Kalendarz wydarzeń
1. Z pisma z 24 września 1977 r. (nr 2889/TK1/Py/77 „FAKOP”- Sosnowiec do ZUK-Stąporków:
„Złożyliśmy u Was zamówienie n/KO-1162/78 z dnia 25 lutego 1977 r. na wykonanie zespołu ... 13.00 instalacja zasilania paleniska węglem( czytaj: narzutników) kotła OR40-010.”
2. Z pisma z 22 czerwca 1977 r. (nr RK-3/CE/219/77) BPPTiF „PROERG” do ZUK-Stąporków:
„Prosimy o wymianę rysunków zespołu 13 (instalacja zasilania paleniska węglem) na rysunki przesłane w załączeniu. Wprowadziliśmy w nich drobne zmiany wymiarowe (czytaj: dalej były wymienionych sześć rysunków).
3. Z pisma z 24 września 1977 r. (nr 2889/TK1/Py/77 „FAKOP”- Sosnowiec do ZUK-Stąporków:
„Rysunki i wyszczególnienia dla OR10-021, OR10-040 i OR35-010 prześlemy w najbliższym czasie.” - to w związku ze stwierdzeniem z 1997 r. naukowców z IMiUE, że wiele „chybionych rozwiązań konstrukcyjnych nie zostało przeniesionych do kotła OR50” po badaniach kotła WRp46 w WPEC Wałbrzych w latach 1983-1985; oczywiście wobec faktu, że CBKK dokumentację kotła OR50 wykonało przed dokumentacją kotła OR35-010.
4. Z pisma z 10 listopada 1977 r. (nr 2889/TK1/Py/77 „FAKOP”- Sosnowiec do ZUK-Stąporków:
„Z Waszą odmową wykonania zespołu 13.00 (instalacja zasilania paleniska węglem - czytaj: narzutników dla kotła OR40-010) nie możemy się absolutnie zgodzić tym bardziej, że urządzenia te są w profilu Waszej produkcji co jest zgodne z decyzją „Megatu”. ... oczekujemy od Was formalnego potwierdzenia dostawy zespołu 13.00 ....”
5. Z pisma z 8 marca 1979 r. (nr RK-3/CE/38/79) BPPTiF „PROERG” do ZUK-Stąporków:
„Dokumentację, dostarczoną Wam dla wykonania tego zespołu (czytaj: narzutników węgla dla kotłów OR40-010), opracowaliśmy trzy lata temu. W międzyczasie według kolejnej wersji dokumentacyjnej zostało przebudowane na narzutowe palenisko kotła WLM2,5-2 w FFiL w Cieszynie. W oparciu o wyniki pracy zmodernizowanego kotła uruchomionego w listopadzie ubiegłego roku oraz o spostrzeżenia z realizacji modernizacji, opracowaliśmy nową dokumentację tej instalacji na zlecenie FFiL we Wrocławiu. W najbliższym czasie prześlemy Wam dla wymiany nową dokumentację na dozownik, narzutnik i napęd narzutnika według najnowszej wersji dokumentacyjnej.
Nowa dokumentacja ułatwi Wam wykonanie całej instalacji, jako że wprowadziliśmy w niej istotne uproszczenia technologiczne, podnosząc jednocześnie jej walory eksploatacyjne.
W nowej dokumentacji nie wprowadziliśmy żadnych nowych części pochodzących z zakupu, a odwrotnie - wiedząc o trudnościach w nabyciu łożysk nr 2208, zarówno dla narzutnika jak i dozownika zastosowaliśmy jeden łatwo dostępny typ łożysk nr 1309.
Zasadnicze zmiany i uproszczenia technologiczne wprowadziliśmy do konstrukcji dozownika. Jeżeli chodzi o narzutnik, to zmiany w nim polegają na bardzo dużym uproszczeniu wykonania korpusów łożysk i samego wirnika, przy jednoczesnym zmianie kształtu łopatek w celu zapewnienia lepszego rozrzutu węgla na ruszcie. ... z nowych rysunków trzeba było wykonać zestawienie instalacji, rysunki dwóch wałów napędowych dozowników ... .
