Chronologia ,,Hymnów” Kasprowicza.
Dekadentyzm wg Wallas i w wybranych utworach Tetmajera.
Problematyka Salome.
,,Próchno” jako ponadprzeciętna realizacja gatunku powieści o artyście, co nowego wprowadził Berent + co najmniej dwa inne przykłady tego gatunku, kryzys kultury na srebrnym Globie
Wiersz "Koloseum" - o co chodzi i dlaczego jest ważny z punktu widzenia całego tomu Micińskiego.
,,Śmierć” Dąbrowskiego - pomiędzy naturalizmem a Młoda Polska, cechy charakterystyczne dla epoki.
Obraz miasta w ,,Ziemi obiecanej” i ,,Próchnie” Berenta.
Reymont: miasto - Łódź jest bohaterem powieści, to miasto kapitalistyczne. Reymont porównywał je do monstrum, niszczącego zwykłych ludzi, a z drugiej strony wykrzywiała psychicznie właścicieli wielkich fabryk, fortun. Liczy się tylko pogoń za pieniędzmi. Łódź stanowiła wielki konglomerans polsko-niemiecko-żydowski, jest barwna etnicznie, przez co obnaża bezkompromisowość gry wolnorynkowej na tle nielicznych ludzi, zachowujących sumienie (kosztem biedy i osamotnienia). Miasto jest puste, bezwartościowe. Naturalnym środowiskiem wg Reymonta jest dla człowieka wieś, chłopskie roboty na polu, proste i dobre obyczaje (antyurbanizm). Miasto to patologia. Jest brudne, szare, ludzi są przepracowani, przemęczeni... Burżuje urządzają swoje mieszkania bez gustu czy smaku. W opisie miasta krzyżuje się opis impresjonistyczny (światło, dźwięk, ulotne chwile, np. opis jak Łódź wstawała rano i zbierała się do pracy, ludzi wylewali się jak mrówki i wędrowali po obskurnych i pełnych błota ulicach), ekspersjonistyczny w formie i secesyjny (strorczyki w salonie, symbol brzydoty i udziwnienia). Tyle mam w notatkach.
Próchno: miasto jest zniszczone, spróchniałe, sieje zniszczenie. Jest zbiorowym bohaterem w powieści, anonimowe (nie znamy dokładnie nazwy, możemy przypuszczać tylko po opisie). W mieście tym, grupa młodych adeptów sztuki (aktor, muzyk, dziennikarz, poeta, dramaturg) bezskutecznie próbuje odnaleźć swoje miejsce. Ukazana jest znudzona bohema artystyczna z czasów przełomu stuleci, którą Berent analizuje w sposób impresjonistyczny: migotliwe obrazy ulicy, kawiarni, tynglu, w nieustających zmianach światła, wśród cieni głosów, zapachów. To drgające obrazy na tle rozedrganej psychiki ludzkiej.
Szczerość w ,,Pałubie”.
Ona tam wymienia dwa typy szczerości: 1) negatywna, połączona z dekadencką i anarchiczną manią oskarżeń i samooskarżeń 2) szczerość dla jakiegoś celu, wewnętrzna, potrzebna człowiekowi, u Irzykowskiego obie zespolone, zniwelowana dwoistość szczerości jako anarchii ducha i myśli owocnej wzbogacającej szczerość dla jakiegoś celu, szczerość ku czemuś; celem jest świadomość tożsamości, autentyczność, która realizuje się przez grę, nienaturalność, wirtualność
u Irzykowskiego szczerość to jest podchodzenie do pierwiastka pałubicznego poprzez rozum. czyli nie uleganie swoim marzeniom czy wymyślnym ideałom, tej całej pałubie, a właśnie podchodzenie ze zdrowym rozsądkiem do naszych fantazji. Irzykowski pokazywał nam prawdę właśnie pokazując, że to, czego pragniemy, nasze wyidealizowane plany, w zetknięciu z rzeczywistością się nie do końca sprawdzają(pierwiastek pałubiczny) i to właśnie jest ta szczerość.
Maski w ,,Wyzwoleniu”.
w tych Maskach to Konrad rozprawiał się z balastem tradycji i w podczas rozmowy pokazywał, że należy oczyszczać świadomość z utartych frazesów... chyba. Nie powinno się być biernym przekaźnikiem idei, ale weryfikować to. Wyspiański deziluzjowywał ówczesne przekonania.
