Terapia dzieci z sensoryzmami, Autyzm


Terapia dzieci z sensoryzmami

Jak przeprowadzić terapię- propozycje

1.Dotyk

nadwrażliwość:

- wyeliminuj wszystkie sztywne, szorstkie, ciasne lub niewygodne ubrania,

- wszelkie próby kontaktu fizycznego powinny być podejmowane w sposób delikatny

- w miejscu terapii nie powinno być za ciepło,

- pozwól dziecku bawić się swoim ciałem, w miarę postępów dodawaj zajęcia bardziej zróżnicowane,

- wprowadź delikatne masaże całego ciała - ale pamiętaj nic na siłę

niedowrażliwość:

- takie dziecko potrzebuje jak najwięcej stymulacji

- poruszaj jego rękami, biegaj z nim, łaskocz,

- szoruj skórę szczotkami

- rób dziecku głębokie masaże

- dodawaj nowe i bardziej zróżnicowane bodźce

biały szum

- nie pozwól dziecku na kontakt z wibrującymi przedmiotami

- dziecko musi nauczyć się odróżniać wrażenia dotykowe pochodzące z wewnątrz i zewnątrz

- za każdym razem, gdy podajemy dziecku jakiś bodziec musi być jasno określone, skąd pochodzi i co to za bodziec

- mów o tym co chcesz zrobić, jak chcesz to zrobić i po co chcesz to zrobić

- trzeba zademonstrować przed stymulacją każdy bodziec dotykowy i wyjaśnić, na czym polega, przed jego zadziałaniem

- na początku wystarczy jak będzie odróżniać dwa bodźce np. łaskotanie i podnoszenie do góry

2.Węch

nadwrażliwość

- dobrym antidotum jest świeże powietrze

- zrezygnawać z wszelkich środków zapachowych

- ubranie czyścić środkami bezzapachowymi

- pokarm powinien mieć łagodny smak

- podczas terapii prezentujemy dziecku zapachy łagodne i delikatne

- najpierw uprzedź dziecko co będziesz robić

- nigdy nie podstawiaj aromatu bezpośrednio pod nos

- jak będzie tolerować już zapachy z otoczenia prezentujemy mu zapach ludzi pozwalając dziecku na obwąchanie ich teraz dziecko może bawić się w odgadywanie kto to jest? Z zawiązanymi oczami.

niedowrażliwość

- na każdym kroku dziecko powinno stykać się z zapachami

- prezentując dziecku zapachy nie komentujmy czy zapach jest przyjemny czy nie, ale zawsze mówmy co to za zapach

- zapachy prezentuj w jak najczystrzej postaci

- przedmioty do wąchania podstawiamy prosto pod nos

- odróżnianie kolorów zaczynaj od dwóch silnych ale zupełnie różnych

biała szum

- musisz nauczyć dziecko reagować na zapachy pochodzace spoza jego ciała

- stosuj dezodoranty pochłaniające zapachy i bezwonne środki do czyszczenia

- spryskuj dziecko i jego ubranie jednym pojedynczym zapachem, ale wyraźnym i łatwo odróżnialnym od innych

- zapachy zmieniamy codziennie, gdyż stają się zapachem dnia

- codziennie przed stymulacją głośno określamy zapach dnia

- dziecko musi nauczyć się odróżniania tego zapachu od innych prezentowanych

- zawsze pokazuj dziecku źródło zapachu

- jak zaczyna reagować na zapachy pochodzące z zewnatrz powoli zmniejszmy intensywność zapachu dnia

- powoli z niego rezygnujemy

- następnie podsuwamy zapachy i prosimy o ich rozpoznawanie

- pamiętaj aby ta terapia była skuteczna powtarzaj te czynnosci nawet kilka razy w ciągu dnia

3.Słuch

nadwrażliwość

- w pomieszczeniu terapeutycznym powinny znaleźć się dywany, kotary, specjalne wykładziny sufitowe pochłaniające dźwięki

- unikać należy miejsc zatłoczonych gdzie dziecko będzie narażone na zbyt głośne dźwięki

- nie wolno krzyczeć na takie dziecko

- uprzedzaj dziecko o możliwości hałasu

- szeptaj do dziecka

niedowrazliwość

- dużo stymulacji dźwiękowej ale nie może być ona chaotyczna

- dźwięki powinny być ostre, łatwe do rozpoznania i należy je prezentować pojedynczo

- pomieszczenie powinno być jak najbardziej akustyczne najlepiej kuchnia lub łazienka

- dźwięk powinien być przerywany a nie ciągły i nie może konkurować z innymi dźwiękami

- używaj zabawek dźwiękowych

- pozwól dziecku pokrzyczeć i pohałasować

- wychodź z dzieckiem w hałaśliwe miejsca - sklepy, kina..

- naucz dziecko lokalizować dźwięki

biały szum

- mów nieustannie do dziecka, staraj się aby dziecko nie koncentrowało się na słuchaniu siebie

- wykorzystaj kota podczas terapii

- zachęcaj dziecko do przyjmowania różnych pozycji turlanie, leżenie na plecach...