Przed wykonywaniem odbitek chcielibyśmy jednak znać Wasze stanowisko odnośnie samego łańcucha pociągowego zgrzebeł dozowników, a mianowicie czy wykonacie go zgodnie z dokumentacją, czy też będziecie chcieli zastosować jakiś inny podobny łańcuch handlowy lub wykonacie go z produkowanych przez Was elementów.”
6. Z pisma z 30 marca 1979 r. (nr TK/2320/79) ZUK-Stąporków do BPPTiF „PROERG”:
„ ... informujemy, że do kotła OR40-010 na dozownik , narzutnik i napęd została opracowana dokumentacja technologiczna oraz zostały zamówione materiały handlowe. Przyjęcie zmienionej dokumentacji do wykonawstwa w/w urządzeń będzie możliwe wówczas, gdy zamawiający t. j. „FAKOP” -Sosnowiec przyśle nowe zamówienie z adnotacją anulowania „starego” wykonania.
Informujemy, że stosujemy w produkcji łańcuchy wg rys. 3-RTs-708 oraz wg rys. 3-Rtn -0712. ... Wykonawstwo nowego typu łańcucha w naszych obecnych warunkach jest niemożliwe.”
7. Z pisma z 9 kwietnia 1979 r. (nr RK-3/CE/77/79) BPPTiF „PROERG” do ZUK-Stąporków:
Zgodnie z przeprowadzonymi wcześniej rozmowami ... , przesyłamy w załączeniu kompletną dokumentację zespołu 13 ..., co naszym zdaniem wyeliminuje ewentualne nieporozumienia mogące występować przy wymianie poszczególnych rysunków.
Nową dokumentację opracowaliśmy jak wiadomo po dokładnym upewnieniu się czy nie przysporzy to Wam dodatkowej pracy. Porównanie obu wersji dokumentacyjnych wyjaśni, że nie daje Wam ona żadnych podstaw do żądania przysłania przez „FAKOP” nowego zamówienia z anulowaniem starego, czy też podstawy dla przesunięcia terminu wykonania, jako że na jej wykonanie pójdą te same materiały handlowe.
Zwracając Wam uwagę na sprawę wykonania łańcuchów pociągowych wg PN-71/M-84168 zgrzebeł dozownika spodziewaliśmy się, że potraktujecie ją jako Wasze zadanie z zakresu opracowania technologicznego dokumentacji, a nie ograniczenie się do przesłania nam ... dwóch rysunków łańcuchów stosowanych w produkowanych przez Was rusztach. Dokonując tej analizy za Was, uprzejmie informujemy, że łańcuchy te są całkowicie nieprzydatne we wszystkich swoich parametrach: podziałki ogniwa, jego szerokości, szerokości łańcucha i średnicy rolki.
Ponawiamy w tej sprawie naszą ustną informację, że z łańcuchów możliwych do zakupienia nadaje się łańcuch produkowany dla betoniarek. Został on zastosowany w dozownikach, w które wyposażono zmodernizowany kocioł WLM2,5-2 w FFiL Cieszyn. Jest on jedynie szerszy i ma podziałkę 67 zamiast 63 mm.
Treść ostatniego Waszego pisma nie daje nam jednak żadnej podstawy do wykonania zmian wymiarowych w dokumentacji dla zastosowania tego łańcucha. Dokonamy tego na Wasze życzenie, kiedy złożycie zamówienie na taki łańcuch.”
8. Z pisma z 26 kwietnia 1979 r. (nr TK/2810/79) ZUK-Stąporków do BPPTiF „PROERG”:
„ ... informujemy, że nowa dokumentacja przysłana przez Was ... nie będzie stosowana przy wykonawstwie urządzeń ... . Przypominamy, że przyjęcie nowej zmienionej dokumentacji do wykonawstwa będzie możliwe wówczas gdy zamawiający t. j. „FAKOP” -Sosnowiec przyśle nowe zamówienie z adnotacją anulowania „starego” wykonania.
