Poznań, dnia 07.06.2013 r.

ZATWIERDZAM

Dowódca 1 plutonu

por. Sławomir SKORUPSKI

PLAN PRACY
INSTRUKTORA NA PUNKCIE NAUCZANIA

1. ZAGADNIENIE: Przyjmowanie postawy zasadniczej i swobodnej bez broni.

II. CEL:

• Uczyć:

• prawidłowej postawy zasadniczej i swobodnej.

III. CZAS: 10 min

IV. MIEJSCE: Plac musztry.

V. LITERATURA:

• „Regulamin Musztry Sił Zbrojnych RP” - Szt. Gen. 1427/94;

• „Nauczanie regulaminu ogólnego i musztry” - poradnik metodyczny - Szkol. 784/96;,

VI. ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO - TECHNICZNE:

• pas główny. na stan

VII. WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

Kategorycznie zabraniam:

• oddalać się z miejsca zajęć bez mojej wiedzy i zgody

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

Lp.	CZYNNOŚCI INSTRUKTORA	CZYNNOŚCI SZKOLONYCH
1.	Podanie treści zagadnienia - Przyjmowanie postawy zasadniczej i swobodnej bez broni.	Stoją na zbiórce i słuchają
2.	Określenie celu zagadnienia - uczyć prawidłowej postawy zasadniczej i swobodnej.	Stoją na zbiórce i słuchają
3.	Wprowadzenie w sytuację taktyczną - nie dotyczy
4.	Podanie komendy na jaką wykonuje się tę czynność - „Baczność”, „Spocznij”	Stoją na zbiórce, obserwują, słuchają
5.	Wzorowy pokaz - wydaję komendy dla siebie i pokazuję sposób przyjmowania postawy zasadniczej i swobodnej.	Stoją na zbiórce, obserwują.
6.	Pokaz z objaśnieniem - wydaję komendy dla siebie i pokazuję oraz omawiam sposób wykonywania w/w czynności.	Stoją na zbiórce, obserwują, słuchają
7.	Ćwiczenie na tempa - nie dotyczy
8.	Ćwiczenie etapami-nie dotyczy
9.	Ćwiczenie do pełnego opanowania - ćwiczę praktycznie przyjmowanie przez szkolonych postawy zasadniczej i swobodnej.	Wykonują komendy instruktora, ćwiczą praktycznie
10.	Reagowanie instruktora na popełniane błędy.	Wykonują komendy instruktora, ćwiczą praktycznie
11.	Omówienie zrealizowanego zagadnienia ze wskazaniem najczęściej popełnianych błędów, sposobu ich usunięcia, wskazanie najlepiej i najsłabiej ćwiczących, zadań i czynności do pracy samodzielnej.	Stoją na zbiórce, słuchają, zadają ewentualne pytania

ZAŁĄCZNIK:

1. Postawa zasadnicza i swobodna.

18. Postawa zasadnicza (rys. 2) — to pozycja przyjmowana przez żołnierzy do wykonania nakazanych czynności lub do wystąpień służbowych.

W postawie zasadniczej żołnierz stoi nieruchomo. Ciężar dała spoczywa równomiernie na obu stopach. Pięty są złączone, stopy zaś rozwarte na szerokość środkowej części podeszwy buta. Nogi w kolanach wyprostowane, mięśnie nóg lekko naprężone. Tułów wyprostowany. Brzuch lekko wciągnięty, ramiona cofnięte do tylu - na jednakowej wysokości i równolegle do linii frontu. Ręce opuszczone i wyprostowane w łokciach. Palce zwarte i wyprostowane; palec środkowy ułożony wzdłuż szwu spodni. Głowa podniesiona, wzrok skierowany na wprost, usta zamknięte.

Żołnierz przyjmuje postawę zasadniczą na komendę „BACZNOŚĆ" oraz bez tej komendy w następujących przypadkach:

1. na zapowiedź komendy nie poprzedzonej komendą „BACZNOŚĆ";

2. po wykonaniu komendy „ZBIÓRKA" i podczas:

3. wydawania lub przyjmowania rozkazów;

4. składania meldunku i przedstawiania się;

5. oddawania honorów w miejscu;

6. podawania komend w miejscu

Rys. 2. Żołnierz w postawie zasadniczej bez broni. Widok: a) z przodu; b) z boku

Rys. 2. Żołnierz w postawie zasadniczej bez broni. Widok: c) ułożenia dłoni z boku; d) ułożenia dłoni z przodu

20. Postawa swobodna (rys. 4a) - to pozycja umożliwiająca żołnierzowi częściowy odpoczynek podczas wykonywania regulaminowych czynności i wystąpień służbowych, przede wszystkim podczas parad i uroczystości wojskowych. Przyjmuje się ją na komendę „SPOCZNIJ" oraz samoczynnie w sytuacjach określonych w regulaminach, np. po odliczeniu.

Na komendę „SPOCZNIJ" żołnierz energicznie wysuwa lewą nogę w lewo w skos na odległość równą połowie długości stopy.

Ciężar dała spoczywa na prawej nodze. Ręce opuszczone swobodnie, palce ułożone dowolnie. Żołnierz ma swobodę ruchów, lecz nie wolno mu rozmawiać w szyku.

Rys. 4. Żołnierz w postawie swobodnej bez broni: a) z wysuniętą lewą nogą; b) w rozkroku

W razie potrzeby poprawia umundurowanie i oporządzenie, a także równanie i krycie. Jeżeli przez dłuższy czas pozostaje w postawie swobodnej, może zmienić położenie nóg w ten sposób, że cofa lewą do prawej, a następnie wysuwa prawą i odwrotnie. Ponadto w wystąpieniach indywidualnych oraz w szyku podczas zajęć bez broni żołnierz może - wykonawszy komendę „SPOCZNIJ" w sposób wyżej opisany - przyjmować postawę swobodną w rozkroku oraz krzyżować ręce z tyłu tułowia (rys. 4b). Za zezwoleniem dowódcy może także chwilowo opuścić szyk.

OPRACOWAŁ

dowódca drużyny

kpr. Henryk SIENKIEWICZ

---