 | Pobierz cały dokument metoda.si.notatka.metodyka.pracy.korekcyjno.doc Rozmiar 55 KB |
METODA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ (SI)
Metoda integracji sensorycznej (SI) - zwana również metodą współpracy zmysłów
Metoda ta powstała w latach 70 - tych w USA. Jej autorką była nieżyjąca już Ann Jean Ayres - psycholog kliniczny i terapeutka. Pracownik naukowy Uniwersytetu Południowej Kalifornii w Los Angeles.
Dr Ayres definiuje integrację sensoryczną jako proces, w którym następuje organizacja dostarczanych do naszego organizmu wrażeń, tak by mogły być wykorzystane w celowym, zakończonym sukcesem działaniu.
W 1993 roku metoda SI dotarła do Polski, a rozpowszechniła ją jedna z współpracownic A.J.Ayres - Violet F. Mass.
Metoda integracji sensorycznej to, najogólniej mówiąc, system ćwiczeń, które mają nauczyć mózg właściwego reagowania na bodźce zewnętrzne.
SI jest metodą głównie przeznaczoną dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym.
Metoda SI jest wykorzystywana w pracy z dziećmi:
o prawidłowym rozwoju intelektualnym z trudnościami w nauce szkolnej, oraz w nauce szeroko pojętej, w tym m.in.:
- z nadruchliwością z deficytem równowagi;
- z grupy ryzyka dysleksji.
upośledzonymi umysłowo;
z zespołem Downa;
autystycznymi;
niedowidzącymi;
z mózgowym porażeniem dziecięcym;
z zaburzeniami werbalno-słuchowymi;
z niemowlętami z grupy ryzyka.
Zachowania, których podłożem jest problem w procesach integracji sensorycznej:
Dziecko nie lubi być głaskane, przytulane. Nie lubi mycia twarzy, czesania włosów. Odmawia lepienia z plasteliny, bądź malowania palcami
Przy takich objawach dziecko ma zaburzenia w odbiorze bodźców czuciowych nazywane obronnością (nadwrażliwością) dotykową.
Dziecko ma trudności ze wspinaniem się po drabince ( np. wchodzi wyżej tylko nogami nie dołączając do tego pracy rąk). Nie potrafi rozhuśtać się samo na huśtawce
Są to objawy DYSPRAKSJI - trudności w planowaniu ruchowym o podłożu zaburzeń w integracji.
Dziecko bardziej zainteresowane jest odgłosami zza okna, niż bajką, którą opowiada mu mama lub pani w przedszkolu.
Możliwe, że mamy tu do czynienia z rozpraszalnością uwagi typu słuchowego i krótkotrwałą koncentracją.
Dziecko uporczywie myli litery b i d , w i m.
Są to przejawy zaburzeń w różnicowaniu prawo-lewo, orientacji przestrzennej.
6-latek nie potrafi odbijać piłki, łapać jej i rzucać do innego dziecka.
Dziecko prawdopodobnie ma problemy z integracją wzrokowo-ruchową.
 | Pobierz cały dokument metoda.si.notatka.metodyka.pracy.korekcyjno.doc rozmiar 55 KB |