9. Z pisma z 5 maja 1979 r. (nr RK-3/CE/121/79) BPPTiF „PROERG” do ZUK-Stąporków:
„Stwierdzenie w Waszym piśmie nr TK/2320/79 ... cytujemy: „Zastosowanie w dozowniku jednego z tych łańcuchów byłoby dla nas uproszczeniem w zabezpieczeniu tego elementu dla dozownika. Wykonawstwo nowego łańcucha w naszych obecnych warunkach jest niemożliwe”, przesądza sprawę niewykonania przez Was instalacji bez względu na jej wersję dokumentacyjną - tą sprzed trzech lat, czy przesłaną przy naszym piśmie RK-3/CE/77/79. W obu wersjach łańcuch jest ten sam- wg PN-71/M-84168.
Przed jakimkolwiek dalszym działaniem, proponujemy przeanalizowanie sprawy samego łańcucha w świetle naszych propozycji przedstawionych mgr inż. A. Ziemiszewskiemu podczas bytności u nas przed wysłaniem pisma TK/2810/79 z dnia 30 marca 1979 r.”
10. Z pisma z 22 maja 1979 r. (nr TK/3434/79) ZUK-Stąporków do BPPTiF „PROERG”:
„ ... odsyłamy dokumentację przesłaną nam wraz z pismem RK-3/CE/77/79.”
11. Z pisma z 22 czerwca 1979 r. (nr RK-3/CE/125/79) BPPTiF „PROERG” do ZUK-Stąporków:
„ .. w przedmiotowej dokumentacji zastosowaliśmy łańcuch ... zgodny z normą PN-71/M-84168 ... . „ ... informujemy, że w przypadku gdybyście mieli trudności w wykonaniu tego łańcucha, możecie skorzystać z naszej propozycji zastosowania łańcucha handlowego dla betoniarek 66,65 x 25,5 x 28 sprzedawanego przez Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia Technicznego Budownictwa ZREMB, ul. Pszczyńska 303, 44-100 Gliwice, tel. 32-05-16.
Łańcuch ten został zastosowany w zmodernizowanym na narzutowe palenisku kotła WLM2,5-2 w Fabryce Farb i Lakierów w Cieszynie. Wymaga jedynie zmian wymiarowych dozownika węgla, na które pozwala dozownik według drugiej wersji dokumentacyjnej. Przy zdecydowaniu się na ten łańcuch prosimy ... o powiadomienie nas, celem wprowadzenia zmian wymiarowych.”
Z całą tą korespondencją, trwającą od początku marca do końca czerwca 1979 r., obie strony informowały kopiami „FAKOP”-Sosnowiec oraz inwestora ZTS „Erg” w Gliwicach, bez żadnej pisemnej reakcji z ich strony.
========================================================================
12. Z pisma z 25 listopada 1989 r. inż. J. Kopydłowskiego do ZTS „Erg” w Gliwicach:
„Uprzejmie proszę o poinformowanie mnie jak Kierownictwo Zakładów Sztucznych „Erg” w Gliwicach ocenia moje działanie w sprawie nowej kotłowni technologicznej, a mianowicie, że: .........
a - „23 maja 1983 r. , wiedząc, że narzutniki i dozowniki węgla dla kotłów typu OR40-010 są wadliwie wykonane przez Zakłady Urządzeń Kotłowych w Stąporkowie, proponowałem ich rekonstrukcję z uwzględnieniem moich bieżących doświadczeń konstruktorskich.”
b- „3 sierpnia 1983 r. uprzedzałem Zakłady, że montaż kotłów typu OR40-010 przebiega faktycznie bez nadzoru autorskiego.”
c- „na początku 1986 r., dowiedziawszy się, że zakłady chcą wymienić w kotłach dozowniki węgla mojej konstrukcji na dozowniki konstrukcji Centralnego Biura Konstrukcji Kotłów, usilnie namawiałem dyrektora d/s inwestycyjnych Zakładów aby tego nie czyniły, skoro aktualnie urządzenia takie konstrukcji tego biura w jego kotle WRp46 w Wałbrzychu są wymieniane na moje.”
d- „20 stycznia 1987 r., wiedząc o uruchomieniu pierwszego kotła typu OR40-010, uprzedziłem Zakłady przed przykrą sytuacją w jakiej Zakłady znalazły się pół roku później.”
