srodki'

• Stwarza pozytywną atmosferę

• Jest skierowana nie tylko od decydentów politycznych, ale do całęgo spolęczeństwa

• Dysponuje środkami, opierającymi się na działalnośic organizacji i instytucji pozarządowych

Formy dyplomacji

1. dyplomatyczne misje specjalne - misje czasowe reprezentujące państwo wysyłające w jego stosunkach z państwem przyjmującym; najstarsza forma dyplomatyczna

2. stałe przedstawicielstwa dyplomatyczne - ambasady i poselstwa (od II połowy XV wieku); Mediolan, Wenecja

3. konferencje międyznarodowe - formy wykorzystywane w dyplomacji wielostronnej; rozwój po 1815 charakter uniwersalny, regionalny lub grupowy; delegacja: dyplomaci plus eksperci

4. organizacje międzynarodowe - wspólne organy państw, reprezentujące ich interesy;

tendencje przekształcania:

1. formy doraźne -> formy stałe (misje specjalne w poselstwa i ambasady, konferencje w orgaqnizacje międzynarodowe)

2. formy dwustronne -> fomy wielostronne (misje specjalne w konferencje międyznarodowe, ambasady - organizacje międzynarodowe)

przyczyny:

• wzrastająca dynamika i złożoność środowiska międzynarodowego

• powstawanie nowych tendencji i problemów

• konieczność tworzenia nowychmnechanizmów i instrumentów rozwiązywania

wspólczesne tendencje:

• wzrost roli dyplomacji wielostronnej

• wzrost znaczenia dyplomacji bezpośredniej (dyplomacja na szczycie)

• ewolucja roli i znaczenia szefa misji dyplomatycznej przez znaczne ograniczenie możliwości podejmowania samodzielnych decyzji

• wzrost znaczenia misji specjalnych spoza kręgu zawodowej dyplomacji (np. dyplomacja obywatelska (ad. Ukraina))

FUNKCJE DYPLOMACJI

1. reprezentowanie państwa wtstłającego w państwie przyjmującym

2. ochrona interesów państwa wysyłającego i jego obywateli w państwie przyjmującym

3. prowadzenie rokowań

4. działąnie na rzecz rozwoju przyjaznych stosunków (np. dyplomacja kulturalna)

5. zaznajamianie się wszelkimi legalnymi sposobami z warunkami panującymi w państwie przyjmującym i informowanie o tym państwa wysyłającego

6. możliwość pełnienia przez misję dyplomatyczna funkcji konsularnych

czasowe misje dyplomatyczne:

• negocjacyjne

• militarne (doradcze i nadzorujace rozejm, delegacje wojskowe)

• obserwacyjne (obserwujące wybory)

• doręczycielskie

• ceremonialne (śluby, pogrzeby ważnych osobistości, udzial w oficjalnych uroczystościach)

Funkcje stałych przedstawicielstw: (przy organizacjach mn)

1. zapewnienie reprezentacji państwa wysyłającego wobec organizacji

2. utryzmywanie łączności między państwem a organizacją

3. prowadzenie rokowań z organizacją i w ramach organizacji

4. zaznajamianie się z dzialalnością organizacji i skladanie raportów na ten temat własnemu rządowi

5. zapewnienie państwu uczestnictwa w dzialaności organizacji

6. ochrona interesów państwa wysylającego wobec organizacji

7. popieranie realicaji celów i zasad organizacji

Organy państwa do spraw stosunkó międzyanrodowych:

Organy wewnętrzne:

1. prezydent

• prawo legacji - mianowanie i odwolywanie szefów misji dyplomatycznych oraz przyjmowanie listów uwierzytelniających od przedstawicieli dyplomatycznych

• ratyfikowanie umów międzynarodowych

• postanowienia o stanie wojny w przypadku agresji zbrojnej lub gdy z umów mn wynika konieczność wspólnej obrony (ale tylko w okresie gdy nie obraduje sejm)

2. premier

• ogólne kierownictwo w stosunkach z innymi państwami

• reprezentowanie państwa

• prowadzenie rokowań

• zawieranie umów

• kształtowanie polityki zagranicznej

3. msz

• prowadzenie plityki zagranicznej państwa

• opracowywanie założeń i kontrola realizacji

• reprezentacja i ochrona interesów państwa

• kierowanie działalnościa przedstawicielstw dyplomatycznych

Organy zewnętrzne:

1. stałe misje dyplomatyczne

2. misje specjalne

3. przedstawicielstwa państwa przy organizacjach

4. delegacje na konferencje międzyanrodowe

5. urzędy konsularne

Misje dyplomatyczne:

1. czsowy zakres misji

• stałę

• czasowe

podmiotowy zakres misji

• funkcjonujące w stosunkach dwustronnych

• …. Wielostronnych

3. charakteru misji

• merytoryczne

• obserwacyjne

Typy misji dyplomatycznych:

1. stałe w stosunkach bilateralnych

2. stałe w stosunkach multilateralnych

3. czasowe misje dyplomatyczne w stosunkach bilateralnych (specjalne)

4. czasowe misje dyplomatyczne w stosunkach multilateralnych (konferencje)

Podział szefów misji dyplomatycznych:

1. ambasadorowie i nuncjusze (akredytowani przy głowach państw)

2. posłowie, ministrowie, internuncjusze (j.w.)

