Nazwisko Imię |
Wydział W.BiS Grupa BDb. 4.2 |
|||||||
Data 97.05.26 wyk. ćwicz. |
Numer 1.1 ćwicz. |
Temat Wyznaczanie współczynnika załamania ćwicz. światła z pomiarów kąta załamania oraz kąta granicznego |
||||||
Zaliczenie
|
Ocena |
Data |
Podpis |
Opis ćwiczenia
W celu wyznaczenia współczynnika załamania, napełniamy badaną cieczą płaską kuwetę w kształcie półwalca. Następnie kuwetę ustawiamy centralnie na tarczy z podziałką kątową, tak aby płaska ściana boczna kuwety pokrywała się ze średnicą tarczy. Po ustawieniu kuwety rzucamy na jej płaską ścianę, w punkcie centralnym tarczy wąski strumień światła z lampki mikroskopowej i mierzymy kąt załamania. Następnie oświetlając kuwetę od strony wypukłej, znajdujemy kąt graniczny.
Pomiary i obliczenia
Nr próbki |
|
|
n1 |
n1 śr |
γ |
n2 |
1 |
5 |
3,0 |
1,66 |
1,469 |
43 |
1,466 |
|
10 |
6.5 |
1,53 |
|
|
|
|
15 |
10 |
1,49 |
|
|
|
|
20 |
13.5 |
1,465 |
|
|
|
|
25 |
17 |
1,45 |
|
|
|
|
30 |
20 |
1,46 |
|
|
|
|
35 |
23 |
1,47 |
|
|
|
|
40 |
26 |
1,47 |
|
|
|
|
45 |
29 |
1,46 |
|
|
|
|
50 |
32 |
1,45 |
|
|
|
|
55 |
34 |
1,46 |
|
|
|
|
60 |
36 |
1,47 |
|
|
|
|
65 |
37,5 |
1,489 |
|
|
|
|
70 |
39.5 |
1,47 |
|
|
|
|
75 |
41 |
1,47 |
|
|
|
|
80 |
41.5 |
1,48 |
|
|
|
Nr próbki |
|
|
n1 |
n1 śr |
γ |
n2 |
2 |
5 |
3 |
1,67 |
1,504 |
42 |
1,494 |
|
10 |
6,5 |
1,53 |
|
|
|
|
15 |
10 |
1,49 |
|
|
|
|
20 |
13 |
1,52 |
|
|
|
|
25 |
16 |
1,53 |
|
|
|
|
30 |
19 |
1,54 |
|
|
|
|
35 |
22 |
1,53 |
|
|
|
|
40 |
25 |
1,52 |
|
|
|
|
45 |
28 |
1,506 |
|
|
|
|
50 |
31 |
1,49 |
|
|
|
|
55 |
33,5 |
1,48 |
|
|
|
|
60 |
35.5 |
1,49 |
|
|
|
|
65 |
37,5 |
1,489 |
|
|
|
|
70 |
39 |
1,49 |
|
|
|
|
75 |
40 |
1,50 |
|
|
|
|
80 |
41,5 |
1,49 |
|
|
|
Wykorzystywane wzory i oznaczenia :
kąt padania
kąt załamania
γ kąt graniczny
współczynnik załamania wyznaczony z kąta padania i kąta załamania
współczynnik załamania wyznaczony z kąta granicznego
Rachunek błędów
Błąd względny maksymalny wyliczamy metodą różniczkowania, wyrażając Δ i Δ w mierze łukowej.
Δ = Δ 1o = π/180