e- „na początku czerwca 1987 r. podjąłem się opracowania na zlecenie BPPTiF „PROERG” nowej dokumentacji instalacji zasilania węglem palenisk kotłów typu OR40-010, eliminującej zastosowane w kotłach dozowniki węgla konstrukcji Centralnego Biura Konstrukcji Kotłów oraz załatwiłem szybkie jej wyprodukowanie przez inowacyjnego rzemieślnika produkującego te urządzenia na mojej dokumentacji.”
f- „w grudniu 1987 r. dokonałem uruchomienia i wyregulowania nowych urządzeń w pierwszym z kotłów typu OR40-010 zamontowanych w miejsce skonstruowanych przez CBKK, usuwając skutecznie podstawową przyczynę nadmiernego dymienia kotła; nie odbyło się oczywiście bez wytłumaczenia Zakładowi na czym polega prawidłowa eksploatacja paleniska narzutowego - całkowicie odmienna od wytycznych specjalistów z „Energopomiaru” i ZBP „ENERGOCHEM”.” (czytaj: pismo pozostało oczywiście bez odpowiedzi).
========================================================================
13. Z pisma z 20 stycznia 1987 r. inż. J. Kopydłowskiego do ZTS „Erg” w Gliwicach:
„Informuję, że znam wszystkie przyczyny szybko postępującej dewastacji eksploatowanego przez Was kotła typu OR40-010 mojej konstrukcji oraz urządzeń pomocniczych kotłowni. Główną przyczyną są zastosowane w kotle dozowniki węgla nieudolnie skonstruowane przez Centralne Biuro Konstrukcji Kotłów. O tym jakie skutki pociągnie za sobą ich zastosowanie, uprzedzałem rok temu dyrektora d/s inwestycji w obecności dyrektora technicznego i głównego mechanika z Zakładów Mleczarskich w Lidzbarku Warmińskim (czytaj: Zdzisława Żuromskiego).
Proponowałbym przynajmniej zapoznać się ze sprawą kotła WRp46 zainstalowanego w WPEC w Wałbrzychu. Rok temu trzeba tam było zdjąć ze stanowiska dyrektora naczelnego, aby jego następca zwrócił się do mnie o pomoc. ...
Życzę pójścia w końcu po rozum do głowy, bo jeśli nie to na pewno alarm przyjdzie z góry, to znaczy ze szczytu komina kładącego zasłonę dymną na okolicę.”
14. Z pisma z 30 stycznia 1987 r. (nr TE/490/87) ZTS „Erg” w Gliwicach do BPPTiF „PROERG”:
„Nawiązując do pisma Obywatela mgr inż. Jerzego Kopydłowskiego ... prosimy o jego wnikliwą analizę pod kątem wykorzystania proponowanych rozwiązań oraz podjęcie niezbędnych działań mających na celu szybkie doprowadzenie do poprawy sytuacji poprzez odpowiednie zmiany w dokumentacji konstrukcyjnej kotłów i urządzeń towarzyszących.
Żądamy od Was, jako wiodącego Biura Projektów pilnego zainteresowania się tą sprawą. Pragniemy zwrócić uwagę, że mgr inż. Jerzy Kopydłowski przedkłada swoją propozycję ponownie, o czym informowaliśmy was na piśmie z dnia 27 lipca 1983 r.”
15. Datę 20 czerwca 1987 r. nosi zamówienie ZTS „Erg” w Gliwicach (nr IP-3/977/S/87) skierowane do Spółdzielni Rzemieślniczo-Usługowej w Lidzbarku Warmińskim na wykonanie dwóch kompletów: „Instalacji zasilania paleniska węglem wg rysunku nr 1-00-00 dla kotła OR40-010.”
16. Z 25 czerwca 1987 r. pochodzi notatka w sprawie: „adaptacji dokumentacji zasilania paleniska węglem dla kotła OR40-010, spisana w mieszkaniu inż. J. Kopydłowskiego z udziałem kierownika pracowni zamiejscowej BPPTiF „PROERG” mgr inż. Augustyna S. (który w 1981 r. wnioskował zwolnienie go z pracy) oraz generalnego projektanta tego biura mgr inż. Henryka Rataja, wnioskującego rok wcześniej zakup w ZUK-Stąporków drugich narzutników węgla (ściśle samych dozowników) dla kotłów OR40-010, Tylko adaptacji dlatego, że w oparciu o dokumentację wykonaną dokładnie rok wcześniej dla kotła WRp46 konstrukcji CBKK w Wałbrzychu.