Koncepcja i przemiany teatru na przełomie XIX i XX wieku.
Koncepcja teatru to nie chodzi o Wyzwolenie Wyspiańskiego! Chodzi o Wagnera, teatr rosyjski i inne rzeczy od lat 60. XIX wieku. Trzeba zarysować schemat
Impresjonistyczna konstrukcja podmiotu lirycznego w ,,Preludiach” Tetmajera.
Struktura fabularna i struktura narracyjna w ,,Pałubie".
Dramat symbolistyczny - cechy na wybranych przykładzie.
Autotematyzm w literaturze Młodej Polski
"Historie maniaków" Jaworskiego - jako groteska (pytanie jakoś inaczej brzmi, ale chodzi w nim o groteskę).
Nietzscheanizm w poezji Staffa (tu pytała też o innych autorów, którzy odwoływali się do Nietzschego).
Baśń w literaturze MP (tu pyta o symbolizm i o baśń, jako światopogląd).
Zakopiański folklor - omów na wybranych przykładach (tutaj ogólnie o Tatrach i Zakopanem, potem "Na skalnym Podhalu" i "W roztokach" oraz "Nietota"; musiałam trochę o treści, a potem scharakteryzować stosunek autora do gór w każdym z utworów i określić jaką kategorię reprezentują)
"Pałuba" - konwencja naturalistyczna.
Kondycja człowieka końca wieku XIX w "Preludiach" Tetmajera;
Rozrachunki inteligenckie w prozie lat 90. na wybranych przykładach
Posągi w twórczości Wyspiańskiego, oraz symbolizm w poezji młodopolskiej
Nie pamiętam dokładnie pytań, ale chodziło o manifesty programowe.
Metafizyczny status bohatera w ,,Requiem..
Model antropologiczny w "Śmierci" i "Fachowcu".
Rola mitu eleuzyjskiego - przedstaw na przykładach.
Rozprawa z ROMANTYZMEM w młodopolskiej literaturze.
Powstanie listopadowe w twórczości Wyspiańskiego
Wyjaśnić pojęcie dekadentyzm.
Kryzys słowa w dramacie młodopolskim (sceny milczące).
Postacie rewolucjonistów prozie (nie chodzi o Odrowąża :P)
Omówić budowę ,,Reqiuem aeternam”.
Koncepcja teatru u Wyspiańskiego.
Miasto w polskim modernizmie
Młoda Polska i modernizm - zbieżność czy tożsamość pojęć?
Kosmogeniczna koncepcja świata w ,,Requiem aeternam”.
Pozytywistyczne reminescencje w prozie MP.
Sylwetka odbiorcy w ,,Pałubie” Irzykowskiego.
Odnieść wzór tożsamości, osobowości przedstawiony w ,,Biesach” Komornickiej M. do epoki
Postawy religijne w epoce (na wybranych przykładach).
Groteska lingwistyczna (coś o Rosji podpowiadała, ale niewiele mi to dało; jak się objawiała itd.)
Refleksje o lit. w ,,Pałubie”.
Kryzys słowa - skąd się wziął, jak się przejawiał.
"Przygody Sindbada żeglarza" jako baśń filozoficzna.
Romantyczne rozrachunki z literaturą młodopolską.
O czytaniu Biblii w Młodej Polsce - omów problem na wybranych przykładach
Struktura narracyjna i fabularna w ,,Requiem aeternam”.
Koncepcja nietzscheańska w "Snach o potędze" Staffa
Artysta młodopolski kontra kultura masowa - na wybranym przykładzie literackim (ale dopytywała też o życie literackie twórców w ówczesnej epoce)
,,Pałuba” a konwencja naturalistyczna
Studium choroby na wybranym przykładzie.
Autonomiczność sztuki w wypowiedziach krytyków.
Miasto w literaturze modernizmu;
Miriam jako propagator literatury europejskiej.
Specyfika lwowskiego środowiska literackiego.
Manichejski obraz świata w "W mroku gwiazd" T. Micińskiego.
Zakopiański folklor u modernistów.
Porównanie "Oziminy" i "Wesela".
,,Historię maniaków” i nietzcheanizm w poezji L. Staffa
Postaci kobiece w ,,Próchnie”.
Mity w ,,Na srebrnym globie”.
Kryzys antropologiczny lat 90 XIX wieku. omówić na wybranym bohaterze literackim
Ethos rycerza w ,,Urodzie życia” Żeromskiego.