- podawaj dziecku zabawki dźwiękowe ale mów mu skąd pochodzi dźwięk

- niech dotyka głośników z których odtwarzana jest właśnie muzyka - niech poczuje wibrację

- zastosuj słuchawki lekarskie, za pomocą których będzie słuchało swojego serca i odgłosów trawienia co pewien czas my mówmy do tych słuchawek, ale dziecko musi widzieć nasze usta i czuć nasz oddech

4. Smak

nadwrażliwość

- podawaj dziecku łagodne i delikatne potrawy

- najpierw przyzwyczajaj je do smaku słonego i słodkiego następnie wprowadzaj kwaśny i gorzki

- nowe pokarmy i smaki mieszaj najpierw z już poznanymi i zawsze mów co podajesz

niedowrażliwość

- usuń z okolicy wszystkie trujące substancje, które mogłoby spróbować dziecko

- wprowadzaj terapię od tyłu języka - wprowadzając smak gorzki w formie płynu

- pamiętaj najpierw powiedz dziecku co to jest potem podawaj do spróbowania

- gorzki płyn podawaj przez około 2 tygodnie potem wprowadź kwaśny- też w postaci płynu

- następnie słony a na końcu słodki - te smaki na czubek języka zawsze co 2 tygodnie

- gdy nauczymy dziecko rozpoznawania tych smaków możemy zacząć je mieszać między sobą - jednego dnia słodki innego gorzki...

- jak przestanie to sprawiać dziecku trudności to zamieniamy smaki w ciągu dnia

biały szum

- masuj język dziecka

- podczas mycia zębów szoruj mu język jego czubek i język

- włóż dziecku np. kostkę cukru między policzek a zęby niech powoli się rozpuszcza i dociera do języka, wykonuj takie ćwiczenie ze wszystkimi smakami, ale zacznij od smaku najlepiej preferowanego przez dziecko

- najpierw powiedz dziecku co to jest, następnie daj mu powąchać a potem włóż mu miedzy policzek a zęby, żeby mogło się rozpuścić

- kiedy nauczy się już tolerować smaki uczymy je rozróżniać - zawsze zaczynaj od słodkiego i słonego i od czubka języka

- w trakcie nauki wprowadzaj kolejne smaki do normalnego jedzenia.

5. Wzrok

nadwrażliwość

- ogranicz bodźce wzrokowe

- światło podczas terapii powinno padać z boku

- wyeliminuj lustra i błyszczące elementy, migające światła

- nie zmuszaj dziecka do przebywania na słońcu zakładaj mu okulary przeciwsłoneczne

- dziecko musi przejąć kontrolę nad ruchem światła, więc za pomocą latarki niech wodzi wzrokiem za źródłem światła,

- niech układa układanki, kalkuje obrazki, ale nie pozwalaj mu aby za długo było skupione na jednym zadaniu

niedowrażliwość

- stymuluj mu wzrok

- ważny jest kontrast miedzy ciemnością a światłem

- niech dziecko dotyka wszystko co widzi

- prezentujemy dziecku przedmiot, opowiadamy o nim, pozwalamy dotknąć, a potem pokazujemy go z różnej odległości i w różnym oświetleniu

- wykorzystuj kolorowe światła i cienie

- przypominaj aby dziecko patrzyło na przedmiot i dotykało je

- wykorzystuj lupę

- dziecko ma patrzeć na przedmioty a nie na światło

- wykorzystuj kredki fosforyzujące

biały szum

- ogranicz poklepywanie dotykanie i tarcie powiek

- używaj do stymulacji latarki, ale to ty kontroluj jej ruchy

- nie wymuszaj kontaktu wzrokowego

- przyciągaj wzrok dziecka, kieruj go na światełka, kolorowe zabawki

- źródłem światła zawsze manipuluje terapeuta

- zacznij terapię od zabawy - ciemno- jasno, następnie przejdź do kolorów

- używaj dużego lustra do pokazania konturu ciała dziecka, zwróć jego uwagę na różne części ciała

- wykonuj zabawy ruchowe przed lustrem

- skieruj uwagę dziecka na świat zewnętrzny, zmuś je do obserwacji i reakcji na różne bodźce wzrokowe.

Podsumowanie:

Wszystkie sugestie dotyczące postępowania są jedynie wskazówkami, ponieważ każde dziecko jest inne. Jeśli jednak zrozumiemy problem i proponowane podejście, będziemy umieli je uogólnić i zaimprowizować odpowiednie postępowanie. Celem jest jak najlepsze funkcjonowanie kanałów sensorycznych, by choć częściowo uwolnić dziecko od natrętnych zachowań odciągających jego uwagę od rzeczywistego świa

cyt. za: pedagogika.com



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
autyzm, autyzm terapia, Terapia dzieci z sensoryzmami
metody terapii dzieci autystycznych, autyzm
Zintegrowany model terapii dzieci z, Prywatne, Autyzm
Znaczenie edukacji w procesie terapii dzieci z autyzmem(1)
Teoria uczenia sie w terapii dzieci z autyzmem, Psychologia II rok I semestr, Pamięć i Uczenie się
Znaczenie edukacji w procesie terapii dzieci z autyzmem, Autyzm
Zintegrowany model terapii dzieci z autyzmem, terapia pedagogiczna, autyzm i inne niepełnosprawności
Ćwiczenia z BOBATH dla Dzieci Wysocki, Autyzm, terapia
Zintegrowany model terapii dzieci z autyzmem, Autyzm

więcej podobnych podstron