Nr ćwiczenia5 moje, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, laborki, laborki fizyka, laborki fizyka, lab5


Nr ćwiczenia:

5

Temat ćwiczenia:

Badanie zależności mocy użytecznej od obciążenia

Ocena z teorii:

Nr zespołu:

3

Nazwisko i imię:

Falandys Paulina

Ocena zaliczenia ćwiczenia:

Data:

11.03.2008

Wydział

Rok

Grupa

Uwagi

EAIiE

1

5

Wprowadzenie teoretyczne:

0x08 graphic
Potencjałem pola elektrostatycznego w danym punkcie tego pola nazywamy stodunek energii potencjalnej ładunku próbnego Ep umieszczonego w tym punkcie do wartości q tego ładunku.

Jednostką potencjału jest 1 V (wolt):

1 V = 1 J / 1 C

0x08 graphic
Energia potencjalna dwóch ładunków wyrażona jest wzorem:

gdzie: Q - wartość ładunku źródła pola

q - wartość ładunku próbnego

0x08 graphic
R - odległość między ładunkami

Przekształcając odpowiednio oba powyższe wzory otrzymujemy wzór na potencjał elektryczny w postaci:

Potencjał w danym punkcie pola zależy od wartości ładunku źródła pola oraz od odległości tego punktu od źródła pola.

0x08 graphic
Napięcie elektryczne to różnica potencjałów elektrycznych między dwoma punktami obwodu elektrycznego lub pola elektrycznego. Napięcie elektryczne to stosunek pracy wykonanej podczas przenoszenia ładunku między punktami dla których określa się napięcie do wartości tego ładunku.

Przy założeniu, że przenoszony ładunek jest na tyle mały, że nie wpływa na otoczenie.

0x08 graphic
Siła elektromotoryczna jest różnicą potencjałów (napięciem elektrycznym) powstającą w źródle prądu elektrycznego, czyli urządzeniu przetwarzającym różne rodzaje energii na energię elektryczną, powstającą w wyniku tej przemiany. Jednostką SEM jest wolt. W uproszczeniu można powiedzieć, że SEM jest miarą maksymalnej zdolności układu do generowania prądu elektrycznego. Napięcie na zaciskach źródła prądu zazwyczaj różni się od wartości siły elektromotorycznej, spowodowane jest to występowaniem w źródle oporu elektrycznego, zwanego oporem wewnętrznym źródła, polaryzacji elektrod i innych zjawisk. W przypadku gdy źródło nie dostarcza prądu, napięcie elektryczne na zaciskach źródła jest zazwyczaj równe SEM. Przy dokładnym pomiarze SEM stosuje się woltomierze nie pobierające prądu lub pobierające prąd o znikomym natężeniu. SEM definiuje się jako pracę potrzebną do przesunięcia ładunku jednostkowego od bieguna ujemnego do dodatniego.

0x08 graphic
Natężenie prądu (nazywane potocznie prądem elektrycznym) jest wielkością fizyczną charakteryzującą przepływ prądu elektrycznego zdefiniowaną jako stosunek ilości ładunku elektrycznego przepływającego przez wyznaczoną powierzchnię do czasu przepływu ładunku.

Definicję tę zapisujemy formalnie jako pochodną ładunku po czasie:

Gdzie: dQ - zmiana ładunku równoważna przepływającemu ładunkowi,

dt - czas przepływu ładunku,

I - natężenie prądu elektrycznego.

0x08 graphic
Gdy ilość ładunku przepływającego na jednostkę czasu przez daną powierzchnię rozpatrywana jest jako funkcją czasu q(t), natężenie prądu i(t) jest funkcją czasu określoną wzorem:

0x08 graphic
Opór elektryczny - czynny- (Rezystancja) jest miarą oporu, z jakim element przeciwstawia się przepływowi prądu elektrycznego. Jednostką rezystancji w układzie SI jest om (1 Ω).Dla większości materiałów ich rezystancja nie zależy od wielkości przepływającego prądu lub wielkości przyłożonego napięcia. Miarą oporu, z jaką dany materiał przeciwstawia się przepływowi prądu elektrycznego, jest rezystywność. Rezystancja danego rezystora zależy od materiału z jakiego jest wykonany, rozmiarów, temperatury oraz ciśnienia. Jeżeli znamy wymiary geometryczne elementu i rezystywność materiału, z jakiego został wykonany, to jego rezystancję obliczamy według wzoru:

Gdzie

l - długość elementu,

S - pole przekroju poprzecznego elementu,

ρ - rezystywność materiału.