Umowa na tą adaptację zawarta z BPPTiF „PROERG” nr 9/TP/87 nosiła datę 17 lipca 1987 r. Jej §4 miał brzmienie: „Zleceniobiorca gwarantuje, że w wyniku umowy uzyska się prawidłową pracę urządzeń narzutowych, równomierne pokrycie rusztu węglem i wyeliminuje się unieruchamianie narzutnika bez względu na jakość dozowanego węgla (mokry, suchy ).” Tylko tyle, czy aż tyle, oto jest pytanie, biorąc po uwagę, że na mokrym węglu nie udawało się to wcześniej nikomu na świecie.
17. Z 20 sierpnia 1987 r. pochodzi pismo przy którym inż. J. Kopydłowski przesłał rzemieślnikowi (Henryk Nosewicz) dwa komplety dokumentacji.
18. Datę 26 listopada 1987 r. ma protokół ze spotkania w ZTS „Erg” w sprawie „montażu zmodernizowanej instalacji zasilania węglem kotła K-2 typu OR40-010.”, a kocioł z ową instalacją, zastępującą niewyobrażalny bubel konstrukcji CBKK i produkcji ZUK-Stąporków, został uruchomiony w następnym miesiącu.
========================================================================
19. W pochodzącej z stycznia 1989 r. opinii dotyczącej kotłów OR40-010 opracowanej przez dr inż. Zbigniewa Rataja z IMiUE Politechniki Śląskiej można przeczytać:
„Podczas prac montażowych i rozpoczęcia przygotowań do rozruchu stwierdzono, że zespoły dozowników (czytaj: według dokumentacji inż. J. Kopydłowskiego z 1976 r.) na skutek niedokładnego wykonania przez Zakłady Urządzeń Kotłowych w Stąporkowie są niesprawne. .... po przeprowadzonej kontroli postanowiono ich nie zamontowywać w kotle i zastąpić je produkowanymi i stosowanymi w kotłach narzutowych konstrukcji CBKK Tarnowskie Góry (czytaj: także produkcji ZUK-Stąporków).” Rozwiązanie konstrukcyjne narzutników i dozowników różni się znacznie w szczegółach i wymiarowo. ....
W celu poprawy pracy kotła zmieniono następujące węzły:
- zastosowano nowe narzutniki i dozowniki patentu Kopydłowskiego, które eksploatowane są na wielu kotłach w Polsce i mają nawet dobre charakterystyki (czytaj: produkcji rzemieślniczej, w miejsce ponownie zdemontowanych narzutników produkcji ZUK-Stąporków ). ..... .”
20. Z Dziennika Zachodniego z 25 listopada 1989 r. w notatce „Czy kominy muszą dymić?:
„Przedstawiciele jednostki projektującej ową kopcącą kotłownię, tzn. Biura Projektów Przemysłu Tworzyw i Farb „PROERG” ... skwapliwie podali nazwisko konstruktora prototypowego kotła OR40-010 z paleniskiem narzutowym. ... Przemilczeli fakt, że już wcześniej zlecili wspomnianemu autorowi ... aby usunął przyczyny złej pracy całości.
Razem koszty poprawek i przeróbek (czytaj: faktycznie odnoszących się wyłącznie do wymiany narzutników) wyniosły 2 mln złotych i obiekt zaczął niebawem nie tylko funkcjonować jak należy (czytaj : .ówno prawda, bo zachowany jeden kocioł OR40-010 w obecnej kotłowni SFW ENERGIA od tego czasu pozostaje dalej jako całość bublem - dlaczego, to wszystko po kolei),
lecz także stał się węglooszczędny i dziś w dyrekcji „Erg” panuje nieledwie euforia. Pod adresem twórcy OR40 padają same komplementy, wzmocnione rozważaniem na ile by można ograniczyć marnotrawstwo węgla w całym kraju, gdyby wszędzie zastąpić obecnie używane kotły tym nowym.”