3. charges d'affaires (akredytowani przy msz)(stali - en pied, en titre; tymczasowi - ad interim)

zasada precedencji - pierwszeństwo szefów misji syplomatycznej decyduje klasa, do jakiej należą, a w ramach klas data zlożenia listów uwieżytelniających

wysyłanie stałej misji dyplomatycznej:

• mianowanie szefa misji]

• uzyskanie agreement państwa przyjmującego

• wystaweinie przez państwo wysyłąjące listów uwierzytelniających (charge d'affaires - listy wprowadzające)

• rozpoczyna misję w chwili złożenia listów na ręce głowie państwa przyjmującego

Misja dyplomatyczna:

• szef misji

• personel służby misji

attache - może być wymagana zgoda państwa przyjmującego

Zakończenie funkcji stałej misji dyplomatycznej

• utrata podmiotowości prawnomiędzynarodowej przez jedno z państw

• zerwanie stosunkó dyplomatycznych

• zawieszenie stosunkó dyplomatycznych

• wybuch wojny między państwami

• zamknięcie placówki z powodów finansowych

Zakończenie pełnienie funkcji przez szefa misji:

• odwołanie go przez państwo wysyłające lub koniec kadencji

• zgon

• rezygnacja

• dezercja

• uznanie za persona non grata

Misja specjalna:

Rozpoczęcie misji następuje w momencie wejścia w urzędowy kontakt z odpowiednim organem państwa przyjmującego.

Zakończenie funkcji:

• porozumienie państw

• wypełnienie zadań

• wupływ wyznaczonego czasu

• odwołanie z misji przez państwo wysylające

• powiadomienie przez państwo przyjmujące, że uważa misję za zakończoną

Rodzaje:

• misje polityczne (na czele z głową państwa, premierem, msz itp.)

• misje dyplomatyczne (zawodowi dyplomaci)

• misje paradyplomatyczne (specjaliści)

Misje państw do organizacji mn:

• mogę mieć charakter stały lub tymczasowy (delegacje)

• akredytowane przy organizacji a nie przy państwie

• początek misji następuje w momencie przekazania organizacji listów uwierzytelniających

Misje konsularne:

• = państwo w sferze skonkretyzowanych i ograniczonych interesów

Źródła prawa:

1) konwencje wielostronne

• Konwencja Hawańska 1928

• Konwencja Wiedeńska 1963

2)dwustronne umowy konsularne

3)prawo zwyczajowe

4. akty prawa wewnętrznego

Urzędy konsularne:

1. zawodowe

2. honorowe

Konsul honorowy:

• najczęściej obywatel państwa przyjmującego

• nie pobiera stałego wynagrodzenia

• pobiera opłaty napotrzeby dzialąnia kancelarii

Klasy konsuli:

• konsul generalny

• konsul

• wicekonsul

• agent konsularny

Misja konsularna:

• okręg może obejmować całe państwo

• na terenie jednego państwa może istnieć kilka konsulatów

Powolanie misji:

• mianowanie przez państwo wysylające (wystawienie listów komisyjnych)

• początek pelnienia funkcji następuje w momencie uzyskania od państwa przyjmującego exequatur - dopuszczenia do pelnienia czynności kierownika urządu konsularnego;wystawia msz lub prezydent

• pozostalych urzędników mianuje państwo wysylające i dostaję notyfikację od państwa przyjmującego

Zakończenie misji:

• utrata podmiotowości prawnomiedzyn.

• Stan wojny

• Zerwanie stosunków

• Zawieszenie stosunków

• Likwidacja konsulatu

Koniec pelnienia funkcji:

• Śmierć

• Rezygnacja

• Odwolanie przez państwo wysylajace

• Uznanie za persona non grata i cofnięcie exequatur

Funkcje:

• Ochrona interesów państwa wysyłającego i jego obywateli

• Funkcje o charakterze administracyjnym

• Funkcje o charakterze sądowym

• O charakterze notarialnym

• w sprawach spadkowych

• w zakresie opieki i kurateli nad osobami maloletnimi

• w dziedzinie promocji stosunków gospodarczych

• promocji stosunków kulturalnych i naukowych

• funkcja informacyjna

Przywileje i immunitety

Immunitet - niepodleganie jurysdykcji władz państwa przyjmującego

Przywileje - ulgi, ulatwienia, prerogatywy,

Teorie:

1. reprezentacji - dyplomata jest osobistym przedstawicielem władcy i bnaruszenie jego godności równałoby się naruszeniem godności włądcy

2. eksterytorialności - pomieszczenia misji, osoba dyplomaty znajdują się poza terytorium danego państwa

3. funkcjonalna - przywileje i immunitety są przyznawane w zakresie niezbędnym do swobodnego i należyteog wypełniania funkcji

Przywileje i immunitety misji dyplomatycznej i konsularnej:

1. nietykalność pomieszczeń misji dyplomatycznej

• zakaz wkraczania na teren misji bez zgody jej szefa

• zapewnienie bezpieczeństwa i ochorny misji przez państwo przyjmujące

2. nietykalność majątku, funduszy misji dyplomatycznej:

• swobodne dysponowanie majątkiem ruchomym, środkami transportu i środkami finansowymi

3. nietykalność archiwów i korespondencji dyplomatycznej

4. przywileje podatkowe

• zwolnienie od wszelkich podatków i opłat skarbowych

5. przywileje celne

---