SEM jak wiadomo określa energię elektryczną przekazywaną jednostkowemu ładunkowi w źródle SEM. Miarą SEM jest napięcie (1[V]) na biegunach źródła prądu w warunkach, kiedy przez ogniwo nie płynie prąd (ogniwo otwarte). Natomiast, gdy czerpiemy prąd ze źródła, napięcie między jego elektrodami zwane też napięciem zasilania maleje wraz ze wzrostem pobieranego z niego prądu. Wynika to z tego, że każde rzeczywiste źródło napięcia posiada własny opór wewnętrzny. Napięcie zasilania jest, zatem mniejsze od SEM o spadek napięcia na oprze wewnętrznym.

Prawo Ohma:

Prawo to mówi, że prąd płynący w przewodniku jest proporcjonalny do napięcia U przyłożonego na jego końcach i możemy zapisać go w dwóch równoważnych postaciach:

U=RI

gdzie: U - napięcie (różnica potencjałów)

I - natężenie prądu

R- rezystancja

Prawa Kirchhoffa:

I: Algebraiczna suma prądów wpływających i wypływających z węzła jest równa zero.

II: Algebraiczna suma napięć (napięć źródłowych i odbiornikowych) w oczku jest równa zero.

0x08 graphic
Moc prądu stałego P zdefiniowana jest wzorem:

0x08 graphic
Jednostką mocy jest wat.

Korzystając ze wzoru na opór elektryczny (prawo Ohma), pracę i moc prądu stałego możemy zapisać następującymi równoważnymi wzorami:

Moc wydzielana na oporze zewnętrznym R, zwana mocą użyteczną, wynosi:

0x08 graphic
Największa moc wydziela się na oporze zewnętrznym równym co do wartości oporowi wewnętrznemu ogniwa R = rW.

Dopasowanie zasilacza i obciążenia: zasilacz musi być dopasowany do obciążenia i uwzględniać nie tylko prąd znamionowy (ustalony prąd pracy urządzenia elektrotechnicznego, przy poziomie którego urządzenie to zachowuje się zgodnie z jego przeznaczeniem), ale również impuls prądu przy starcie. Przykładowo silnik 24Vdc / 1A przy rozruchu potrzebuje prąd rzędu 20A (ponieważ jego rezystancja przy rozruchu jest tak niska, że można ją traktować jako zwarcie) przez czas od kilkuset milisekund do kilku sekund w zależności od mechanicznych warunków rozruchu. Dla takiej aplikacji nawet zasilacz 5A może okazać się za mały.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Nr ćwiczenia 11, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, 11 Pozio
nr cw 3 moje, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, laborki, la
Cwiczenie09 wyniki, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, labor
Opracowanie Cw4 moje, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, lab
SP DZWI K MOJE , Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, laborki
cw 5 spr moje, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, laborki, l
7 W INDUK MOJE , Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, laborki,
Cwiczenie 3 - sprawozdanie, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratoriu
Cwiczenie11 wyniki, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, labor
cwiczenie 12, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, laborki, la
ADUNEK EM MOJE , Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, laborki,
Cwiczenie 051, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, laborki, F
5 W DRGANIA RELAX MOJE , Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium,
Nr ćwiczenia, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, 10 Badanie
Nr 4 moje konspekt, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, labor
8 opracowanie, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, Sprawozdan
cwiczenie13, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, laborki, lab
Lepkość-sciaga, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, laborki,

więcej podobnych podstron