========================================================================
Wcześniej jednak w pierwszej kolejności z powodu warcholskiej działalności personelu technicznego ZUK-Stąporków, który w 1979 r. nie zgodził się na wprowadzenie do dokumentacji narzutników z 1976 r. drobnych zmian wynikających z doświadczenia inż. J. Kopydłowskiego zdobytego przy modernizacji w 1978 r. kotła WLM2,5-2 w „POLIFARB” - Cieszyn, gazety Peerelu (Trybuna Robotnicza, Dziennik Zachodni i Trybuna Ludu ) „wyły” jak następuje:
21. TR (z 29 września 1987 r.): Na początku wydawało się, iż być może niezbyt udaną konstrukcję kotła nowej ciepłowni uda się naprawić. ... za pracę kotła ... ZTS „Erg” będą musiały zapłacić karę naliczoną do końca br. w wysokości ponad 5 mln złotych (czytaj: cała wymiana narzutników kosztowała 2 mln złotych). ... Co dalej? Wczoraj w Urzędzie miejskim w Gliwicach odbyła się rozprawa karno-administracyjna przeciwko Zakładom Tworzyw Sztucznych „Erg” za przekroczenie dopuszczalnych emisji zanieczyszczeń w nowo wybudowanej kotłowni. ... Jasno powiedziano, iż żadna modernizacja kotłów ani korekta urządzeń ochronnych nie przyniesie zamierzonych skutków. Błąd tego przedsięwzięcia tkwi w projekcie. Ciekawe tylko, dlaczego nadal najbardziej zainteresowani czyli winowajcy (biura projektowe ) i gospodarz nieszczęsnej kotłowni „Erg” łamią sobie głowę i łudzą się, iż uda się im coś niecoś w tej kotłowni poprawić, ulepszyć. ... Sprawą gliwickiej kotłowni zainteresowana jest również Prokuratura Rejonowa w tym mieście (czytaj: przesłuchiwany tam następnie inż. J. Kopydłowski powiedział tylko, że nie zrobiono jak trzeba i dopiero teraz to będą robili zgodnie ze zleconą mu dokumentacją).
b. TR (z 2 listopada 1987 r.): Od naszej publikacji upłynął ponad miesiąc. Niestety był to czas stracony, który całej sprawy nie posunął do przodu, a wręcz przeciwnie. ... W oparciu o nowe rozwiązania projektowe PROERG-u wykonywane są obecnie zmodernizowane elementy wadliwych kotłów, które mają poprawić warunki ich eksploatacji. Mają one być zamontowane na pierwszym z kotłów jeszcze w grudniu br., ... Nie wzięli jednak pod uwagę tego oczywistego faktu, iż na takie pomysły i takie pseudotechniczne eksperymenty trzeba mieć jeszcze zgodę.
c. DZ (z 10 października 1987 r.): Oto oddana do eksploatacji w końcu ubiegłego roku rzekomo najnowocześniejsza kotłownia, już od pierwszych dni pracy okazała się prymitywną, kopcącą ponad wszelką miarę, zatruwającą powietrze i legitymującą się bardzo niską sprawnością. Według jednych ekspertów aż 72 procent paliwa pozostaje niewykorzystane, a wedle niektórych „tylko” 56 procent gazów i pyłów wychodzących z paleniska stanowią substancje palne, niestety bezużytecznie trwonione i serwowane wprost płucom mieszkańców miasta. ... Autorem projektu nowego typu kotła był wybitny twórca - konstruktor inż. Jerzy Kopydłowski, ale na rozprawę nie przybył ponieważ przed rokiem przeszedł na emeryturę (czytaj: wynikałoby, że w wieku 53 lat, on jednak tylko na początku 1982 r. został zwolniony z BPPTiF „PROERG”). Stronę projektującą reprezentowali więc tylko z-ca dyrektora „Proerg” mgr inż. Aleksander Błaszczuk i mgr inż. Henryk Rataj (czytaj: ten ostatni niecałe cztery miesiące wcześniej w domu inż. J. Kopydłowskiego został pouczony przez niego co należy zrobić aby kotłownia nie dymiła). ... Skargi mieszkańców wywołały wejście Urzędu Wojewódzkiego do akcji przeciw samowoli, arogancji i niegospodarności (tak, tak!) panów spod znaku rajzbretu i rapidografu, którzy zapomnieli o czymś co nazywa się etyką inżynierską.
