PRZEWELEKŁA NIEWYDOLNOŚĆ ODDECHOWA
DEFINICJA: Rozwija się stopniowo i nie jest w pełni odwracalna.
1. PRZYCZYNY:
choroby przebiegające z obturacją oskrzeli:
przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)
astma
przewlekłe choroby śródmiąższowe płuc
pozapalne zwłóknienia i marskość płuc
pylice płuc
nowotwory układu oddechowego( pierwotne, przerzutowe)
zniekształcenia klatki piersiowej ( kyfoskolioza)
choroby układu nerwowego i mięśni
stwardnienie rozsiane (SM )
przewlekłe polineuropatia,
miopatie (dystrofie mięśniowe)
choroby układu sercowo-naczyniowego
przewlekła zatorowość płucna
sinicze wady serca i dużych naczyń
przewlekła niewydolność serca
2. OBJAWY:
duszność wysiłkowa/ spoczynkowa
zmniejszona tolerancja wysiłku fizycznego
senność, bóle głowy ( gdy - hiperkapnia)
objawy choroby podstawowej ( POChP - kaszel)
3. BADANIE PRZEDMIOTOWE:
konsekwencje hipoksemii: tachypnoe, tachykardia, sinica, palce pałeczkowate, objawy niewydolności prawej komory serca.
Hiperkapnia - poszerzenie naczyń, zaczerwienienie skóry i spojówek
zwiększony wysiłek dodatkowych mięsni oddechowych (przerost)
wdechowe ustawienie klatki piersiowej
objawy choroby podstawowej
4. W BADANIACH DODATKOWYCH:
RKZ - hiperkapnia, kwasica oddechowa.
morfologia krwi - poliglobulia (zwiększenie: liczby erytrocytów, hematokrytu, hemoglobiny)
5. POWIKŁANIA:
nadciśnienie płucne
niewydolnośc prawokomorowa
poliglobulia (Ht > 55%) i zespół nadmiernej lepkości krwi
6. LECZENIE NIEFARMAKOLOGICZNE:
Tlenoterapia - PaO2<60mmHg, odpowiada wysyceniu tlenem hemoglobiny krwi tętniczej <90% (Sa02 <90%)
Mechaniczne wspomaganie oddychania gdy: nieskuteczna dotychczasowa tlenoterapia, utrzymująca się znaczna hipowentylacja i hiperkapnia
ROZSTRZENIE OSKRZELI
DEFINICJA: patologiczne, nieodwracalne (workowate lub cylindryczne) rozszerzenia oskrzeli w wyniku uszkodzenia ściany oskrzeli w następstwie obecności ropnego zapalenia w zatkanym oskrzelu.
1. OBJAWY KLINICZNE:
przewlekły kaszel z odkrztuszaniem ropnej wydzieliny, szczególnie rano, po zmianie pozycji ciała „ pełnymi ustami”
nawracające zapalenia płuc
okresowo krwioplucie i ból opłucnej
zaawansowane stadium - niewydolność oddechowa, narastająca duszność, sinica, palce pałeczkowate i serce płucne
2. BADANIE PRZEDMIOTOWE:
rzężenia wilgotne
3. POWIKŁANIA:
obturacyjne - zaburzenia wentylacji
krwawienia płucne
ropień płuca
ogniska bakteryjne przerzutowe (ropień mózgu)
skrobiawica
4.LECZENIE:
zachowawcze-antybiotykoterapia, drenaż złożeniowy, szczepienia ochronne (grypa)
„toaleta drzewa oskrzelowego”- drenaż ułożeniowy
chirurgiczna resekcja tkanki płucnej w jednostronnym umiejscowieniu
PRZEWLEKŁE ZAPOROWE CHOROBY DRÓG ODDECHOWYCH:
1.przewlekłe zapalenie oskrzeli
2.astma oskrzelowa
3.rozedma płuc
PRZEWLEKŁE ZAPALENIE OSKRZELI
DEFINICJA: gdy w dwóch kolejnych latach wystąpił kaszel produktywny (z odkrztuszaniem) przez co najmniej 3 miesiące w roku .
Patologia = zniszczony nabłonek zanik błony śluzowej oskrzeli ścieczenie ściany oskrzela zapadanie się oskrzela (pozaoskrzelowe zatkanie) przy forsownym wydechu z zaburzeniem wentylacji.
Przewlekłe proste zapalenie oskrzeli przewlekłe zaporowe zapalenie oskrzeli rozedma płuc:
a) nadciśnienie tętnicze + serce płucne
b) niewydolność oddechowa
1. OBJAWY:
kaszel,
odkrztuszanie,
duszność : początkowo wysiłkowa spoczynkowa
2. Badanie przedmiotowe:
szmer pęcherzykowy zaostrzony/osłabiony
świsty, furczenia
ASTMA OSKRZELOWA
DEFINICJA: napadowa duszność wydechowa, wywołana obrzękiem i kurczem błony śluzowej
oskrzeli, oskrzelików, oraz zaleganie gęstej wydzieliny w oskrzelach.
1. OBJAWY:
napadowa duszność wydechowa - uruchomienie dodatkowych mięsni oddechowych
objawy towarzyszące - kaszel, lęk
Przedmiotowo nad polami płucnymi:
odgłos opukowy bębenkowy (podobny do odgłosu w rozedmie płuc)
szmer pęcherzykowy słabo słyszalny, wydłużona faza wydechowa, świsty, furczenia
Po ustąpieniu napadu duszności w/w objawy znikają.