d. TR (z 29 grudnia 1987 r. - kiedy kocioł z wymienionymi narzutnikami i wyregulowanym przez inż. J. Kopydłowskiego paleniskiem przestał dymić): Wczoraj ... w Urzędzie Miejskim w Gliwicach odbyło się ... posiedzenie Kolegium Wojewody z udziałem wicewojewody Janusza Krajewskiego oraz wszystkich zainteresowanych stron, podczas którego podana została do wiadomości decyzja wojewody w sprawie rozwiązania problemu kotłowni w gliwickim „Erg-u”. Oznacza ona podjęcie i wykonanie przez zakłady w nieprzekraczalnym terminie do 30 września 1988 roku odpowiednich działań technicznych, gwarantujących uzyskanie emisji zanieczyszczeń z nowo uruchomionej kotłowni ... na poziomie zgodnym z wymogami ochrony powietrza atmosferycznego. W przypadku niewywiązania się z tych obowiązków ... z dniem 1 października 1988 r. kotłownia Zakładów Tworzyw sztucznych „Erg” przestanie pracować.
e. DZ (z końca grudnia 1987 r.): Co 24 godziny wzrasta o kolejne 32 tysiące złotych suma kary nałożonej przez Wydział Ochrony Środowiska UW w Katowicach na Zakłady Tworzyw Sztucznych „Erg” w Gliwicach. ... Od ponad roku zadymia ona znaczną część Gliwic, zwłaszcza rejon osiedla Kopernika, wywołując uzasadnione rozgoryczenie mieszkańców tego miasta. ... Prowadzący rozprawę wicedyrektor Wydziału Ochrony Środowiska UW mgr inż. Leszek Zajączkowski podkreślił, że ZTS muszą wreszcie rozwiązać ten problem i doprowadzić emisję do poziomu zgodnego z wszelkimi wymogami ustawy o ochronie środowiska w terminie do 30 września 1988 r. W przeciwnym razie podjęta będzie decyzja najdrastyczniejsza, ale w myśl konstytucyjnego zapisu konieczna, zamknięcie zakładów z dniem 1 października 1988 r. Jest to więc dla całej załogi już nie tylko kwestia kary płaconej z zysku (obniżającej fundusz premiowy) lecz także ryzyko utraty miejsca pracy. Dla pozostałych niepoprawnych trucicieli może to być prawdziwy szok. I przestroga (czytaj: kupa śmiechu, wobec faktu jak później beztrosko dymiły kolejne uruchamiane kotły z typoszeregów ORp i WRp).
Zebrał i w komentarze zaopatrzył inż. J. Kopydłowski; 22 wrzesień 2010 r.
Pozostałe zmiany zostały wykonane jako poprawki na dotychczasowych rysunkach, które normalnie konstruktor ma prawo dokonywać nawet w trakcie produkcji, także z powodu popełnionych przez niego wcześniej błędów.
Ówczesny główny konstruktor w ZUK-Stąporków.
Na suchym węglu to inż. J. Kopydłowski nikomu prawidłowego narzutu węgla na ruszt nikomu nie gwarantował, chociaż samo CBKK zalecało użytkownikom kotłów z paleniskiem narzutowym zadaszanie składowiska węgla.
Drobiazg! Jako że dostarczone z kotłem WRp46 w Wałbrzychu narzutniki produkcji ZUK -Stąporków wymieniano na takie same dwukrotnie, by w trzecim podejściu tak samo jak w kotłach OR40-010 zastąpić je ostatecznie skonstruowanymi przez „chałupnika” i wyprodukowanymi przez rzemieślnika. Wszystko podczas trwającego cztery lata jego rozruchu, w którym to czasie według dr inż. Zbigniewa Rataja eksploatowanych już było wiele kotłów z paleniskiem narzutowym konstrukcji inż. J. Kopydłowskiego.
3
Załącznik II do części 126