2. LECZENIE:
Objawowe:
inhalacje
glikokortykosteroidy, beta 2-sympatykomimetyki,
doustnie: teofilina, glikokortykosteroidy
antybiotykoterapia (infekcja)
Leki rozszerzające oskrzela:
beta 2 sympatykomimetyki ( pobudzające receptory beta-adrenergiczne)
parasympatykolityczne (antycholinergiczne)
pochodne teofiliny (mięsień sercowy - chronotropowo, inotropowo dodatnio)
Glikokortykosteroidy
Leki wykrztuśne, rozrzedzające wydzielinę
STAN ASTMATYCZNY
DEFINICJA: uogólnione zwężenie dolnych dróg oddechowych, występujące nagle ,nie ustępujące po podaniu leków (rozszerzających oskrzela i kortykosteroidów) grożący wystąpieniem niewydolności oddechowej.
1. Czynniki odpowiedzialne za zaburzenia drożności oskrzeli:
skurcz mięsni gładkich
obrzęk błony śluzowej
gęsta wydzielina
2. Rozpoznanie:
uruchomienie mięsni wydechowych - pozycja siedząca,
duszność: wydłużony wydech , słyszalne świsty
zaburzona wentylacja-sinica (znaczne niedotlenienie, złe rokowanie)
tętno powyżej 100/min
wzrost ciśnienia tętniczego
PULSUS PARADOXUS (TĘTNO PARADOKSALNE) - w czasie wdechu - obniżenie RR skurczowego większy niż 20 (30) mmHg = znaczne rozdęcie płuc i duże wahania ciśnienia w jamie opłucnej.
Ciężkie przypadki - zwolnienie częstości oddechów, nasilenie sinicy wstrząs, zgon.
3. LECZENIE:
kortykosteroidy
leki rozszerzające oskrzela
tlenoterapia
odpowiednie nawodnienie
kortykosteroidy:
Hydrocortison 200-500mg dożylnie co 2-4 godziny lub 1000mg(1g) /12godzin we wlewie iv
2) leki rozszerzające drzewo oskrzelowe:
sympatykomimetyki:
beta 2 - sympatykomimetyki (pobudzające receptory adrenergiczne beta 2)
Nebulizator, Berotec, Salbutamol
parasympatykolityki (antycholinergiczne):
Atropina (sc. 0.5mg-1mg):
aerosol - atrovent
metyloksantyny:
Aminophilina
Teofilina
Tlenoterapia:
3-4l/min.(poprawa wymiany gazowej) > przepływ - utrudniony wydech
leki upłynniające wydzielinę oskrzelową:
Biosolvan (domięśniowo 4-12mg/dobe =1-3 amp.)lub dożylnym wlewie 2-3 amp.
5) odpowiednie nawodnienie (ok. 2-3 l/dobę) odwodnienie przez - szybki oddech, skóra (poty)
Uwaga!!
W napadzie astmy wystrzegać się leków:
beta-adrenolitycznych, parasympatykolityków (pilokarpina)
przeciwkaszlowych
leków uspakajających ( depresja oddechowa)
kwasu acetylosalicylowego
ostrożnie z naparstnicą.
Wspomagany oddech (aparatura, płukanie oskrzeli) - wskazania:
- ostra niewydolność oddechowa - PaO2<50mmHg, PaCO2.55mmHg, kwasica oddechowa
- narastające zaburzenia świadomości
PODZIAŁ CIĘŻKOŚCI ZAOSTRZEŃ ASTMY OSKRZELOWEJ
Parametr
|
Zaostrzenie lekkie
|
Zaostrzenie Umiarkowane
|
Zaostrzenie ciężkie |
Duszność
|
Wysiłek fizyczny
|
Przy mówieniu |
W spoczynku |
Mowa
|
Całymi zdaniami
|
Fragmenty zdań |
Pojedyncze słowa |
Świadomość
|
Możliwe pobudzenie
|
Zwykle pobudzenie |
Zwykle pobudzenie |
Częstość oddechu
|
Zwiększona |
Zwiększona |
Często >30/min
|
Tętno paradoksalne
|
Brak <10mmHg |
Może być obecne:-10-25mmHg |
Często obecne: > 25mmHg |
PaO2 i /lub paCO2
|
Prawidłowe <45mmHg
|
>60mmHg <45mmHg |
<60mmHg >45mmHg |
Sa02
|
> 95% |
91-95% |
<90% |
ROZEDMA PŁUC
DEFINICJA: uszkodzenie ściany pęcherzyków płucnych i rozszerzenie przestrzeni powietrznych obwodowo od oskrzelików końcowych
1. Objawy:
duszność wydechowa,
kaszel
2. Badanie przedmiotowe:
klatka piersiowa typu „beczkowata”- żebra ułożone poziomo, zmniejszona różnica w obwodzie kl. piersiowej miedzy wdechem a wydechem
wypełnione dołki nadobojczykowe
Opukiwanie: nad polami płucnymi - odgłos opukowy, bębenkowy
układ krążenia - stłumienie serca zmniejszone/zniesione
Osłuchiwanie: tony serca i szmer oddechowy - ciche
3. Leczenie:
objawowe - rozszerzające oskrzela,
serca płucnego
hipoksji (tlenoterapia pod kontrolą RKZ)
ODMA OPŁUCNEJ
DEFINICJA: obecność powietrza w jamie opłucnej
1. Objawy:
ból + duszność
2. Badanie przedmiotowe:
zmniejszona rozszerzalność oddechowa połowy klatki piersiowej
odgłos opukowy bębenkowy
zniesienie drżenia piersiowego i szmeru oddechowego
str. 63